Τα ξημερώματα της 11ης Σεπτεμβρίου 1891, το ιταλικό πλοίο «TAORMINA» που μετέφερε εμπορεύματα και επιβάτες από την Κωνσταντινούπολη στον Πειραιά, ναυάγησε ενώ έπλεε δυτικά από τη νήσο Πάτροκλος.
Χρειάστηκαν όμως 130 χρόνια για να ταυτοποιηθεί το ναυάγιο και να γίνει γνωστή η ιστορία του.
Το ιταλικό πλοίο συγκρούστηκε με το ατμόπλοιο «ΘΕΣΣΑΛΙΑ» της Πανελληνίου Ατμοπλοΐας που είχε αποπλεύεσει από τον Πειραιά με πρώτο προορισμό τη Σύρο, λόγω λανθασμένων χειρισμών.
«Είναι ένα από τα πιο σπάνια ναυάγια. Μοιάζει σχεδόν απίστευτο πόσο καλά έχει διατηρηθεί το κατάρτι», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κώστας Θωκταρίδης, ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην υποθαλάσσια έρευνα με τη βοήθεια ρομποτικών οχημάτων. Τα δύο πλοία, πρόσθεσε, βρέθηκαν σε πορεία σύγκρουσης με αποτέλεσμα το ελληνικό ατμόπλοιο να προσκρούσει με την πλώρη του στην αριστερή πλευρά του «TAORMINA» στο ύψος του πρυμναίου αμπαριού.
Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και το ρήγμα που προκλήθηκε ήταν εκτενές και βαθύ, τόσο που κόπηκε και το κουβούσι του αμπαριού. Στα λίγα λεπτά που τα δυο ατμόπλοια παρέμειναν σε επαφή, 32 του πληρώματος μαζί με 12 από τους επιβάτες του «TAORMINA» πρόλαβαν να μετεπηδήσουν στο «ΘΕΣΣΑΛΙΑ». O πλοίαρχος του «ΘΕΣΣΑΛΙΑ» διέταξε τις μηχανές να κάνουν ανάποδα για να αποκολλήσει το σκάφος του. Τα νερά που μπήκαν ορμητικά από το σημείο σύγκρουσης κατέκλυσαν το κύτος του ιταλικού ατμόπλοιου το οποίο άρχισε να βυθίζεται πολύ γρήγορα. Από την ώρα της σύγκρουσης δεν είχαν περάσει παρά μόνο 15 λεπτά όταν το «TAORMINA» βυθίστηκε παρασύροντας στον βυθό του τον πλοίαρχο Φερόνι, 11 ακόμη μέλη του πληρώματος και 23 επιβάτες.
Ένας θερμαστής μόνο κατάφερε να διαφύγει από τη δίνη του βυθιζόμενου σκάφους και παρέμεινε επί πέντε ώρες συγκρατούμενος από μια σανίδα μέχρι που τον περισυνέλλεξε το ατμόπλοιο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».
Στον τόπο του ναυαγίου έφθασε το πρωί η γολέτα «ΑΜΠΕΛΟΣ» υπό τον πλοίαρχο Γιώργο Δόγκα και διέσωσε δεκαέξι ναυαγούς που είχαν επιβιβαστεί σε μια λέμβο. Στον πλοίαρχο Γ. Δόγκα αποδόθηκε από τις ιταλικές αρχές για τις ενέργειες του, το αργυρό μετάλλιο για ναυτική ανδρεία, ενώ ο ελληνικός τύπος επέρριψε ευθύνες στο ιταλικό πλήρωμα για τη σπουδή τους να εγκαταλείψουν το σκάφος πριν φροντίσουν για την αποβίβαση των επιβατών, κάτι που επιβεβαιώνεται από τη μεγάλη αναλογία των επιβατών μεταξύ των 34 θυμάτων.
«Το ναυάγιο του «TAORMINA» βρίσκεται σε βάθος -107 μέτρων δυτικά του Πατρόκλου» λέει σήμερα ο Κώστας Θωκταρίδης. «Κατά την υποβρύχια έρευνα διαπιστώθηκε ότι το κυρίως μέρος του ναυαγίου μήκους περίπου 70 μέτρων, έχει καθίσει με ελαφριά δεξιά κλίση στο βυθό και είναι σε αρκετά καλή κατάσταση δεδομένου των 130 ετών που έχουν μεσολαβήσει από τη βύθιση του» σημειώνει. Ο Κώστας Θωκταρίδης μάς πληροφορεί ακόμη πως η πρύμνη έχει στο μεγαλύτερο μέρος της διαλυθεί, ενώ στο πρυμναίο αριστερό μέρος παραμένει εμφανές το σημείο σύγκρουσης και η καταστροφή που προκλήθηκε από τον εμβολισμό του «ΘΕΣΣΑΛΙΑ».
Το «TAORMINA» δεν ήταν το πρώτο ιταλικό πλοίο που βυθιζόταν σε εκείνα τα νερά.
H ιταλική ατμοπλοΐα La Trinacria είχε ιδρυθεί το 1870 στο Παλέρμο της Σικελίας και είχε ως έμβλημα τα τρία άκρα που συμβολίζουν τα τρία άκρα της Σικελίας. Τρία ήταν και τα πλοία της που βυθίστηκαν στις ελληνικές θάλασσες: Το «AGRIGENTO» βυθίστηκε στον Κάβο Μαλέα στις 3 Απριλίου του 1876 και το «PANORMOS» ναυάγησε στις 19 Οκτωβρίου 1878 κοντά στην Μακρόνησο.