Το καινούργιο βιβλίο του Κώστα Μαρδά με τίτλο «1821-2021. Χορεύοντας στον γκρεμό του δανεισμού», όπως μαρτυράει και ο τίτλος αφορά την πολύπαθη ιστορία της Ελλάδας με τον δανεισμό.
Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο, το οποίο ο συγγραφέας το χαρακτηρίζει «διαλόγους μυθιστορίας».
Η προσοχή του επικεντρώνεται στη μακρά ιστορία -και κυρίως στην παθολογία- των ελληνικών δανείων από τα χρόνια του Αγώνα και του 1821 μέχρι και τις ημέρες μας.
Ο Κώστας Μαρδάς καταφέρνει να δείξει, καταφεύγοντας άλλοτε στο χιούμορ κι άλλοτε σε έναν σκληρό και δαιμόνιο σαρκασμό και αυτοσαρκασμό πως όλες οι ελληνικές εξουσίες έπεσαν στη δίνη των δανείων. Είχαν την οικονομική και την πολιτική εξάρτηση από τους δανειστές ή με τη σπατάλη των χρημάτων τα οποία επενδύθηκαν σε άσχετους σκοπούς ή χρησιμοποιήθηκαν ανορθολογικά.
Από την περίοδο του Τρικούπη, του Δηλιγιάννη και του Βενιζέλου μέχρι τις πρώτες κυβερνήσεις μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή μέχρι και τις κυβερνήσεις των μεταπολιτευτικών μνημονίων στις οποίες συμμετείχαν τα περισσότερα γνωστά κόμματα.
Εκείνο που έχει, ωστόσο, τη μεγαλύτερη σημασία στη δουλειά του δεν είναι τόσο ο καταμερισμός των πολιτικών ευθυνών, όσο οι θεατρικοί του χαρακτήρες, τα θεατρικά του πρόσωπα (όλα αλληγορικά), τα οποία ανεβαίνουν στη σκηνή είτε για να λοιδορηθούν μέχρι δακρύων είτε για να ζήσουν εκ νέου το ιστορικό δράμα της αποτυχίας και της παντελούς διάψευσής τους.
Η άλλη σημαντική πλευρά του βιβλίου είναι το κωμικοτραγικό του στοιχείο. Ο εγκλωβισμός και η αυτοπαγίδευση των πρωταγωνιστών του στις επιλογές τους.
Τελικά εκείνο το οποίο κάνει εν κατακλείδι ο συγγραφέας είναι να ανιχνεύσει και να αναδείξει περίτρανα την καταθλιπτική μας αυτογνωσία.