Ένα θεατρικό αυτόνομο –ή μάλλον, ορθότερα προθεατρικό– είδος αποτελούσαν τα λαϊκά δρώμενα των Μωμόγερων που τελούνταν σ’ ολόκληρο το χώρο του Πόντου τα Καλαντόφωτα, το Δωδεκαήμερο δηλαδή από τα Χριστούγεννα ως τα Φώτα.
Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού, ο προθεατρικός χαρακτήρας τους αποδεικνύεται από τον αυτοσχεδιασμό όσων συμμετέχουν στο δρώμενο, το οποίο με την παραλλαγή που αναβιώνει στα ποντιακά χωριά της Κοζάνης έχει εγγραφεί στο ευρετήριο της UNESCO για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά.
Ο θίασος των Μωμόγερων, ο οποίος βασίζεται κατά κύριο λόγο στην αυθόρμητη σάτιρα, στο χορό, στη μουσική και στην εορταστική διάθεση, ανήμερα των Θεοφανίων –όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια– βγήκε στους δρόμους της Ανατολής Ιωαννίνων, με πρωτοβουλία της Αδελφότητας Ποντίων και Μικρασιατών Ηπείρου.
Δεκάδες ήταν τα σπίτια που άνοιξαν για να υποδεχθούν και να κεράσουν τους φουσταλενοφόρους, τη νύφη, τον γέρο, τη γριά, ακόμα και τον… διάβολο, που με τη σειρά τους σκόρπισαν ευχές για μια καλή χρονιά.