Να σπάσουν τη σιωπή τους ζήτησε και από άλλες γυναίκες η Σοφία Μπεκατώρου, η οποία χθες κατέθεσε στον εισαγγελέα για τη σεξουαλική κακοποίησή της από τέως πλέον παράγοντα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας.
Επίσης, φέρεται να έδωσε πληροφορίες για την κακοποίηση μίας ακόμα αθλήτριας, ηλικίας τότε από 11 έως 14 ετών. Το αδίκημα αυτό δεν έχει παραγραφεί, καθώς φέρεται να έγινε πριν από εννέα χρόνια.
Η Ολυμπιονίκης μίλησε σήμερα στο Mega και στον Νίκο Ευαγγελάτο περιγράφοντας τόσο το κλίμα τρομοκρατίας που βίωναν οι αθλητές της ιστιοπλοΐας, όσο και το πώς την προσέγγισε ο παράγοντας, τι έγινε μετά το βιασμό και γιατί αποφάσισε να μιλήσει τώρα:
«Είχαμε πόλεμο από την ομοσπονδία, μας είχαν εκφοβίσει. Μου είχαν επιτεθεί, μου έλεγαν ότι είμαι ένα τίποτα και δεν θα φέρω καμία διάκριση. Ένας εκ των παραγόντων ήταν πιο φιλικός και σε αυτόν είχαμε στρέψει όλες μας τις ελπίδες.
»Μέχρι τότε νομίζαμε πως ήταν με το μέρος μας. Δεν ήταν κακοπροαίρετος. Ήταν πιο φιλικός και μιλούσε για εμάς με τον πρόεδρο. Όταν ήταν σε εκείνη την αποστολή μαζί μας ήμασταν πιο ανακουφισμένοι με την Αιμιλία Τσουλφά. Ήμουν η πιο μικρή της ομάδας».
Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω;
«Την τελευταία μέρα γιορτάσαμε όλοι μαζί και επιστρέψαμε ανά δύο άτομα. Εγώ ήμουν με τον συγκεκριμένο παράγοντα. Γύρισε, με φίλησε και πάγωσα. Απομακρύνθηκα από κοντά του. Αλλάξαμε πεζοδρόμιο και πήγαμε προς το ξενοδοχείο. Μέσα στο ασανσέρ σταματήσαμε στον δικό του όροφο και μου είπε να πάω στο δωμάτιό του και εγώ τον καληνύχτισα. Μου λέει: “Έλα δυο λεπτά τώρα, φοβάσαι”; Του είπα δεν φοβάμαι και πήγα.
»Όταν μπήκα μέσα απλά μιλούσαμε για τους αγώνες και όλο άρχισε να με πλησιάζει περισσότερο. Απομακρυνόμουν. Άρχισε να με ακουμπάει, να με ρίχνει στο κρεβάτι και προσπάθησα να του δείξω πως δεν υπάρχει επιθυμία και συναίνεση. Προσπαθούσε να με βγάλει τρελή. Σηκώθηκα να φύγω και μου λέει: “Πού πας τώρα;”.
»Όταν κάποια στιγμή ήταν πάνω μου, του λέω: “Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω;”. Προσπάθησα να αντιδράσω και ήθελα να τον σπάσω στο ξύλο, αλλά ήταν μεγάλο κεφάλι στην ομοσπονδία. Όταν τελείωσε συνειδητοποίησα πως με είχε βιάσει. Και τελικά είχα γίνει θύμα.
»Έφυγα γρήγορα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Ένιωθα ντροπιασμένη και πολύ θυμωμένη με τον εαυτό μου. Στην Αθήνα όσο συνειδητοποιούσα τι είχε συμβεί, τόσο χειρότερα ένιωθα. Ο σύντροφος μου τότε ήθελε να πάει να τσακωθεί. Δεν τον άφησα επειδή ήταν και αυτός αθλητής. Ένιωθα εγκλωβισμένη».
Φαντάζεσαι να το είχαν κάνει στο παιδί σου;
«Ο παράγοντας αποφάσισε κάποια στιγμή να επικοινωνήσει μαζί μου έπειτα από δύο εβδομάδες, αλλά δεν ήθελα να τον συναντήσω. Είχε καταλάβει ότι ήμουν εξοργισμένη και ότι θα μιλούσα. Του είπα ότι μετά από αυτό που έκανε δεν τον εμπιστευόμουν καθόλου.
