Για τον πατέρα, και γενικά για κάθε αξιοσέβαστο πρόσωπο, χρησιμοποιείται η λέξη τατάς της ποντιακής διαλέκτου.
Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού, με τον τύπο τέττα αναφέρεται στον Όμηρο (Ιλιάδα Δ 412): «Τέττα, σιωπή ήσο, εμώ δ’ επιπείθεο μύθω».
Ο όρος υπάρχει και στη Θεσσαλία, όπου ο πατέρας επίσης αποκαλείται τατάς. Στη δε αυλή των Μεγάλων Κομνηνών υπήρχε το αξίωμα του τατά της αυλής.
