Εγκαινιάζεται αύριο, Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου η έκθεση «Ξεριζωμοί, 1922-2022. Μαρτυρίες μέσα από την Τέχνη», στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ. Η έκθεση περιλαμβάνει πίνακες και σχέδια από τη Μικρασιατική Εκστρατεία, όπως τα κατέγραψαν επί τόπου τρεις ζωγράφοι της εποχής, απεσταλμένοι του ελληνικού κράτους.
Συγκεκριμένα, στη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, το ελληνικό κράτος αποφάσισε να στείλει τρεις καλλιτέχνες για να αποτυπώσουν τον πόλεμο, τον Σπύρο Παπαλουκά, τον Παύλο Ροδοκανάκη και τον Περικλή Βυζάντιο. Και οι τρεις, στρατιώτες τότε, πήγαν στη Μικρά Ασία όπου ζωγράφισαν αυτά που είδαν και τα παρουσίασαν αργότερα σε μια έκθεση στο Ζάππειο Μέγαρο, στην Αθήνα.
Λόγω της επιτυχίας της έκθεσης, η στρατιωτική ηγεσία αποφάσισε να μεταφέρει την έκθεση στη Σμύρνη, παραμονές της καταστροφής, όπου τα περισσότερα έργα κάηκαν στη Μεγάλη Πυρκαγιά.
Όσα έργα της αρχικής έκθεσης σώθηκαν, πίνακες του Βυζάντιου που δημιουργήθηκαν στην Προύσα και στη διαδρομή της Στρατιάς και κάποια σχέδια του Παπαλουκά από τη Μικρασιατική Εκστρατεία πρόκειται να παρουσιαστούν στην έκθεση στο Τελλόγλειο, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
«Είναι η τελευταία που διοργανώνεται το 2022 και ίσως η μοναδική έκθεση με εικαστικό υλικό και όχι διηγήσεις και φωτογραφίες, που έχουν παρουσιαστεί σε άλλους χώρους στη Θεσσαλονίκη και εκτός» τόνισε η γενική διευθύντρια του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών του ΑΠΘ, Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά.
Η Μικρασιατική Καταστροφή και οι συνέπειές της στη Θεσσαλονίκη και οι σύγχρονοι ξεριζωμοί έως σήμερα είναι οι δύο ενότητες της επετειακής έκθεσης στο πλαίσιο της οποίας θα πραγματοποιηθούν παράλληλες εκδηλώσεις, συγκεκριμένα ξεναγήσεις, ομιλίες, θεατρικά, συναυλίες και μουσείο-εκπαιδευτικά προγράμματα για όλες τις σχολικές βαθμίδες, ηλικίες και ομάδες.
Η εξέλιξη του Παπαλουκά
Ο Σπύρος Παπαλουκάς απογοητεύτηκε τόσο πολύ από την καταστροφή και αποφάσισε να πάει στο Άγιον Όρος. Τον συνόδευσε ο Στρατής Δούκας και εκεί συναντήθηκε με τον Φώτη Κόντογλου. Ο Παπαλουκάς και ο Κόντογλου, δύο καλλιτέχνες που ήταν μαζί στο Παρίσι και είχαν το ίδιο υπόβαθρο καλλιτεχνικά καθώς και σε σπουδές, βρέθηκαν μεν στο Άγιον Όρος, αλλά αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την βυζαντινή τέχνη, εξήγησε η κ. Γουλάκη- Βουτυρά.
Ο Στρατής Δούκας, σε επιστολές του, μεταφέρει τον μεταξύ τους διάλογο, στον οποίο γίνεται φανερό ότι ο Κόντογλου παραμένει πιο δογματικός, αυστηρός σε αυτό που θεωρεί βυζαντινή παράδοση, ενώ ο Παπαλουκάς έχει ένα διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης που αντικατοπτρίζεται στα σχέδια και τις ελαιογραφίες του, ανέφερε η γενική διευθύντρια του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών του ΑΠΘ.
Μετά την επίσκεψη στον Άγιον Όρος ο Παπαλουκάς αποφασίζει να διοργανώσει με τη βοήθεια του Δούκα μία μεγάλη έκθεση στο Καφενείο του Λευκού Πύργου, το 1924-1925. Ήταν η πρώτη ατομική έκθεση ενός σπουδαίου ζωγράφου με 120 έργα.
