Πίσω στις αρχές του 20ού αιώνα, όπου παρέμενε ως μέσο… πειθαρχίας η σωματική τιμωρία των μαθητών, γυρίζει το Κάσβιλ, μια μικρή πόλη στο νοτιοδυτικό Μιζούρι των ΗΠΑ, κοντά στα σύνορα με το Άρκανσο. Από αυτή τη σχολική χρονιά θα επιτρέπεται το ξύλο, εφόσον οι γονείς έχουν δώσει τη συναίνεσή τους.
Ήδη πραγματοποιήθηκε συνάντηση των γονέων με εκπροσώπους της σχολικής περιφέρειας, κατά την οποία μοιράστηκαν οι φόρμες συναίνεσης.
«Ουσιαστικά αυτό δίνει στο σχολείο ένα ακόμη εργαλείο για να πειθαρχήσουν τα παιδιά, χωρίς να τα στέλνουν πίσω στο σπίτι με αποβολή, όπου απλώς θα παίζουν βιντεοπαιχνίδια», δήλωσε στο Reuters ο 28χρονος Ντίλαν Μπερνς ένας αγρότης που ζει στην περιοχή.
Το 1977 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε ότι η σωματική τιμωρία στα σχολεία είναι συνταγματική, δίνοντας έτσι στις πολιτείες το δικαίωμα να αποφασίζουν μόνες τους. Έκτοτε πολλές έχουν απαγορεύσει αυτή την πρακτική, με εξαίρεση 19 πολιτείες, κυρίως στον νότο, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδικής και Εφηβικής Ψυχολογίας.
Η σχολική περιφέρεια του Κάσβιλ, στην οποία ανήκουν 1.900 μαθητές, υιοθέτησε την πολιτική τον Ιούνιο. Στην ιστοσελίδα της αναφέρει ότι η σωματική τιμωρία αποτελεί επιλογή «μόνο όταν έχουν αποτύχει όλα τα άλλα εναλλακτικά μέσα πειθαρχίας» και πρέπει να επιβάλλεται χωρίς «το ενδεχόμενο σωματικής βλάβης ή τραυματισμού».
Δεν διευκρινίζεται ποιου είδους σωματική τιμωρία θα εφαρμόζεται, αλλά τονίζεται ότι «δεν επιτρέπεται να χτυπά κανείς έναν μαθητή στο κεφάλι ή το πρόσωπο».
Ο Ντίλαν Μπερνς, ο οποίος έχει δύο παιδιά που πηγαίνουν σχολείο –ένα στην 5η δημοτικού και ένα στο νηπιαγωγείο– δήλωσε ακόμα ότι πολλοί γονείς στην πόλη των 3.000 κατοίκων στηρίζουν την πρόταση.
«Πιστεύω ότι υπάρχει πολλή παραπληροφόρηση για το θέμα. Κανείς δεν θα κρατά με τη βία ένα παιδί και θα το χτυπά, πρόκειται για μία ή δύο ξυλιές», εξήγησε.