Πάμε πίσω στο χρόνο; 1984, και το «Last Christmas» των Wham κυριαρχεί σε όλο τον πλανήτη. Και το βρετανικό ποπ ντουέτο έχει ήδη κατακτήσει τη δύσκολη αμερικανική αγορά. Μόνο που ο George Michael, μεγαλώνοντας απέδειξε πως ήταν κάτι παραπάνω από ένα όμορφο ποπ αγόρι με το μαλλί λασπωτήρα και το φωτογενές χαμόγελο.
Και το «Last Christmas», που ακόμα και σήμερα, 38 χρόνια μετά, πουλάει, ήταν το τραγούδι που επανάφερε στη μόδα τα χριστουγεννιάτικα – άσχετα αν σε πολύ κόσμο δεν αρέσουν.
Γεώργιος-Μιχαήλ Κυριάκου Παναγιώτου
O πατέρας, ο Ελληνοκύπριος Κυριάκος Παναγιώτου, ήταν πρώην αστυνομικός και μετέπειτα εστιάτορας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου γνώρισε τη Βρετανίδα πρώην χορεύτρια Λέσλι Χάρισον. Προέκυψε γάμος και δύο παιδιά, ένα κορίτσι και ένα αγόρι. Το τελευταίο ήταν ο Γεώργιος-Μιχαήλ Κυριάκου Παναγιώτου, που από μικρός λάτρευε τη μουσική. Επίσης ήταν ένα παχουλό αγόρι που όμως στην εφηβεία του κατάφερε να αδυνατίσει αν και πάντοτε είχε προβλήματα με το βάρος του.
Όσον αφορά τη μουσική, δημιούργησε κάποιες μπάντες, ενώ με τον συμμαθητή και φίλο του Andrew Ridgeley έφτιαξαν το ποπ ντουέτο Wham. Αρχικά έγιναν οι αγαπημένοι των συνοικιακών κλαμπ, με μια εμφάνιση που έμοιαζαν σαν τενίστες. Με αυτή την περιβολή ανέβηκαν στη σκηνή για πρώτη φορά, για να δώσουν στο κοινό την πρώτη γεύση από Wham! Μαλλιά, μαύρισμα, λευκά χαμόγελα, λευκά σορτσάκια, μπαλάκια του τένις στις τσέπες τους! Αυτό ήταν το αρχικό τους στιλ.
Το 1984 κυκλοφορούν το δεύτερο album τους, όπου ήδη η προσπάθεια του George για σόλο καριέρα διαφαίνεται με το κλασικό πλέον «Careless Whispers».
Οι Wham εκτοξεύονται στην κορυφή και γίνονται μάλιστα ένα από τα ελάχιστα «Δυτικά» ονόματα που έπαιξαν και στην Κίνα. Οι κριτικές δεν είναι με το μέρος τους, αλλά οι πωλήσεις γκρεμίζουν τα πάντα. Μάλιστα γίνονται ένα από τα ονόματα που συντελούν στη δεύτερη βρετανική εισβολή –μετά τους Beatles– στην Αμερική.
Οι άλλοι ήταν οι: Duran -Duran, Tears For Fears, Dire Straits, Paul Young.
Φυσικά οι προβλέψεις για διάλυση του γκρουπ και σόλο καριέρα του George Michael δίνουν και παίρνουν. Το φινάλε τους γίνεται τελικά το 1986 με μια θεαματική και συγκινητική συναυλία στο Wembley.
Το 1987 το θριαμβευτικό ντεμπούτο του George Michael Faith σπάει όλα τα ρεκόρ. Ακόμα και το πρώτο single ήταν το απαγορευμένο «I want your sex».
Τα προβλήματα και η αποκάλυψη
Το 1990 κυκλοφορεί το δεύτερο album του, το Listen without Prejudice Vol. 1 (Vol. 2 δεν υπήρξε ποτέ), όπου ο ίδιος κράτησε πρωτοφανή στάση για ποπ καλλιτέχνη. Δεν εμφανιζόταν ούτε στα βιντεοκλίπ του δίσκου, που πήρε μεν πολύ καλές κριτικές, αλλά δεν είδε ούτε με το κιάλι την επιτυχία του Faith.