»Τελικά συναντηθήκαμε σε δημόσιο χώρο, στην παραλιακή, και μόλις μπήκα στο αυτοκίνητό του τον ρώτησα πώς μπόρεσε να μου το κάνει αυτό. Προσπαθούσε να δει πώς εγώ το έχω πάρει και τι θα έκανα. Ο γιος του ήταν ένα χρόνο μικρότερος μου. Του είπα: “Φαντάζεσαι να το είχαν κάνει στο παιδί σου;”. Ήταν σαν πατέρας μου. Δεν ήταν συζήτηση, προσπαθούσε να με ηρεμήσει και του είπα πως δεν θέλω να με ξαναενοχλήσει ποτέ. Τον απείλησα πως αν με ξανά πλησιάσει θα τον καταγγείλω.
»Η στάση μου άλλαξε, και η ζωή μου, για πάντα. Τη στιγμή του βιασμού στην Ισπανία έχασα ό,τι εκτίμηση είχα για τον εαυτό του. Δεν τον κατήγγειλα αμέσως και μετά ένιωθα εγκλωβισμένη, θα έπρεπε να χάσω το όνειρο μου. Ένιωθα μεγάλο το βάρος της ευθύνης και δεν ήθελα να καταστρέψω το όνειρο το δικό μου και της Αιμιλίας».
Ήμουν εγκλωβισμένη, ένιωθα αγανάκτηση και πάλι έπρεπε να το θάψω
«Η συμπεριφορά μου ήταν επιθετική και αλλοπρόσαλλη και έπρεπε να προσέξω τον εαυτό μου. Όταν άρχισε να αλλάζει η συμπεριφορά μου προς τον παράγοντα, αντιδρούσε αρνητικά απέναντι μου και με απαξίωνε.
»Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας δεν είχαμε βοήθεια, αλλά πόλεμο. Πολλοί με είχαν προειδοποιήσει πως μπορεί να με σαμποτάρουν. Υπήρχαν στημένοι αγώνες, είχα ενημερώσει την ΕΟΕ, αλλά ποτέ δεν δικαιώθηκα. Ξαφνικά εξαφανίζονταν επιτροπές και έγγραφα. Όλοι οι άνθρωποι γύρω από την ομοσπονδία είναι μια κλίκα. Δεν ήθελα να έρχομαι σε επαφή μαζί τους.
»Τότε, δεν ήμουν παντρεμένη. Όταν το μοιράστηκα μαζί του του προκάλεσε μια δυσφορία. Δεν υπήρχε μάρτυρας. Μου έλεγε: “Πώς θα το αποδείξεις και αν δεν υπάρχει μάρτυρας μπορεί να σου κάνω καταγγελία και συκοφαντική δυσφήμιση”. Ήμουν εγκλωβισμένη, ένιωθα αγανάκτηση και πάλι έπρεπε να το θάψω».
Τα κατέθεσα και πλέον είμαι ήσυχη
«Στα χρόνια που πέρασαν το εμπιστεύτηκα σε φίλους, σε συναθλητές και στον ψυχολόγο μου. Έκανα απόπειρες να το πω, αλλά λόγω του αθλητισμού σκεφτόμουν το ίδιο. Είχαν δεχθεί και άλλοι αθλητές κακοποίηση σεξουαλική, λεκτική. Μια κατάχρηση εξουσίας.
«Τα κατέθεσα και πλέον είμαι ήσυχη και ελπίζω να πάρουν όλα τα δρόμο τους. Θα εξυγιάνει τον αθλητισμό και την ιστιοπλοΐα. Μετά την καταγγελία πέρασε λίγος καιρός και μου λέει ένας γονιός: “Ξέρεις τον τάδε;”. Ήταν ο βιαστής μου, και με ρώτησε: “Ξέρεις αυτόν που την πέφτει σε 15χρονα;”. Ηθικά αυτός ο άνθρωπος κυκλοφορούσε ελεύθερος χωρίς συνέπεια”.
Άλλο είναι ο έρωτας και άλλο να στο επιβάλει κάποιος
«Με ένα σχόλιο στο ίντερνετ που είδε η Εβίτα από το Marie Claire με πήρε τηλέφωνο για συνέντευξη. Της εξήγησα πως λόγω των εκλογών στην ομοσπονδία θα το συνδυάσουν, αλλά ήμουν πλέον έτοιμη να μιλήσω.
»Δεν μπλέκουμε το φλερτ με το βιασμό. Καταλαβαίνω πότε κάτι σταματάει με τη θέλησή σου. Άλλο είναι ο έρωτας και άλλο να στο επιβάλει κάποιος».