Δύο σημαντικά στοιχεία που αφορούν στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναδείχθηκαν μεταξύ άλλων στη χθεσινή διαδικτυακή εκδήλωση που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ) για την «μαύρη» επέτειο της 19ης Μαΐου.
Η πρώτη αφορά στην ύπαρξη τουρκικών εγγράφων εκείνης της περιόδου στα οποία ομολογείται το έγκλημα κατά των χριστιανικών πληθυσμών και το δεύτερο στο ρόλο των Γερμανών κατά τη σκοτεινή αυτή περίοδο.
Οι ομιλητές:
- Χάνιμπαλ Τράβις, καθηγητής Νομικής του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Φλόριντα,
- Αναχίτ Χοσρόεβα, λέκτορας του Αρμενικού Ινστιτούτου Ιστορίας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της χώρας,
- Τέσα Χόφμαν, κοινωνιολόγος-συγγραφέας και ανεξάρτητη μελετητής Γενοκτονιών με εξειδίκευση στις γενοκτονίες από τους Οθωμανούς,
- Βλάσης Αγτζίδης δρ. Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συγγραφέας,
- Βασίλης Μεϊχανετσίδης ,μέλος της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών Γενοκτονιών, και δρ Θεοδόσης Κυριακίδης,
φώτισαν πλευρές των ιστορικών γεγονότων που καθόρισαν τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων καθώς, όπως αναφέρθηκε, η Γενοκτονία δεν αφορά μόνο τα θύματα, αλλά ολόκληρο τον ποντιακό πληθυσμό που πλήρωσε με αίμα αλλά και με το βαρύτατο τίμημα της προσφυγιάς τη βαρβαρότητα των Νεότουρκων του Κεμάλ.
Των εισηγήσεων προηγήθηκαν χαιρετισμοί από τους: Elizabeth Chouldjian, διευθύντρια επικοινωνίας της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Αμερικής, Ιωάννη Χρυσουλάκη, γενικό γραμματέα Δημόσιας Διπλωματίας και Αποδήμου Ελληνισμού, Βούλα Πατουλίδου, αντιπεριφερειάρχη Θεσσαλονίκης, Κυριάκο Χατζηκυριακίδη, Επίκουρο καθηγητή της Έδρας Ποντιακών Σπουδών ΑΠΘ, Αντώνη Καμάρα ερευνητή στο Greek Diaspora Project, Άλκη Αναστασιάδη, πρόεδρο της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Ελληνοποντιακών Συλλόγων και Μαρία Λαζάρεβα, πρόεδρο των Ελληνικών Κοινοτήτων Αρμενίας.
Αναλυτικά οι τοποθετήσεις των συμμετεχόντων
Elizabeth Chouldjian
Η διαδικτυακή εκδήλωση άνοιξε με την διευθύντρια επικοινωνίας της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Αμερικής Elizabeth Chouldjian η οποία σημείωσε ότι η εκστρατεία εξόντωσης από την οθωμανική τουρκική κυβέρνηση της ελληνικής, αρμενικής, ασσυριακής και άλλων χριστιανικών κοινοτήτων παραμένει ατιμώρητη μέχρι σήμερα και πρόσθεσε ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει την άρνηση και την τακτική των ισχυρών όπλων για να εξαναγκάσει τη διεθνή κοινότητα σε συνενοχή στη διαιώνιση αυτού του εγκλήματος.
Η Elizabeth Chouldjian αναφέρθηκε στην σχεδόν ομόφωνη αναγνώριση το 2019, από τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, της εκστρατείας Γενοκτονίας κατά των Αρμένιων, των Ελλήνων, των Ασσύριων, των χριστιανών της Μικράς Ασίας και της Θράκης η οποία επιτεύχθηκε, όπως είπε, μετά από 50 χρόνια δουλειάς καθώς και στη δήλωση αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων του προέδρου Μπάιντεν στις 24 Απριλίου, η οποία όπως είπε τερμάτισε τον μακροβιότερο κανόνα αποσιώπησης της ειλικρινούς μνήμης των ΗΠΑ για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.
