Από το αρχαίο ουσιαστικό ζεύξις (που σημαίνει σύνδεση, ένωση) προέρχεται η λέξη ζεξία της ποντιακής διαλέκτου.
Ο Άνθιμος Παπαδόπουλος στο λεξικό του αναφέρεται ότι ως ουδέτερο ουσιαστικό στον πληθυντικό περιγράφει τη ζεύξη των βοδιών (Χαλδία). Επίσης την ίδια έννοια έχουν οι λέξεις ζέξιμον (Τραπεζούντα, Χαλδία), ζέψιμον (Τραπεζούντα), ζέμψιμον (Χαλδία).
Επιπλέον, η Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού σημειώνει ότι η φράση «εφτάμεν ζεξίαν» ήταν κοινή στο στόμα των προσφύγων όταν κάτω από αντίξοες συνθήκες έπρεπε να οργώσουν τους βαλτότοπους της Ελλάδας.
