Την κοινή πορεία με τους πρόσφυγες που ακολούθησε το σχολείο Ανατόλια από την Μερζιφούντα του Πόντου στη Θεσσαλονίκη περιέγραψε στην ομιλία του στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο «Η επόμενη μέρα μετά την Καταστροφή», που διοργανώνουν ο Δήμος Καλαμαριάς και το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού, ο φιλόλογος, πρώην διευθυντής του 2ου ΓΕΛ του Κολλεγίου Ανατόλια, Χρήστος Πλούσιος.
Παραθέτοντας τα ιστορικά στοιχεία έκανε μια αναδρομή ξεκινώντας από το 1886, τη χρονιά που ιδρύθηκε το σχολείο από μία μικρή ιεραποστολική ομάδα του Αμερικανικού Συμβουλίου Επιτρόπων Ιεραποστολών (ABCFM) και την Αποστολή της Δυτικής Τουρκίας.
Όπως είπε το σχολείο ονομάστηκε Ανατόλια από την ονομασία της ευρύτερης περιοχής, αλλά και από τον συμβολισμό μια νέας αρχής, «μιας ανατολής που φωτίζει τις ψυχές με τον Λόγο του Θεού και ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων».
«Ήταν ένα πολυπολιτισμικό σχολείο, μαθήματα διδάσκονταν σε πέντε γλώσσες και με την άφιξη Ρώσων έγινε ένα διεθνές σχολείο» ανέφερε ο κ. Πλούσιος και πρόσθεσε ότι αργότερα, στον εκτεταμένο χώρο του, ιδρύθηκαν η πρώτη Σχολή Κωφών στην Τουρκία, η Σχολή Μάρθα Κινγκ, νοσοκομείο που εξυπηρετούσε την ευρύτερη περιοχή και ένα ορφανοτροφείο καθώς και Σχολή Θηλέων.
Αναφερόμενος στα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία της περιοχής αλλά και του κολεγίου ο Χρήστος Πλούσιος σημείωσε ότι «η αντίστροφη πορεία για το σχολείο στη Μερζιφούντα αρχίζει το 1915 και στη συνέχεια το 1920, όταν υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών που εξοργίζει λόγω των ευνοϊκών όρων της για την Ελλάδα, την Αρμενία και το Κουρδιστάν και ο Νουρεντίν και ο Τοπάλ αρχίζουν τις σφαγές στην περιοχή. Έλληνες καθηγητές και μαθητές κατηγορούνται, απαγχονίζονται στην Αμάσεια, το Κολλέγιο κλείνει».
Έτσι, μετά από τρία χρόνια, η μοίρα του Κολεγίου ταυτίστηκε με τη μοίρα των προσφύγων της περιοχής που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να φύγουν στην Ελλάδα.
Το Ανατόλια ακολούθησε την πορεία προς την Ελλάδα και μετεγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά από συμβουλή του ίδιου του Ελευθερίου Βενιζέλου.
«Μέσα σε διάστημα μηνών μπόρεσαν και έστησαν εγκαταστάσεις τέτοιες, οι οποίες εξελίχθηκαν σε όαση για τους πρόσφυγες. Τα παιδιά των Αρμενίων κυρίως ήταν μαθητές της Σχολής, οι αιτήσεις για εγγραφή ήταν πάρα πολλές» ανέφερε ο Χρήστος Πλούσιος και περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο το Κολλέγιο περιέθαλπε πρόσφυγες.
Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά υιοθετήθηκε το σύστημα της αυτοβοήθειας και έτσι τα παιδιά εργάζονταν και φρόντιζαν τη γύρω περιοχή προκειμένου προκειμένου να έχουν χώρους άθλησης και εγκαταστάσεις για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
«Ένα σχολείο πρόσφυγας και ταυτόχρονα οικοδεσπότης προσφύγων» κατέληξε ο κ. Πλούσιος.
-
Το pontosnews.gr είναι χορηγός επικοινωνίας του διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου «Η επόμενη μέρα μετά την Καταστροφή».