Το να αποκαλέσεις κάποιον στην Ελλάδα του ’60 ποπ ή ροκ σταρ έμοιαζε λίγο αλλού. Σαν να μιλάς για εγχώριο πρωτάθλημα ράγκμπι. Από την άλλη όμως ο Σταμάτης Κόκοτας είχε όλα τα στοιχεία για να χαρακτηριστεί έτσι. Υπήρχε μια μοναδική εμφάνιση, που όμως αν δεν υπήρχε ταλέντο με συνδυασμό σπουδαίων τραγουδιών, γρήγορα θα ξεχνιόταν. Και ο Κόκοτας όχι μόνο δεν ξεχάστηκε αλλά παραμένει ξεχωριστός και σημείο αναφοράς για το ελληνικό τραγούδι.
Το δώρο που τον έστειλε στα καμπαρέ
Ο Σταμάτης Κόκοτας είναι ένα από τα έξι παιδιά ενός γιατρού και μιας τραπεζικού. Γεννήθηκε στου Ζωγράφου και από μικρό τον ετοίμαζαν για να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση, να γίνει γιατρός. Άλλαι αι βουλαί όμως. Στα 14, η μητέρα του τού κάνει δώρο μια κιθάρα. Από εκεί αρχίζουν όλα. Ο μικρός μπαίνει στον κόσμο της μουσικής και αρχίζει την εξερεύνηση. Όμως είναι και η ώρα που πρέπει να σπουδάσει.
«Πήγα στο Παρίσι να σπουδάσω ιατρική, όπως ήθελε η οικογένεια, όμως εκεί άρχισα το τραγούδι σε καμπαρέ», εξομολογήθηκε ο τραγουδιστής πριν από πολλά χρόνια.
Φυσικά η ιατρική ξεχνιέται και ο Κόκοτας είναι πια επαγγελματίας τραγουδιστής στο Παρίσι. Και όχι μόνο. Όπως είχε πει και ο ίδιος: «Έκανα και πολλή τηλεόραση. Δίπλα σε μεγάλους σαν τον Αζναβούρ, τον Ζιλμπέρ Μπεκό κ.ά. Αλλά και στην Ιταλία με τον Τζιάνι Μοράντι. Έλειψα οκτώ χρόνια. Η δουλειά πήγαινε πολύ καλά, ήμουν πανευτυχής, ήθελα να μείνω».
Ο Κόκοτας θα μπορούσε να κάνει ευρωπαϊκή καριέρα. Όμως τότε γνωρίζει τον μοιραίο άνθρωπο για την καριέρα και τη ζωή του.
Ο μοιραίος άνθρωπος
… ήταν ο Σταύρος Ξαρχάκος. Γνωρίστηκαν στο Παρίσι και τον έπεισε να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα. Και γυρνάει στην καλύτερη περίοδο. Τη δεκαετία που αλλάζουν όλα. Και η φωνή, η παρουσία, το στυλ του Σταμάτη Κόκοτα «κουμπώνουν» μια χαρά. Και το μυαλό βέβαια, γιατί ξέρει να επιλέγει. Δεν μπαίνει στην αγωνία του να κάνει σουξέ ντε και καλά. Επιλέγει τα τραγούδια. Και τι τραγούδια.
Όταν ξεκινάς δισκογραφικά με αυτό το τραγούδι, η συνέχεια φαντάζει ελπιδοφόρα. Και δικαίως.
«Υπήρχαν σεζόν που ο κόσμος στεκόταν ουρές, 300 και 500 μέτρα μέσα στο κρύο, για να μπει στο μαγαζί όπου τραγουδούσα, στο κέντρο της Αθήνας και να ακούσει το «Όνειρο απατηλό», θυμάται ο τραγουδιστής. Ο Κόκοτας ανήκε στην Columbia τότε.
Μετά το «Όνειρο απατηλό» οι υπόλοιπες δισκογραφικές εταιρείες ψάχνανε να βρουν τον «νέο Κόκοτα» ή τον «αντί -Κόκοτα». Καταλαβαίνετε για τι επιτυχία μιλάμε.
Άκουγε η Κάλλας, Κόκοτα;
Πριν κάποια χρόνια, σε δημοπρασία είχαν εκποιηθεί, προσωπικά αντικείμενα της Μαρίας Κάλλας. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και 6 album του Σταμάτη Κόκοτα! «Την Μαρία την Κάλλας τη γνώρισα στο τραπέζι ενός μαγαζιού που τραγουδούσα, την έφερε ο Αρίστος να μου τη γνωρίσει. Την αγάπησα πολύ, γίναμε καλοί φίλοι. Μου έλεγε «que dulce chanteur». Κι επειδή μου άρεσε εμένα αυτό που μου έλεγε της χάρισα έξι long play που ηχογράφησα. «Τις ελεύθερες ώρες που δεν έχεις να ασχοληθείς με κάτι, βάλε αν θες να ακούσεις αυτά», έχει δηλώσει σε συνέντευξή του ο τραγουδιστής.
Είναι πασίγνωστο ότι ο Κόκοτας ήταν από τους αγαπημένους τραγουδιστές του Αριστοτέλη Ωνάση. Και όχι μόνο, αλλά είχαν πολύ φιλική σχέση.
«Ο Ωνάσης ήταν πάντα το παλικάρι από το λιμάνι, ο βαρκάρης με το μαντήλι στην κωλότσεπη, η προσωποποίηση της λεβεντιάς, ένας άντρας που ποτέ δεν είχε υπολογίσει τα λεφτά, ποιος ήταν, τι έκανε και τι δεν έκανε. Γινόταν πάντα ό,τι ήθελε η παρέα», έχει πει ο τραγουδιστής.
Και όταν είσαι φίλος με τον Ωνάση, οι ρυθμοί είναι ξέφρενοι και ανεξέλεγκτοι. «Χωρίζαμε, για παράδειγμα, στις 07:30 το πρωί, πήγαινα να κοιμηθώ και χτυπούσε το τηλέφωνο μετά από μισή ώρα “Ξυπνήστε τον, είναι το αυτοκίνητο από κάτω, πρέπει να έρθει γιατί έχουμε καλεσμένους στον Σκορπιό”», είχε πει σε συνέντευξη.
Ο γιος, οι μύθοι και το… κάψιμο
Ο Σταμάτης Κόκοτας πήγε φουλ επιτυχίες για περίπου δύο δεκαετίες. Εκεί στα τέλη των 70s, όπου όλα έχουν αλλάξει, γνωρίζει μια νέου τύπου επιτυχία, με το τραγούδι «Γιε μου».
Εδώ είχε ειπωθεί το σενάριο ότι το τραγούδι ήταν γραμμένο, για τον Αλέξανδρο, υιό του Ωνάση, για τη δολοφονία του μετά από πτώση του αεροπλάνου του. «Το τραγούδι γράφτηκε για ένα πατέρα με ναρκομανή γιο. Τότε, τέλη δεκαετίας ’70, άρχισε να μπαίνει η πρέζα στη ζωή μας. Και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος τα λέει όλα εδώ… Είσαι είκοσι χρονών κι όμως γερνάς… Γιε μου, είν’ οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου, οι αρχόντοι είν εμπόροι του πολέμου και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά. Ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου που ’χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά», είχε αποκαλύψει ο τραγουδιστής. Όπως είχε αποκαλύψει και το παρακάτω περιστατικό: «Σε τουρνέ μου στην Αμερική, που έλεγα το «Γιε μου» και πήγε κάποιος ν’ ανάψει το τσιγάρο του –από πόνο, επειδή είχε χάσει το παιδί του– με αποτέλεσμα να πάρουν τα μαλλιά μου φωτιά και ο μπουζουξής να τραβάει το τραπεζομάντιλο για να τη σβήσει.
Ζωή σαν παραμύθι
Θυμόσαστε την ταινία Ένα ασύλληπτο κορόιδο όπου ο Θανάσης Βέγγος υποδυόταν έναν μπαρμπέρη; Μέσα στο μαγαζί του, υπήρχε μια φωτογραφία του Σταμάτη Κόκοτα με τις φαβορίτες και τη λέξη: Απαράδεκτον. Ο Σταμάτης Κόκοτας είχε πει σχετικά: «Οι φαβορίτες μου είναι το σήμα κατατεθέν μου. Ένας που θέλει να κάνει διαφήμιση για ένα ξυραφάκι, τα 50 εκατ. δεν είναι τίποτα για να ξυρίσω τις φαβορίτες μου, αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει. Τον έστειλα από εκεί που ήρθε»…
Ακριβά αμάξια, άλογα, ταξίδια. Αλλά και έρωτες και κατακτήσεις και πολλές γυναίκες. Ο ροκ σταρ που λέγαμε στην εισαγωγή. Σήμερα στα 85 του, δεν διστάζει να δείξει την απέχθειά του στο σήμερα για τον τρόπο ζωής και διασκέδαση, αλλά και για το lifestyle που καταδυναστεύει την καθημερινότητα μας. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι ένας άνθρωπος χορτασμένος, που στηρίχτηκε στη δική του αξία και προσωπικότητα. Και τον χορτάτο άνθρωπο σε αυτή την ζωή, μην τον φοβάσαι.
Σπύρος Δευτεραίος