«Χωρίς αμφιβολία οι γενοκτονικές ενέργειες της Τουρκίας συνεχίζονται μέχρι σήμερα» σημείωσε η Elizabeth Chouldjian και πρόσθεσε ότι «ο Ερντογάν έχει ορκιστεί να τελειώσει τη δουλειά που ξεκίνησε η γενιά του παππού του».
Αυτό φαίνεται από τις επιθέσεις της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας το φθινόπωρο είπε και τόνισε ότι είναι αυτή η αίσθηση ατιμωρησίας που κατευθύνει την ατιμωρησία της Τουρκίας στο Αιγαίο και την κατοχή της Κύπρου.
Επικαλούμενη τέλος την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ και τη συνεργασία των παγκόσμιων αρμενικών, ελληνικών, ασσυριακών και άλλων χριστιανικών κοινοτήτων εμφανίστηκε βέβαιη ότι θα μπει τέλος στην άρνηση της Τουρκίας και τα εγκλήματα της Τουρκίας θα αναγνωριστούν διεθνώς.
Ιωάννης Χρυσουλάκης
Ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας και Αποδήμου Ελληνισμού Ιωάννης Χρυσουλάκης αναφέρθηκε στην ημέρα της Γενοκτονίας που είναι αφιερωμένη στις 353.000 Ελλήνων Ποντίων «οι οποίοι αποτελούν θύματα ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας όπως επισημαίνει η διεθνής ένωση επιστημόνων μελέτης γενοκτονιών».
Όπως είπε ο Ιωάννης Χρυσουλάκης, σήμερα ο ποντιακός ελληνισμός όπου κι αν βρίσκεται διατηρεί ζωντανές τις αξίες του έθνους, την κληρονομιά και τα πολιτισμικά του στοιχεία. Όπως τόνισε, καθολικό αίτημα συνεχίζει να αποτελεί η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων. Είναι χρέος και υπόθεση όλων μας, υπογράμμισε, να αγωνιστούμε για την διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας, της ιστορικής αλήθειας που θα αποτρέψει και θα καταπολεμήσει κάθε μισαλλοδοξία για έναν κόσμο που οφείλει να εναρμονίζεται με τις αρχές της ειρήνης και της δικαιοσύνης.
«Συστρατευόμαστε στον αγώνα της Διεθνοποίηση της αναγνώρισης της γενοκτονίας αποτίοντας τον ελάχιστο φόρο τιμής στη θυσία των Ελλήνων», κατέληξε ο Ι. Χρυσουλάκης.
Βούλα Πατουλίδου
Από την πλευρά της η αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου μίλησε για τις 350.000 ψυχές που χάθηκαν αλλά δεν ξεχάστηκαν.
«Όσοι επιβίωσαν ήρθαν στην πατρίδα και ζητούν δικαίωση, τόνισε» και γι’ αυτό θα δικαιωθούν όσοι επιβίωσαν καθώς και οι ελπίδες τους για διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας που παραμένουν ζωντανές».
Κυριάκος Χατζηκυριακίδης
Στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ αναφέρθηκε ο Επίκουρος καθηγητής της Έδρας Ποντιακών Σπουδών ΑΠΘ Κυριάκος Χατζηκυριακίδης η οποία όπως είπε επετεύχθη μετά από 50 χρόνια σοβαρής και μεθοδικής δουλειάς, από την αρμενική διασπορά και το αρμενικό λόμπι, βασισμένης στην ιστορική έρευνα και τεκμηρίωση.
Οι εξελίξεις αυτές μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα για τους Έλληνες για το πώς επιβάλλεται να εργαστούμε στο θέμα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων σημείωσε ο Κυριάκος Χατζηκυριακίδης.
Αντώνης Καμάρας
Ο Αντώνης Καμάρας ερευνητής στο Greek Diaspora Project εκτίμησε ότι η συγκυρία είναι ευνοϊκή για τον διεθνή διάλογο για τη Γενοκτονία των Ποντίων για τρεις λόγους.
