Ο Σάκης Μπουλάς ήταν από τους καλλιτέχνες που οι επικριτές του, υποστήριζαν ότι δεν έκανε τα πράγματα που άξιζε να κάνει και επαναπαύτηκε σε ευκολίες. Ε και; Ποτέ κανείς δεν ξέρει, ούτε προχωρά με γνώμονα το «τι θα γινόταν εάν» γιατί ποτέ κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν εάν. Εκτός εάν είναι μέντιουμ με κληρονομικό χάρισμα. Και ο Σάκης Μπουλάς στη σύντομη ζωή του, φαίνεται ότι και καλά πέρασε και με ό,τι καταπιάστηκε γνώρισε επιτυχία.
Κάτι κάνουν αυτά τα παιδιά
Μεταπολίτευση. Η Ελλάδα ζει μοναδικές στιγμές και επιτέλους η ελευθερία λόγου είναι υπαρκτή. Αυτό βέβαια δεν μεταφράζεται πως ό,τι βγήκε τότε ήταν σπουδαίο. Παρόλα αυτά υπάρχει μια μεγάλη καλλιτεχνική κίνηση, που στηρίζεται κυρίως σε νέους ανθρώπους, που δημιουργούν σε νέους χώρους. Ένας από αυτούς είναι το «Σούσουρο» στην Πλάκα. Μαζί με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα Άσιμο, Θάνο Αδριανό και Περικλή Χαρβά, εμφανίζεται και ο Σάκης –εκ του Αθανάσιος– Μπουλάς, σχεδόν από το πουθενά.
Ο Σάκης γεννήθηκε μια μέρα σαν τη σημερινή, στο Κιλκίς, αλλά σε μικρή ηλικία μετακόμισαν οικογενειακώς στον Πειραιά που ήταν και ο τόπος καταγωγής. Λόγω της ευφράδειάς του, οι δικοί του ονειρεύονται μια καριέρα δικηγόρου. Αλλά δεν…
Βρισκόμαστε στην εποχή του «Σούσουρου». Αυτοσχεδιασμοί, έντονος πολιτικός λόγος σε οποιαδήποτε μορφή, παρλάτες, τραγούδι. Πάνω στη φόρμα του γερμανικού καμπαρέ, αλλά στο πολύ πιο ελληνικό και μεταπολιτευτικό του.
Την ίδια περίοδο συμμετέχει στην Καντάτα για την Μακρόνησο του Θάνου Μικρούτσικου σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου με την Μαρία Δημητριάδη, συνεργάζεται με τον Μιχάλη Γρηγορίου για τον δίσκο Ανεπίδοτα γράμματα σε στίχους Άρη Αλεξάνδρου, αλλά και στους Αχαρνής του Διονύση Σαββόπουλου. Πρώτη διαπίστωση: Ο Σάκης έχει φοβερή φωνή.
«Αχ, Μαρία», σε κοιτάζει ο Καρούζο
Δεκαετία ’80. Η πολιτική παραμένει ως background αλλά οι ρυθμοί γίνονται πιο ανάλαφροι, το παρεϊστικό δίνει τη θέση του στο χαβαλέ. Η παρέα, με ορισμένες αυξομειώσεις κατεβαίνει στα Εξάρχεια και στήνει το «Αχ, Μαρία», τη θρυλική σκηνή όπου για δέκα χρόνια (1980-1990) λειτούργησε μια τρελή και ανατρεπτική παρέα με τον Γιάννη Ζουγανέλη, την Ισιδώρα Σιδέρη, τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη Σοφία Βόσσου.
Και φυσικά τον Σάκη Μπουλά, που αρχίζει να γίνεται γνωστός, αρχικά με μικροεμφανίσεις και μετά με τον πρώτο του προσωπικό δίσκο.
Το Μπουλάς-Ελλάς γίνεται επιτυχία, κυρίως για τα σατυρικά του τραγούδια, όπως το παρακάτω:
Και όμως είναι ο ίδιος άνθρωπος που τραγουδάει και αυτό:
Ο «Άλλος Μπουλάς»
Χαβαλές αλλά και απόλυτα ειλικρινής (λάτρης του «ωραίου φύλου», δήλωνε κατ’ επανάληψη ότι δεν έκανε για σύζυγος, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του «γεννημένο εργένη». Αν και παντρεύτηκε δύο φορές, οι γάμοι του κατέληξαν σε διαζύγια), πολύτιμος φίλος για τους δικούς του ανθρώπους, ακομπλεξάριστος. Έκανε επιτυχία, όχι πάντα σε πράγματα ισάξια του. Απλά γιατί ήταν ταλαντούχος. Και όχι μόνο είχε ένα μοναδικό επικοινωνιακό χάρισμα: Ήταν ο 50+ κολλητός όλων: Και του πατέρα και του γιου.
Το 2007 σε μια όχι και τόσο επιτυχημένη σειρά γνωρίζει την τελευταία σύντροφό του. Την ηθοποιό Αλεξάνδρα Ούστα. Αν και έχει σχεδόν τα μισά του χρόνια, αυτό δεν εμποδίζει να ζήσουν ένα δυνατό έρωτα που του ζεσταίνει την ψυχή.
https://www.youtube.com/watch?v=l5pdMxVpihc
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με τον καρκίνο, αλλά δεν το έβαζε κάτω. Μέχρι και λίγες μέρες πριν από το θάνατό του εμφανιζόταν στην «Ακτή Πειραιώς», συμμετέχοντας στη μουσική παράσταση ΓκαΓκαΝτίν: Οι γενναίοι της νύχτας, πλάι στους Διονύση Σαββόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Γιάννη Ζουγανέλη. Διέκοψε τις εμφανίσεις του, όταν η υγεία του επιδεινώθηκε. Εισήχθη στο νοσοκομείο «Υγεία», όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Φεβρουαρίου 2014.
https://www.youtube.com/watch?v=r9XhUV50D5k
Και όπως είχε πει ο ίδιος: «Δυο φορές ξεγέλασα τον θάνατο». Στην τρίτη στάθηκε άτυχος…
Σπύρος Δευτεραίος