Παράλληλα έχουν αρχίσει να ακούγονται τα προβλήματα που υπήρχαν με τη δισκογραφική του εταιρεία. Έτσι, το τρίτο του album, το Older κυκλοφορεί έξι χρόνια αργότερα με άλλη δισκογραφική εταιρεία και τον ανεβάζει στην κορυφή.
Από το 1997 αρχίζουν τα μεγάλα προβλήματα. Στην αρχή ήταν ο θάνατος της μητέρας του που τον βύθισε σε μεγάλη θλίψη. Και το 1998 συλλαμβάνεται σε δημόσιες τουαλέτες για προσβολή δημοσίας αιδούς. Αυτό που ακουγόταν σαν ψίθυρος, δηλαδή ότι είναι gay, αποδεικνύεται. Στην αρχή και ο ίδιος σοκάρεται, όμως ύστερα από λίγο βγαίνει και το ομολογεί δημοσίως.
Και όχι μόνο, αλλά μιλάει και για τον μεγάλο του έρωτα, τον Βραζιλιάνο Ανσέλμο που είχε πεθάνει πριν από λίγα χρόνια – κάτι που μαζί με το θάνατο της μητέρας του, έφεραν την κατάθλιψη.
Παρ’ όλα αυτά, σαρκάζοντας το γεγονός της σύλληψής του κυκλοφόρησε το τραγούδι «Outside» που για πολλούς ήταν το καλύτερό του, ενώ το βιντεοκλίπ στην ουσία είναι η απάντησή του στα tabloid που τον περιποιήθηκαν δεόντως εκείνη την περίοδο.
Όλα στο κόκκινο
Από κει και πέρα ξεκινά μια ξέφρενη πορεία ζωής και δημοσιότητας για τον καλλιτέχνη. Το 2002 κυκλοφορεί το τραγούδι «Shoot the dog», που και στους στίχους και στο βιντεοκλίπ σαρκάζει τη σχέση του Τόνι Μπλερ με την Αμερική και κυρίως με τον τότε πρόεδρό της, Τζορτζ Μπους. Κοινό και κριτικοί σοκάρονται, καθώς τέτοια τραγούδια τα περιμένανε από σκληροπυρηνικούς ρόκερ, όχι από έναν ποπ σταρ. Ο ίδιος όμως κερδίζει πόντους, έστω και αν το τραγούδι απαγορεύεται από το BBC.
Από την άλλη, δεν είναι λίγες οι φορές που συλλαμβάνεται μεθυσμένος ή υπό την επήρεια ουσιών. Η μέχρι πρότινος εσωστρέφειά του, έχει πάει περίπατο και είναι πολλές φορές που εκνευρίζει τον κόσμο με την υπερέκθεσή του. Από τους συντρόφους του, μέχρι και την επίθεση στο internet, στις δισκογραφικές αλλά και στα ΜΜΕ.
Ωστόσο όταν αποφασίζει να κυκλοφορήσει τραγούδια, όλα ξεχνιούνται.
Όπως για παράδειγμα το «White light» που έμελλε να είναι η τελευταία του μεγάλη επιτυχία, που το ερμήνευσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, αποδεικνύοντας πόσο σπουδαίος είναι.
Πέντε χρόνια πριν, και συγκεκριμένα στις 26 Ιουλίου 2007, είχε τραγουδήσει και στη χώρα μας.
Χριστούγεννα 2016. Όλος ο κόσμος παγώνει με την είδηση του θανάτου του στα 53. Σύμφωνα με την τελική ιατροδικαστική έκθεση, ο θάνατος προήλθε από διατατική μυοκαρδιοπάθεια καθώς και από ηπατική στεάτωση. Η τελευταία οφείλεται κατά μεγάλο ποσοστό σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Την ίδια μέρα, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις έπαιζαν φουλ το «Last Christmas». Πόσο μακάβριο…
Σπύρος Δευτεραίος