Η πρώτη είναι η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον πρόεδρο Μπάιντεν και τις ΗΠΑ, η δεύτερη είναι η ενεργοποίηση του ελληνοαμερικανικού λόμπι και η τρίτη είναι η εξέλιξη της διεθνούς ιστορικής βιβλιογραφίας για τη Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών.
Άλκης Αναστασιάδης
Ο πρόεδρος Παγκύπριας Ομοσπονδίας Ελληνοποντιακών Συλλόγων Άλκης Αναστασιάδης αναφέρθηκε στην 19η Μαΐου και σημείωσε ότι η τραγωδία της Γενοκτονίας του Πόντου απαιτεί την ιστορική της δικαίωση και πρόσθεσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει και πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην αναγνώρισή της.
Μαρία Λαζάρεβα
Η πρόεδρος Ελληνικών Κοινοτήτων Αρμενίας Μαρία Λαζάρεβα, αναφέρθηκε στο σχέδιο για την εξόντωση του χριστιανικού πληθυσμού στην οθωμανική αυτοκρατορία και τόνισε ότι η σιωπή και η ατιμωρησία ενθαρρύνει τον θύτη να συνεχίσει να γράφει και άλλες μαύρες σελίδες στην παγκόσμια ιστορία.
Εισηγήσεις
Χάνιμπαλ Τράβις
Ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στη Νομική του Διεθνούς Πανεπιστημίου τη Φλόριντα Χάνιμπαλ Τράβις ξεκίνησε την εισήγησή του με μια ιστορική αναδρομή από τους αρχαίους χρόνους, όταν δηλαδή οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στις βόρειες και τις δυτικές ακτές της σημερινής Τουρκίας, στον Εύξεινο Πόντο, το Αιγαίο και στη θάλασσα του Μαρμαρά.
Όπως είπε το 1914 η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποφάσισε ότι ο πληθυσμός των χριστιανών της είχε την προδιάθεση να επηρεάζεται από ξένους, οπότε προχώρησε σε απελάσεις, εκδιώξεις και θανατώσεις Ελλήνων και Αρμενίων αλλά και άλλων χριστιανικών πληθυσμών.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Τράβις από το 1919 ως το 1925 στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ υπάρχουν εκθέσεις στις οποίες αναφέρεται ότι υπήρξε ένας ιερός πόλεμος, ένας πυρετός από τον Μουσταφά Κεμάλ και από εθνικιστικές δυνάμεις κατά των Ελλήνων του Πόντου με αποτέλεσμα πολλά χωριά στην περιοχή του Πόντου να ερημωθούν, ενώ έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου κάνει λόγο για «εσκεμμένη εξόντωση των χριστιανών».
Εντύπωση προκάλεσε η αναφορά του Χάνιμπαλ Τράβις σύμφωνα με την οποία σε διάφορα τουρκικά έγγραφα, οι Τούρκοι παραδέχονται τις σφαγές, ενώ στα επίσημα έγγραφα που απευθύνονται προς την Επιτροπή Χάραξης των Συνόρων στα σύνορα Ιράν – Τουρκίας, αναφέρουν ότι οι Ασσύριοι και οι Νεστόριοι εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους παρότι ούτε είχαν καταδικαστεί για κάποιο αδίκημα ούτε εξορίστηκαν επίσημα.
Αναχίτ Χοσρόεβα
Η λέκτορας του Αρμενικού Ινστιτούτου Ιστορίας της Εθνικής Ακαδημίας της χώρας Αναχίτ Χοσρόεβα αναφέρθηκε στη Γενοκτονία των Ποντίων την οποία χαρακτήρισε ως μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Η Αναχίτ Χοσρόεβα μίλησε για την απόφαση του προέδρου Μπάιντεν να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων απόφαση την οποία χαρακτήρισε ως νίκη του Αρμενικού λαού, ενώ σημείωσε ότι αποδεικνύει πως η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ξαναμπήκε στην ατζέντα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι θα πρέπει να μείνουν ενωμένοι και να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στη διεθνή κοινότητα και ιδιαίτερα στην ηγεσία της Τουρκίας ότι οι λαοί μας απαιτούν μια συγγνώμη.
