Υπό τη σκιά του οργανωμένου εγκλήματος ζει το τελευταίο διάστημα η χώρα. Πέντε δολοφονίες –δημοσιογράφων, μαφιόζων και ανυπεράσπιστων πολιτών– μαρτυρούν την επικινδυνότητα της κατάστασης που επικρατεί στην πρωτεύουσα.
Σχεδόν καθημερινές είναι οι εκτελέσεις συμβολαίων θανάτου τις τελευταίες ημέρες. Στη ζοφερή αυτή κατάσταση έρχονται να προστεθούν και οι πυροβολισμοί σε σπίτια, κάτι που έγινε μόδα όπως φαίνεται μετά την περίπτωση Φουρθιώτη.
Το άλλο φαινόμενο που παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις είναι οι αρπαγές ανηλίκων από κυκλώματα παιδεραστών. Η αστυνομία φαίνεται πως αδυνατεί να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη επιχειρησιακή δράση αυτό το διάστημα.
Οι πολίτες ζουν με το φόβο ότι θα βρεθούν ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά και ότι θα κινδυνεύσει τόσο η ζωή η δική τους, όσο και των οικείων τους. Είναι πρωτοφανής η ένταση με την οποία εμφανίζεται η δράση των μαφιόζων το τελευταίο διάστημα: Σκοτώνουν εν ψυχρώ, ακόμη και μπρος στα μάτια δεκάδων αυτοπτών μαρτύρων, αδιαφορώντας ακόμα κι αν υπάρξουν παράπλευρες απώλειες αθώων πολιτών.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και φαίνεται πως δεν είναι κανείς ικανός να τη σταματήσει.
Ακόμη και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έριξε το μπαλάκι στους εισαγγελείς, όταν παρέδωσε τη λίστα με τα 500 ονόματα των σκληρών παραβατικών που αποφυλακίστηκαν με πλαστά πιστοποιητικά υγείας, αντί να προχωρήσουν οι αρμόδιες αστυνομικές Αρχές σε έρευνα για τυχόν εμπλοκή τους σε δολοφονίες που έγιναν το τελευταίο διάστημα.
Η δήλωσή του ότι «το κράτος βρίσκεται σε πόλεμο με το οργανωμένο έγκλημα» υποδηλώνει την κρισιμότητα της κατάστασης.
Το ερώτημα είναι πού το πάνε οι μαφιόζοι στην Ελλάδα. Μήπως θέλουν να παίξουν θεσμικό ρόλο στον τόπο, κατά τα πρότυπα της Ιταλίας; Πάντως το βέβαιο είναι ότι ο ρόλος τους φαίνεται να είναι αναβαθμισμένος το τελευταίο διάστημα, γεγονός που είναι πολύ επικίνδυνο για τη χώρα.