Τα έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ανά τον κόσμο μας δίνουν χρήσιμες πληροφορίες για τον πολιτισμό των διαφορετικών περιοχών και για τις δεισιδαιμονίες τους.
Αρχικά, δεν έχουμε μόνο στην Ελλάδα το σπάσιμο των πιάτων, αλλά και στη Δανία, αν και για δύο πολύ διαφορετικούς λόγους. Εκεί σπάνε, παλιά ή αχρησιμοποίητα πιάτα, για καλή τύχη την Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο κατώφλι του δικού τους σπιτιού ή των φίλων τους. Και φυσικά όσο περισσότερα σπασμένα πιάτα βρει κάποιος έξω από την πόρτα του την Πρωτοχρονιά, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η τύχη του.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτή, η παράξενη δανέζικη παράδοση, αφού όσοι δεν σπάνε πιάτα, πηδούν από καρέκλες τα μεσάνυχτα, γιατί πιστεύουν ότι το άλμα στον Ιανουάριο θα φέρει καλή τύχη.
Στη νότια Ιταλία, από την άλλη, καλό είναι να προσέχει, όποιος περνάει κάτω από παράθυρα στην αλλαγή του έτους, αφού πετάνε παλιά κατσαρολικά, ρούχα ή άλλα ανεπιθύμητα αντικείμενα, για να ξορκίζουν το κακό του έτους που φεύγει.
Το ίδιο, μάλιστα, φαίνεται ότι κάνουν και στην Αργεντινή, όπου πετάνε παλιά έγγραφα και χαρτιά, που κάνει τους περαστικός, πιο ασφαλείς.
Φυσικά, από ένα σκωτσέζικο έθιμο δεν θα μπορούσε να λείπει το ουίσκι, αφού στην Σκωτία, αν είσαι μελαχρινός και έχεις στο δισάκι σου ως δώρα νομίσματα (ή ένα κομμάτι μαύρο κάρβουνο κατά μια άλλη εκδοχή), ψωμί (συνήθως με σταφίδες) και ουίσκι, τότε θεώρησε καλός οιωνός και σε καλούν να κάνεις ποδαρικό για τη νέα χρονιά. Για τους Σκωτσέζους, η επιλογή του ποιος θα τους κάνει ποδαρικό είναι πολύ σημαντική.
Αν κάποια γυναίκα θέλει να βρει τον έρωτα, ίσως πρέπει να ακολουθήσει την τακτική της Ιρλανδίας, όπου εκείνες που επιθυμούν να βρουν σύντροφο, κοιμούνται με μερικά κλαδάκια γκι κάτω από το μαξιλάρι τους την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Φυσικά κανείς δεν λέει ότι η τεχνική αυτή δεν λειτουργεί και για τους άντρες.
Οι Ισπανοί από την άλλη τρώνε δώδεκα ρώγες σταφύλι, αντίστοιχες με το κάθε ένα από τα χτυπήματα του ρολογιού, όταν θα σημάνει μεσάνυχτα. Και πρέπει όλοι να βιαστούν να φάνε και τις δώδεκα, γιατί αλλιώς θα έχουν κακοτυχία το νέο έτος. Λέγεται ότι πρόκειται για ένα έθιμο, οι ρίζες του οποίου εντοπίζονται στις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν το 1909 οι αγρότες στο Αλικάντε επεξεργάζονταν τρόπους να πουλήσουν τη σοδειά σταφυλιών, που ήταν ιδιαίτερα πλούσια εκείνη τη χρονιά.
Στην Τσεχία, όμως, προτιμούν το μήλο, το οποίο κόβουν στη μέση. Αν το σχήμα στο εσωτερικό του προσομοιάζει σε σταυρό είναι προμήνυμα για μπελάδες στο νέο έτος, αν πάλι θυμίζει αστέρι μπορούν να είναι αισιόδοξοι ότι θα βρουν τη χαρά.
Τέλος σε χώρες της Νοτίου Αμερικής, όπως το Μεξικό, η Βολιβία και η Βραζιλία, η τύχη ενός ατόμου στη νέα χρονιά φαίνεται να καθορίζεται από το χρώμα των εσωρούχων που θα επιλέξει για την υποδοχή της. Αν κάποιος θέλει αγάπη φοράει κόκκινο, ενώ όσοι θέλουν χρήματα διαλέγουν κίτρινο, για τους ειρηνιστές το προτιμητέο χρώμα είναι το λευκό.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