Τέσα Χόφμαν
Από την πλευρά της η κοινωνιολόγος – συγγραφέας και ανεξάρτητη μελετητής Γενοκτονιών με εξειδίκευση στις γενοκτονίες από τους Οθωμανούς Τέσα Χόφμαν αναφέρθηκε στην καταστροφή της Σμύρνης η οποία όπως είπε σηματοδότησε το τέλος της οθωμανικής γενοκτονίας τριών από τα συνολικά πέντε εκατομμύρια Χριστιανών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με εξαίρεση τον χριστιανικό πληθυσμό της Κωνσταντινούπολης οι αυτόχθονες χριστιανοί της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Δυτικής Αρμενίας και της Βόρειας Μεσοποταμίας δεν μπορούσαν να επιβιώσουν στην πατρίδα τους.
Σύμφωνα με την Τέσα Χόφμαν η μόνιμη εκρίζωσή τους ερμηνεύεται από Οθωμανούς μελετητές γενοκτονίας και ιστορικούς ως «απαραίτητη προϋπόθεση» για την ίδρυση ενός τουρκικού έθνους-κράτους.
Περιγράφοντας τα δεινά που υπέστησαν οι πρόσφυγες η Τέσα Χόφμαν μίλησε και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στις χώρες υποδοχής καθώς όπως σημείωσε κάτω από τις μεταπολεμικές συνθήκες η αλληλεγγύη μεταξύ των λεγόμενων συμπατριωτών είναι δύσκολη και ως εκ τούτου σπάνια.
«Στην Ελλάδα, οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι θεωρούνταν συχνά ξένοι, ενώ τους προσέβαλαν χαρακτηρίζοντάς τους Λαζούς και Τούρκους» σημείωσε.
Η Τέσα Χόφμαν δήλωσε ότι τη δεκαετία του 1950 και του 1960 υπήρχε ένας δυσανάλογα μεγάλος αριθμός Ποντίων Ελλήνων στους οικονομικούς πρόσφυγες που μετανάστευσαν στη Γερμανία και χαρακτήρισε αξιοσημείωτο πώς αυτή η μικρή ομάδα ( των Ελλήνων με ποντιακή καταγωγή) διάσπαρτη σε όλο τον κόσμο, οργανώθηκε με μεγάλη συνέπεια και αφοσίωση σε μια προσπάθεια να διατηρήσει τα έθιμα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό της.
Η συγγραφέας μίλησε για τον Λάμπρο Σαββίδη, Πόντιο Έλληνα που έκανε εκστρατεία ενημέρωσης για τη Γενοκτονία των Ποντίων στο Βερολίνο, τον οποίο συνάντησε το 1999, ενώ αναφέρθηκε και στην ιστορική ευθύνη της Γερμανίας για την οποία όπως αν και δεν ήταν ο ιθύνων νους της Γενοκτονίας, δέχτηκε τα εγκλήματα του οθωμανικού συμμάχου της ή τουλάχιστον τα ανέχθηκε.
Τόσο οι Γερμανοί διπλωμάτες όσο και το στρατιωτικό προσωπικό που εργάζονταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν πλήρως ενημερωμένοι για το τι συνέβαινε είπε.
«Μέχρι σήμερα η επίσημη Τουρκία και μεγάλα τμήματα της τουρκικής κοινωνίας αρνούνται να ασχοληθούν σοβαρά με την ιστορία της χώρας τους. Ωστόσο η Τουρκία πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με την ιστορία της και να αναλάβει τις ευθύνες της, εάν θέλει να έχει μέλλον» κατέληξε η Τέσα Χόφμαν.
Βλάσης Αγτζίδης
Ο δρ Σύγχρονης ιστορίας του ΑΠΘ και συγγραφέας Βλάσης Αγτζίδης εκτίμησε ότι είμαστε πλέον εφοδιασμένοι με γνώση ώστε να διεθνοποιήσουμε τη Γενοκτονία των Ποντίων. Πρώτα όμως, όπως είπε, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ιστορικό πλαίσιο που παραμένει ασαφές όσον αφορά το δημόσιο λόγο. Σύμφωνα με τον κ. Αγτζίδη η Γενοκτονία των Ποντίων δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία σελίδα της ευρύτερης γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών που αποφασίστηκε στο συνέδριο των Νεότουρκων που έγινε το 1911 στην οθωμανική τότε Θεσσαλονίκη. Από το 1909 είχαν αυτή τη στάση οι Νεότουρκοι και δύο χρόνια μετά και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο του 1911 ξεκαθαρίστηκε ως υπέρτατος στόχος τους.
Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσυροχαλδέοι ήταν αυτοί οι χριστιανικοί πληθυσμοί της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που αποτελούσαν στόχο των Νεότουρκων.
Οι Έλληνες, όπως επισημαίνει ο καθηγητής του ΑΠΘ ήταν ένας σημαντικός πληθυσμός 2,2 εκατομμυρίων μέσα σε σύνολο 10-12 εκατομμυρίων ο οποίος κατάφερε να αποτελέσει σημαντικό τμήμα με ιδιαίτερη θέση και οικονομικά κέντρα στη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη και την Τραπεζούντα τα οποία είχαν υπό έλεγχο το 60% του επενδεδυμένου κεφαλαίου των Οθωμανών.
Αυτή ήταν σύμφωνα με τον Βλάση Αγτζίδη η αιτία για την ακραία ρατσιστική απόφαση των Νεότουρκων. Όπως επισημαίνει ο ίδιος, τα σχέδια των Νεότουρκων ενίσχυσαν οι Γερμανοί σύμβουλοί τους. Και όπως χαρακτηριστικά λέει, η γενοκτονία Ελλήνων και Αρμενίων ανήκει στην ίδια ιστορική κατηγορία. Αμφότεροι θεωρούνταν μη φιλικοί πληθυσμοί για τους Νεότουρκους και η γενοκτονία των Ελλήνων αρχής γενομένης από την Ανατολική Θράκης, συνεχίστηκε στην Δυτική Μικρά Ασία και είχε αποκορύφωμα τη σφαγή της Ιωνικής Φώκαιας 60 χιλιόμετρα βορείως της Σμύρνης.
Ο Βλάσης Αγτζίδης μάλιστα «ένωσε» τα γεγονότα της γενοκτονίας του ελληνισμού της οθωμανικής αυτοκρατορίας με τη Μικρασιατική καταστροφή.
Ο δρ Σύγχρονης ιστορίας του ΑΠΘ εκτίμησε ότι η σύγκρουση αγγλόφιλων βενιζελικών και γερμανόφιλων βασιλικών οδήγησε σε βαθμιαία υπονόμευση του αξιόμαχου του στρατού και του ποντιακού αντάρτικου που έμεινε αβοήθητο. Έτσι ήρθε η πλήρης ήττα των Ελλήνων και η έξοδός τους από την καθ’ υμάς Ανατολή. Επιπλέον, ο καθηγητής αναφέρθηκε στη διαχρονική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων με στόχο την καταστολή της εθνικής μνήμης των προσφύγων που δημιούργησε ένα κλίμα περιφρόνησης όσων έφερναν στην πατρίδα μας. Το κλίμα αυτό άλλαξε με την αλλαγή στάσης του ποντιακού πληθυσμού μόλις το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80.
Στόχος μας, κατέληξε ο Βλ. Αγτζίδης πρέπει να είναι η γνώση των ιστορικών γεγονότων και η κατάκτηση της συλλογικής εθνικής μνήμης που θα μας οδηγήσει όπως είπε στην κατανόηση της στάσης που κρατά η σύγχρονη Τουρκία με την επανεμφάνιση του ακραίου επεκτατισμού.
Θεοδόσης Κυριακίδης
Από την πλευρά του ο επιστημονικός συνεργάτης της Έδρας Ποντιακών Σπουδών του ΑΠΘ Θεοδόσης Κυριακίδης, υπογράμμισε ότι η επέτειος είναι μια καλή ευκαιρία για αναστοχασμό και αναφέρθηκε στις θετικές εξελίξεις των τελευταίων ετών όπως η δημιουργία της έδρας Ποντιακών Σπουδών στο ΑΠΘ το 2017 με χρηματοδότηση του ιδρύματος Ιβάν Σαββίδη αλλά και η ίδρυση του Κέντρου Ποντιακών Ερευνών του ΑΠΘ το 2019. Αμφότερα όπως είπε δίνουν πολλές δυνατότητες για την προώθηση νέων ερευνών που θα προωθήσουν το θέμα της Γενοκτονίας.
