Μιχάλης Μαυρίδης: Πήγε για ευχές την Πρωτοχρονιά του 1921, τον περίμενε ο Τοπάλ Οσμάν

Πήγε στο διοικητήριο της Κερασούντας την Πρωτοχρονιά για να ανταλλάξει ευχές και βρήκε τραγικό τέλος. Ο υποτιθέμενος φίλος του, ο μουτεσαρίφης Σατρετίν μπέης, πολιτικός διοικητής της πόλης, τον παρέδωσε στους άνδρες του Τοπάλ Οσμάν, οι οποίοι του πέρασαν τη θηλιά στο λαιμό και τον έπνιξαν.

Ο λόγος για τον Μιχάλη Μαυρίδη (του Χατζή Γεώργη) που γεννήθηκε το 1876 στην Τρίπολη και δολοφονήθηκε 1921.

Εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους παράγοντες της ελληνικής κοινότητας Κερασούντας. Βοήθησε πολύ στην προαγωγή των κοινοτικών, εκκλησιαστικών και εκπαιδευτικών υποθέσεων, και γενικότερα συνέβαλε στην επίλυση των προβλημάτων της πόλης. Με τις παρεμβάσεις του και τη μεγάλη του επιρροή κατόρθωσε να μην καταδικαστούν πολλοί Έλληνες, ακόμη και φυγόστρατοι από τον τουρκικό στρατό.

Ο Μιχάλης Μαυρίδης το 1917 είχε παραπεμφθεί στο Δικαστήριο Ανεξαρτησίας της Αμάσειας με την κατηγορία ότι ανέπτυξε αντεθνική δράση. Α­παλ­λάχτηκε τότε χάρη στην υποστήριξη του προέδρου του δικαστηρίου, πρώην νομάρχη Τραπεζούντας.

Κόρη του ήταν η Ελένη Μαυρίδου (1909-1979), μεγάλη ευεργέτιδα του σωματείου Μέριμνα Ποντίων Κυριών – ανακηρύχθηκε ομόφωνα στις 7 Μαρτίου 1979. Με την ανταλλαγή ήρθε στην Ελλάδα και τελείωσε το γυμνάσιο στην Αθήνα. Στη συνέχεια σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, όπου κατόπιν εργάστηκε επί 35 χρόνια ως γραμματέας της συγκλήτου. Είχε ιδιαίτερη κλίση στη μουσική, γι’ αυτό σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών φωνητική μουσική.

• Με πληροφορίες από την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού.