Για να σας συστήσουμε τον τζάμμουα (ή την τζάμμουα, αναλόγως την ντοπιολαλιά), ανατρέχουμε όπως πάντα στο Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου, του Άνθιμου Παπαδόπουλου, οπου διαβάζουμε ότι πρόκειται για παιδικό παιχνίδι στο οποίο:
«δένουν τους οφθαλμούς ενός διά κλήρου οριζομένου, του τζάμμουα, και τον κτυπούν εις την πλάτην ερωτώντες “ποίος έν’;”, αν δε ούτος συλλαμβάνων έναν ανακαλύψει την ταυτότητά του, αντικαθίσταται υπό άλλου».
Σας θυμίζει μήπως κάτι σε τυφλόμυγα;