Για την προσπάθεια διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας είπε ότι χρειάζεται η κατάλληλη χρηματοδότηση, αλλά και να θεσπιστεί μία κεντρική γραμμή σε σχέση με το τι ακριβώς διεκδικούμε και να επιτευχθεί η συνεργασία με άλλες εθνικές ομάδες που υπέστησαν Γενοκτονία όπως Αρμένιοι και Ασσύριοι.
Είπε ακόμη ότι όλοι οι απόγονοι των θυμάτων πρέπει να βρίσκονται μαζί και να τιμούν την ημέρα της μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων στις 19 Μαΐου.
Καταλήγοντας αναφέρθηκε στο ότι αυτή τη στιγμή με βάση το πρόγραμμα με το οποίο η διεθνής κοινότητα καταγράφει την πιθανότητα να διαπράξουν εκ νέου σφαγές τα έθνη η Τουρκία βρίσκεται στην 8η θέση.
Βασίλειος Μεϊχανετσίδης
Από την πλευρά του το μέλος της Διεθνούς Ενώσεων Μελέτης Γενοκτονιών δρ. Βασίλειος Μεϊχανετσίδης τόνισε ότι η διαδικασία της καταστροφής η γενοκτονική διαδικασία που κορυφώθηκε μετά το 1908 αφορούσε και τους τρεις λαούς (Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι).
Οι Τούρκοι αποφάσισαν τη μετάβαση από την πολυεθνική αυτοκρατορία στο μουσουλμανικό έθνος-κράτος κι έτσι διέπραξαν ένα έγκλημα μοναδικό απέναντι στους τρεις λαούς.
Όπως επισήμανε ο δρ Βασίλειος Μειχανετδίδης, οι μουσουλμάνοι ήταν πλέον οι κυρίαρχοι ενώ χριστιανοί και εβραίοι ήταν φόρου υποτελείς στο σουλτάνο. Σύμφωνα με τον ίδιο οι πολυπληθείς ελληνικοί πληθυσμοί ήταν απλωμένοι σε όλη την γεωγραφική έκταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Γιατροί, μηχανικοί και φαρμακοποιοί και δικηγόροι ήταν κατά κύριο λόγο Έλληνες (σε ποσοστά που άγγιζαν ή ξεπερνούσαν το 50%) και ακολουθούσαν οι εβραίοι και οι μουσουλμάνοι με πολύ μικρότερα ποσοστά.
Σύμφωνα με τον ίδιο μεταξύ των κινήτρων της Γενοκτονίας ήταν η ανθεκτικότητα των ελληνικών πληθυσμών στον εκτουρκισμό, ο εθνικισμός των Τούρκων ο φθόνος τους για την πρόοδο των Ελλήνων, ο θρησκευτικός φανατισμός και η αρπαγή των περιουσιών των Ελλήνων.
Ο Β. Μεϊχανετσίδης αναφέρθηκε στις τρεις φάσεις της γενοκτονίας κατά των τριών λαών που επηρεάστηκε από την εξέλιξη του εθνικιστικού τουρκικού κινήματος. Η Γενοκτονία ξεκίνησε το 1913 και ολοκληρώθηκε το 1923 στη δυτική Μικρά Ασία με χιλιάδες σφαγές και εκτελέσεις αλλά και τον εκτοπισμό πληθυσμών με στόχο την εξόντωσή τους λόγω της υψηλής θνησιμότητας εξαιτίας των κακουχιών.
Αναφερόμενος σε μία σημαντική διαφορά ανάμεσα στην ελληνική και την αρμενική γενοκτονία είναι ότι η ελληνική εξελίχθηκε σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ενώ η αρμενική ολοκληρώθηκε πολύ γρήγορα.
Μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη διαδικτυακή εκδήλωση:
