Ο Χάρης Ταβλαρίδης γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1964 στα Γιαννιτσά. Λίγα 24ωρα μετά τη γέννηση του δηλώθηκε νεκρός.
Η οικογένεια του, όμως, δεν πίστεψε ποτέ, ότι, όντως πέθανε και σήμερα, 57 χρόνια μετά, τον αναζητάει ακόμα.
Η οικογένεια Ταβλαρίδη υποστηρίζει ότι ο πρωτότοκος γιος τους ανήκει στη γενιά των «κλεμμένων βρεφών», εκείνων των παιδιών, δηλαδή, τα οποία κατά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 έπεσαν θύματα εμπορίας βρεφών στην Ελλάδα και αρπάχθηκαν από τις οικογένειές τους.
«Θυμάμαι, ήταν Δευτέρα πρωί όταν γέννησα τον πρωτότοκό μου, ένα υγιέστατο αγοράκι και εγώ και ο σύζυγός μου, νεαροί και εμείς τότε, ήμασταν τόσο χαρούμενοι και ανακουφισμένοι όταν μας είπαν ότι το παιδί ήταν υγιές», λέει η μητέρα του Χάρη, Όλγα Ταβλαρίδη.
Η χαρά τους, όμως, δεν διήρκησε πολύ, αφού λίγες ώρες μετά της ανακοίνωσαν ότι ενδεχομένως το νεογνό να έχει αναπτύξει ίκτερο και γι’ αυτό είναι καλύτερο να μεταφερθεί σε Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης,
Όταν έφτασε και η μητέρα στη Θεσσαλονίκη, η συμπεριφορά των νοσηλευτριών ήταν «ύποπτη» ενώ, όπως αποκαλύπτει η ίδια, κανείς από το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό δεν εμφανίστηκε να εξετάσει το μωρό μέχρι αργά το βράδυ.
«Η μητέρα μου θυμάται δυο γυναίκες στο διάδρομο να πηγαινοέρχονται έξω από την πόρτα του θαλάμου και τις νοσοκόμες να μπαινοβγαίνουν στο δωμάτιο μόνο για να την ρωτήσουν τους λόγους που βρισκόταν εκεί.
»Ξαφνικά οι νοσηλεύτριες προσφέρθηκαν να κάνουν “αεροβάπτιση” στον αδελφό μου χωρίς να υπάρχει κανείς απολύτως λόγος, αιτιολογώντας την κίνησή τους αυτή ως προληπτική σε περίπτωση που κάτι πάθει το μωρό» λέει στον Νέο Κόσμο ο δεύτερος γιος της οικογένειας, 55χρονος σήμερα Χαράλαμπος Ταβλαρίδης.
Αν και είχε τις υποψίες της, η νεαρή μητέρα ήταν πολύ νέα και δεν ήξερε πως να αντιμετωπίσει τις νοσοκόμες.
Περίεργο της φάνηκε ότι οι νοσοκόμες επάλειψαν το νεογνό με ούζο. Τότε υποστήριξαν ότι το έκαναν για να αντιμετωπίσουν τον ίκτερο, αλλά οι γονείς μετά υποπτευθήκαν ότι ήταν για να φέρουν το μωρό σε μία ημιλιπόθυμη κατάσταση.
Μετά το «τελετουργικό», οι νοσηλεύτριες έδωσαν το μωρό στη μητέρα του, αλλά το νεογνό δεν ήταν σε θέση να θηλάσει και η Όλγα Ταβλαρίδη ενημέρωσε τις νοσοκόμες ότι ο μικρός Χάρης δεν ήταν καλά και αδυνατούσε να φάει.
Τότε εκείνες της ανακοίνωσαν ότι το παιδί ήταν νεκρό και το πήραν από την αγκαλιά της χωρίς την παραμικρή εξήγηση.
«Οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου ανακοίνωσαν στην οικογένεια το θάνατο του παιδιού και τους ενημέρωσαν ότι η ταφή του είχε ήδη πραγματοποιηθεί πίσω από το εκκλησάκι που βρισκόταν εκεί.
»Οι γονείς μου δεν είχαν την ευκαιρία να δουν το πτώμα ή να αποχαιρετήσουν το παιδί τους, ενώ τα χρόνια που ακολούθησαν και μετά από έρευνες που έκαναν, διαπίστωσαν το σκάνδαλο εμπορίας βρεφών το οποίο λάμβανε χώρα την ίδια δεκαετία στην Ελλάδα.
»Η Κλινική Γιαννιτσών, όπου γεννήθηκε ο Χάρης, και το Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης εμπλέκονταν στην υπόθεση, στην οποία, γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό ανακοίνωναν σε γονείς ότι τα νεογνά τους είχαν πεθάνει, έτσι ώστε να τα πάρουν και μετέπειτα να τα πωλήσουν σε άλλες άτεκνες οικογένειες που, κατά πάσα πιθανότητα, δεν γνώριζαν καν την αλήθεια.
»Ότι δηλαδή τα παιδιά αυτά δεν ήταν ανεπιθύμητα από τους γονείς τους αλλά κλεμμένα με δόλιο τρόπο από τον θάλαμο του μαιευτηρίου» εξηγεί ο Χαράλαμπος Ταβλαρίδης.
Εφημερίδες της εποχής έχουν επιβεβαιώσει το σκάνδαλο εμπορίας βρεφών που εκτυλίχθηκε στη Βόρεια Ελλάδα εκείνη την περίοδο ενώ ερευνητές από το Βέλγιο έχουν, επίσης, καταγράψει πολλαπλές παρόμοιες υποθέσεις εμπορίας βρεφών που λάμβαναν χώρα εκείνη την εποχή στην περιφέρεια.
«Για εμάς το να ανακαλύψουμε την αλήθεια και να βρούμε τον χαμένο μας αδελφό, θα ήταν ευλογία αλλά για τους γονείς μας που μέχρι σήμερα ζουν με τον καημό αυτό, θα ήταν λύτρωση, γι’ αυτό και παρακαλούμε οποιονδήποτε γνωρίζει κάτι σχετικά με την υπόθεση αυτή εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα ή, ενδεχομένως, έχει γεννηθεί τον Νοέμβριο του 1964, είναι άρρεν και μοιάζει με εμένα, τα αδέλφια και τους γονείς, να επικοινωνήσει μαζί μας.
«Εγώ έχω ήδη υποβληθεί σε τεστ DNA με τις εταιρίες ancestry, myheritage, 23andme και GEDmatch, ελπίζοντας μέσα από εκεί να βρεθεί κάποιος συγγενής που να μας φέρει κοντά στη λύση του μυστηρίου» εξηγεί ο Χαράλαμπός Ταβλαρίδης.
Η οικογένεια που μετακόμισε στην Αυστραλία το 1968, μάλιστα, ετοίμασε μία ταινία, με την οποία ψάχνει το χαμένο της γιο.
Σε περίπτωση που γνωρίζετε κάτι, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την οικογένεια στα εξής:
- www.tavlaridis.com
- [email protected]
Πηγή: Neos Kosmos/ Θεοδώρα Μάιος