Ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες συνθέτες της εποχής του, αλλά και της ελληνικής μουσικής γενικότερα, ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε σαν σήμερα πριν 84 χρόνια.
Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1937 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αν και σύμφωνα με άλλες πηγές γεννήθηκε στη Λάρνακα από όπου σύντομα έφυγε με την οικογένεια του σε αναζήτηση μίας καλύτερης ζωής.
Ο πατέρας του καταγόταν από τη Λάρνακα, ενώ η μητέρα του από τη Ρόδο.
Το πρώτα χρόνια
Η μουσική ήταν κομμάτι της ζωή του από τότε που ήταν ακόμα παιδί, αφού μόλις στα επτά του ξεκίνησε να μελετάει το βιολί. Αρχικά ερασιτεχνικά και στη συνέχεια στο Εθνικό Ωδείο της Αλεξάνδρειας.
Το 1955 αποφοίτησε από το Αβερώφειο Γυμνάσιο και ήρθε στην Αθήνα με σκοπό να σπουδάσει. Αρχικά γράφτηκε στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά στις αρχές του 1956 την εγκαταλείπει με σκοπό να φοιτήσει στην Ανωτάτη Εμπορική. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα φοιτά στη Σχολή Βακαλό θέλοντας να σπουδάσει ζωγραφική. Το 1960 εγκαταλείπει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο και εργάζεται περιστασιακά προκειμένου να επιβιώσει: άλλοτε ως σερβιτόρος, άλλοτε ως γραφίστας σε διαφημιστικές εταιρείες, άλλοτε ως μουσικός σε μπουάτ. Από μικρός υπήρξε μέλος του ΚΚΕ.
Τα πρώτα μουσικά βήματα
Το 1961 και 1962 συμμετείχε σε μια πρωτοβουλία συγκρότησης του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής Μουσικής. Την Άνοιξη του 1962 χρησιμοποιείται από τον Μίκη Θεοδωράκη ως διευθυντής της χορωδίας του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής Μουσικής στις παραστάσεις της Όμορφης Πόλης.
Την εποχή εκείνη μένει στο σπίτι της πρώην συζύγου του καθηγητή των γαλλικών που είχε στην Αλεξάνδρεια της Διδούς Πετροπούλου. Η ίδια εργάζεται στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και έτσι θα γνωρίσει τον Μίμη Πλέσσα, ο οποίος μεσολαβεί στη δισκογραφική εταιρεία Φιντέλιτυ. Το 1962 ηχογραφεί το πρώτο του σαρανταπεντάρι Το τραγούδι του δρόμου σε στίχους Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και ερμηνεία από τον Γιώργο Μούτσιο.
Οι γάμοι
Ο ίδιος παντρεύτηκε τρεις φορές. Ο πρώτος γάμος ήταν το 1965 με τη Μάρω Λύμνου. Δύο χρόνια αργότερα αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα, καθώς επιβλήθηκε η Χούντα των Συνταγματαρχών. Έμεινε στην Αγγλία για ένα περίπου χρόνο, ενώ επέστρεψε στις αρχές του 1968.
Το 1971 γνωρίζει τη δεύτερη σύζυγό του, την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη, ενώ το 1972 θα αποτελέσει ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδος (ΕΜΣΕ), που συστήνεται για την καταπολέμηση της κασετοπειρατείας και της λογοκρισίας. Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου 1973 θα συλληφθεί στο σπίτι του στο Χολαργό και θα κρατηθεί για δέκα ημέρες.
Ο τρίτος γάμος έρχεται το 1978 με την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη και την ίδια χρονιά θα γίνει πρόεδρος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδος.
Τα προβλήματα υγείας
Τον Οκτώβριο του 1981 μπήκε στο Γενικό Κρατικό νοσοκομείο με περικαρδίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια και στο τέλος του χρόνου ταξίδεψε στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. Στις 8 Ιουνίου του 1982 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλεύτηκε για ένα μήνα σε νοσοκομείο. Τον Αύγουστο ταξίδεψε για νοσηλεία στη Μόσχα, όπου στις 7 Σεπτεμβρίου υπέστη δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο. Απεβίωσε δέκα ημέρες αργότερα, στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982, σε ηλικία 45 ετών.
Τελευταίος δίσκος του ήταν τα Γράμματα στην Αγαπημένη σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου.
Κατά τη διάρκεια της πορείας του είχε συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες, όπως με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Φώντα Λάδη και τον Γιάννη Νεγρεπόντη και Δημήτρη Χριστοδούλου στους στίχους και με τους ερμηνευτές Στέλιο Καζαντζίδη, Μαρία Φαραντούρη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Καλατζή, Δήμητρα Γαλάνη.
Είχε γράψει πολλές επιτυχίες, όπως τα Ακορντεόν, Σεβάχ ο Θαλασσινός, ο Δρόμος, Η μέρα εκείνη δεν θα αργήσει και πολλά άλλα.