Η ιστορία έχει γράψει γι’ αυτόν ότι είναι ο «μεγαλύτερος δήμιος των Ελλήνων του Πόντου», καθώς τα θύματά του ανέρχονται σε πολλές εκατοντάδες. Ο Τοπάλ Οσμάν, που σε μια νύχτα έγινε δήμαρχος Κερασούντας και κατέληξε κρεμασμένος με διαταγή του Μουσταφά Κεμάλ ως αποδιοπομπαίος τράγος, είχε υπογράψει πολλές θανατικές καταδίκες, είτε προσωπικά είτε μέσω των συμμοριών που διηύθυνε.
Μια συγκλονιστική μαρτυρία για τη Γενοκτονία περιγράφει πώς οι Πόντιοι ρίχτηκαν ζωντανοί στο καζάνι πλοίου.
Γράφει ο Μαχμούτ Σακίρ: «Ο [σ.σ. Οσμάν] αγάς ρώτησε τον αρχιμηχανικό του πλοίου: “Έχεις θέση να βάλεις αυτούς στο μηχανοστάσιο;”.
»Ο αρχιμηχανικός δεν κατάλαβε. Όταν ο Οσμάν αγάς ζήτησε να μάθει αν υπάρχει θέση μέσα στο καζάνι του πλοίου, εκείνος αναστατώθηκε. Ο εβραίος Τζελάλ μπέης άρχισε να τρέμει, και ρώτησε: “Τι θα γίνει ενδοξότατε αγά;”, για να πάρει την απάντηση: “Θα καούν”.
»Τότε ο Οσμάν αγάς έδωσε εντολή στους συμμορίτες του. Οι Ρωμιοί με τη σειρά, ένας-δύο-τρεις, ρίχτηκαν μέσα στο καζάνι του πλοίου. Στο τέλος έμεινε ένας Αρμένιος. Σαν ήλθε η ώρα του, επειδή ήταν σίγουρος ότι θα πεθάνει, βρίζοντας τον Οσμάν αγά πήδηξε μέσα στο καζάνι, τείνοντας το κεφάλι του μπροστά.
»Αργότερα, όταν ο Οσμάν αγάς ρώτησε τον αρχιμηχανικό αν το πλοίο πάει καλά στο δρόμο του, ο Τζελάλ μπέης δεν μπόρεσε να του απαντήσει από το τρέμουλο της σιαγόνας του. Βεβαίως το πλοίο έφτασε στα Κοτύωρα μία ώρα αρχύτερα».