Μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου –και για διπλωματικούς λόγους, όπως εξηγούσε ο έφεδρος υπολοχαγός Ξενοφών Κ. Άκογλους– από τον Αύγουστο του 1919 ξεκίνησε η συγκρότηση στρατιωτικών μονάδων με εθελοντές αποκλειστικά ποντιακής καταγωγής.
Το Τάγμα Εθελοντών Πόντου, όπως ονομάστηκε, εστάλη στο μικρασιατικό μέτωπο.
Σε άρθρό του στην Ποντιακή Εστία, ο Ξενοφών Άκογλους, που υπηρέτησε και ως διοικητής λόχου, εξηγούσε ότι οι διπλωματικοί λόγοι προέκυψαν από τη Συνδιάσκεψη των Δυνάμεων της Αντάντ για τη σύναψη ειρήνης μετά το τέλος του πολέμου, καθώς τότε είχε διαφανεί η επιδίωξη να υπάρξει αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος του Πόντου.
Έτσι, μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου του 1919 στην Αθήνα είχε συγκροτηθεί ένα τάγμα πεζικού με πάνω από 1.000 οπλίτες, ένας ουλαμός έφεδρων αξιωματικών στο οποίο υπηρετούσαν και 19 Έλληνες ποντιακής καταγωγής και μία πυροβολαρχία.
Επίσης, στη Θεσσαλονίκη συγκροτήθηκε ένα τάγμα πεζικού από τέσσερις λόχους τυφεκιοφόρων, με δύναμη που ξεπερνούσε τους 1.000 οπλίτες.
Ο Ξενοφών Άκογλους έγραψε σχετικά: «Κατά Ιανουάριον ή Φεβρουάριον του 1920 το Τάγμα Εθελοντών Πόντου προωθήθη εις Σμύρνην με διοικητήν τον ταγ/χην πεζ. Τσακμάκην Νικόλαον. Είχε δύναμιν 1.000 και πλέον ανδρών, οργανωμένων εις 4 λόχους πεζικού, καθαρώς τυφεκιοφόρων, ωπλισμένων με όπλα μάνλιχερ.
»Ταχθέν εκεί το τάγμα υπό τας διαταγάς του Φρουραρχείου Σμύρνης, εξετέλει υπηρεσίαν φρουράς της πόλεως.
»Ο Ουλαμός Εφέδρων Αξ/κών ηκολούθησε το τάγμα εις Σμύρνην, όπου εσυνέχισε την εκπαίδευσίν του επί τι χρονικό διάστημα, μεθ΄ ο οι ουλαμίται ωνομάσθησαν λοχίαι.
Σχεδόν ταυτοχρόνως απεστάλησαν και οι άνδρες της πυροβολαρχίας απευθείας εξ Αθηνών εις Σμύρνην».
Στα μέσα Μαΐου του 1920 το τάγμα των εθελοντών μαζί με άλλα δύο αποτέλεσαν το Σύνταγμα Ασφαλείας Σμύρνης. Έπειτα ονομάστηκε 17ο Σύνταγμα Πεζικού και εντάχθηκε στη Μεραρχία Μαγνησίας, η οποία αργότερα ονομάστηκε ΧΙ Μεραρχία.
Στη συνέχεια όσοι Πόντιοι εθελοντές είχαν στρατεύσιμη ηλικία έμειναν στη μεραρχία, ενώ οι υπόλοιποι αποτέλεσαν μία ξεχωριστή μονάδα την οποία διοίκησαν αρχικά ο Ξενοφών Άκογλους και έπειτα ο Αιμίλιος Δάλμαρ.
Η μονάδα αυτή αποτέλεσε το 6ο Τάγμα Μετόπισθεν Στρατιάς και μεταφέρθηκε στην Πάνορμο τον Ιούλιο. Αργότερα, η ίδια μονάδα έγινε το 2ο Τάγμα του 48ου Συντάγματος που είχε έδρα το Μπαλούκεσερ του βιλαετιού της Προύσας.
Τον Ιανουάριο του 1921 με διαταγή του υπουργείου Στρατιωτικών όλοι οι Πόντιοι εθελοντές απολύθηκαν. Πολλοί, ωστόσο, έμειναν στην ίδια μονάδα ως το τέλος της μικρασιατικής εκστρατείας.