Τρία περιστατικά παιδιών με οξεία ηπατίτιδα, που πληρούν τα κριτήρια του «πιθανού κρούσματος» κατά τον ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, εντοπίστηκαν στη χώρα μας.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του ΕΟΔΥ, τα δύο εξ αυτών, ηλικίας 14 μηνών και 10 ετών, παρουσίασαν συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (κοιλιακό άλγος και εμέτους) καθώς και πυρετό, και από τον εργαστηριακό έλεγχο διαπιστώθηκε αύξηση των ηπατικών ενζύμων (τρανσαμινάσες >500 IU/ml). Το άλλο παιδί, ηλικίας 18 μηνών, ήταν ασυμπτωματικό και οι τρανσαμινάσες του βρέθηκαν αυξημένες>500 IU/ml σε προληπτικό εργαστηριακό έλεγχο.
Ο έλεγχος για ιογενείς ηπατίτιδες Α-Ε ήταν αρνητικός σε όλα τα παιδιά. Από τον υπόλοιπο εργαστηριακό έλεγχο σε κανένα παιδί δεν ανιχνεύτηκε ιός EBV, CMV, αδενοϊός ή SARS-CoV-2. Το ένα δεν νοσηλεύτηκε και τα δύο χρειάστηκαν ολιγοήμερη νοσηλεία. Τα παιδιά δεν παρουσίασαν καμία επιπλοκή, δεν έλαβαν ειδική αγωγή και είναι σε άριστη γενική κατάσταση.
Επιδημιολογία οξείας ηπατίτιδας ανά την υφήλιο
Στις αρχές Απριλίου, παρατηρήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο ένας ασυνήθιστα υψηλός αριθμός περιπτώσεων οξείας ηπατίτιδας, σε παιδιά. Σε κανένα περιστατικό δεν τεκμηριώθηκε λοίμωξη από ιούς ηπατίτιδας (Α έως Ε) και δεν διαπιστώθηκε συσχέτιση με ταξίδια, ή έκθεση σε τοξικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Το κλινικό σύνδρομο εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας έως 16 ετών, με τις περισσότερες περιπτώσεις να είναι ηλικίας 2 έως 5 ετών, και περιλαμβάνει σοβαρή οξεία ηπατίτιδα με αξιοσημείωτα αυξημένες τρανσαμινάσες, συχνά με ίκτερο και συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (εμέτους ως προεξάρχον σύμπτωμα), που προηγούνται του ικτέρου.
Μετά την ανακοίνωση των περιστατικών από τη Μεγάλη Βρετανία, έχουν αναφερθεί ανάλογα περιστατικά σε 16 ευρωπαϊκές χώρες όπως και σε ΗΠΑ, Καναδά, Ιαπωνία, Ισραήλ, Σιγκαπούρη. Ο συνολικός αριθμός περιστατικών παγκοσμίως είναι εξαιρετικά μικρός. Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί περίπου 300 περιστατικά, εκ των οποίων τα 163 έχουν δηλωθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Τα περισσότερα από τα παιδιά χρειάστηκαν νοσηλεία, ορισμένα χρειάστηκαν μεταφορά σε εξειδικευμένες παιδιατρικές ηπατολογικές μονάδες και ένα μικρό ποσοστό υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος.