Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Ίσως για πρώτη φορά αποστέλλεται από τις ΗΠΑ στην Τουρκία, ένα καθαρά πολιτικό πρόσωπο και όχι ένας έμπειρος διπλωμάτης.
Το γεγονός αυτό προοιωνίζει και αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και στα Βαλκάνια.
Η αλλαγή στάσης των ΗΠΑ προς την Τουρκία και η προσπάθεια επαναπροσέγγισης της, φαίνεται από το γεγονός ότι όχι μόνο δεν προχώρησαν οι ΗΠΑ σε κυρώσεις κατά του Ερντογάν, για την αγορά των Ρωσικών S -400, αλλά του έδωσαν και ρόλο ηγετικό και επιτελικό στο Αφγανιστάν.
Μια χώρα όπως η Τουρκία, που θεωρείται ότι είναι η μεγαλύτερη παραγωγός και διακινήτρια σκληρών ναρκωτικών στον κόσμο, της δίνει η Αμερική την άδεια να πατήσει το πόδι της και να ελέγξει τις στρατιωτικές βάσεις της αμέσως επόμενης μεγαλύτερης παραγωγού όπιου και ηρωίνης στον κόσμο, όπως είναι το Αφγανιστάν.
Επίσης στέλνει στην Άγκυρα, προφανώς σε μια ένδειξη καλής θέλησης από πλευράς Τζων Μπάιντεν, προκειμένου να μαλακώσει τον Τούρκο πρόεδρο, τον πρώην Γερουσιαστή των Ρεπουμπλικανών Τζέφ Φλέικ (Jeff Flake). Τον άνθρωπο που το 2017 ανακοίνωσε στον τότε πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ με τον οποίο ήρθε σε ρήξη, ότι δεν θα συμμετάσχει στις εκλογές του 2018, όπως και έκανε.
Για την πράξη του αυτή ανταμείβεται σήμερα από την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν και αναλαμβάνει καθήκοντα πρέσβη των ΗΠΑ στην Άγκυρα. Πρόκειται για τον έναν από τους πέντε της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, ο οποίος ψήφισε κατά της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Η στάση του αυτή και μόνο, τον κάνει αρεστό στην κυβέρνηση Ερντογάν.
Πρόκειται για έναν πολιτικό που ξεκίνησε από την Αριζόνα των ΗΠΑ, σπούδασε στο πανεπιστήμιο Μπίργκαμ Γιάνγκ, βαπτίστηκε Μορμόνος, γεγονός που του άνοιξε τις πόρτες των κλειστών κλαμπ των ΗΠΑ και διετέλεσε Ιεραπόστολος των Μορμόνων στη Ν. Αφρική κι από κει εκτελεστικός διευθυντής για τη Δημοκρατία της Ναμίμπια, καθώς και του ιδρύματος Γκολντγουότερ που έχει έδρα την Αριζόνα και ασχολείται με τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και την καταπολέμηση του ρατσισμού.
Μένει να δούμε πως θα αντιδράσει ο Μενέντεζ που είναι πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και συνεργάστηκε στενά αλλά όχι με τους καλύτερους οιωνούς με τον Τζεφ Φλέικ.