Η έκθεση, σύμφωνα με την κ. Γουλάκη – Βουτυρά εντυπωσίασε στο κοινό της Θεσσαλονίκης, καθώς ο Δούκας προσπάθησε να διαδώσει τη μικρασιατική λαϊκή τέχνη και συμπεριέλαβε έργα ταπητουργίας και αγγειοπλαστικής.
Τι θα δείτε στην έκθεση
Στο πρώτο μέρος της έκθεσης περιλαμβάνονται σκίτσα του Σπύρου Παπαλουκά για την Καταστροφή της Σμύρνης, τα οποία σε διαδοχική παρουσίαση θυμίζουν κινηματογραφικά καρέ, έργα ακουαρέλες με τοπία της Μικράς Ασίας, έργα του από την περίοδο που έμεινε στο Άγιο Όρος έως το 1926, τα οποία εκτέθηκαν στο Καφενείο του Λευκού Πύργου, αφίσες που δημιούργησε για την πρώτη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1926 και δημιουργίες των Βαλσαμάκη, Μηνά Αβραμίδη, Χαλεπά-Κατσάτου (δάνεια από Μουσεία και Συλλογές).
Έργα του Περικλή Βυζάντιου τα οποία απεικονίζουν, κυρίως την καθημερινή και όχι τη στρατιωτική ζωή στη Μικρά Ασία, ελαιογραφίες σε ξύλο, τα οποία φυλάσσονταν στις αποθήκες του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου και παρουσιάζονται πρώτη φορά στο κοινό, καθώς και φωτογραφικό υλικό του Αρχείου Στρατή Δούκα στο Α.Π.Θ. εντάσσονται επίσης στην πρώτη ενότητα της έκθεσης.
Στη σύγχρονη εποχή
Στη δεύτερη ενότητα της έκθεσης γίνεται ένα άλμα, ο ξεριζωμός ξεπερνά τα χρονικά και γεωγραφικά όρια της Μικράς Ασίας και αναδεικνύονται τραγικά όμοιες καταστάσεις του πιο πρόσφατου παρελθόντος και του σήμερα, είτε στον Ελλαδικό χώρο είτε σε άλλες περιοχές του πλανήτη.
Ο Δημήτρης Μεσσίνης σε φωτορεπορτάζ καταγράφει με τον φακό του τις δραματικές συνέπειες πολεμικών συγκρούσεων και βίαιων εκτοπισμών σε Κόσοβο, Αφγανιστάν, Σεράγεβο, Ειδομένη, Λέσβο και Κω.
Ο Χρήστος Αλαβέρας εμπνέεται από το έργο του Μεσσίνη και μεταγράφει εικόνες βίας και ξεριζωμών στη μνημειακών διαστάσεων εικαστική σύνθεση με κάρβουνο «Βαδίζοντας Ανάμεσα».
Στα πρόσφατα προσφυγικά ρεύματα του 2015 και του 2016 εστιάζει ο Γιώργος Κατσάγγελος με τις «Μαρτυρίες» του, προσκαλώντας ανθρώπους που τελικά εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη να ανακαλέσουν τις μνήμες των πρωτόγνωρων καταστάσεων που βίωσαν εγκλωβισμένοι στην Ειδομένη.
Ακόμη η μικρού μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη, «Third Kind», παρουσιάζει το δυστοπικό, μετα-αποκαλυπτικό μέλλον μιας ανθρωπότητας ολότελα εκτοπισμένης από το γήινο περιβάλλον μετά από έναν πρωτόγνωρα μαζικό, πλανητικό «ξεριζωμό».
Η Άννα-Μαρία Τσακάλη με τα «Μικρασιατικά», το πορτρέτο του πρόσφυγα παππού και την εγκατάσταση-μνημόσυνο αποδίδει εικαστικά φόρο τιμής στην προσφυγική καταγωγή της δύο γενιές αργότερα. Την έκθεση πλαισιώνουν ηχογραφημένες μαρτυρίες επιζώντων της καταστροφής της Σμύρνης από το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού (Ι.Α.Π.Ε.), οι οποίες αποτυπώνουν τα γεγονότα εκείνων των ημερών με συγκλονιστική αμεσότητα.
Η έκθεση του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών του ΑΠΘ «Ξεριζωμοί, 1922-2022. Μαρτυρίες μέσα από την Τέχνη», η οποία τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου θα εγκαινιαστεί αύριο στις 19:00 και θα διαρκέσει έως τις 2 Απριλίου 2023.