Ο οικισμός Οινόη βρίσκεται στα παράλια του Εύξεινου Πόντου. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Νεοκαισάρειας (Niksar) σε απόσταση 67 χλμ. και στα βορειοδυτικά των Κοτυώρων (Ορντού) σε απόσταση 52 χλμ.
Οι Έλληνες της πόλης μιλούσαν ελληνικά και διατηρούσαν την παράδοση ότι ήταν ντόπιοι, ενώ αυτοί των γύρω χωριών μιλούσαν την ποντιακή διάλεκτο και κατάγονταν από την Αργυρούπολη. Εκκλησιαστικά ανήκε στη Μητρόπολη Νεοκαισάρειας και Ινέου, η οποία έδρευε στα Κοτύωρα. Ο πληθυσμός της στα 1914 ξεπερνούσε τους 10.000 κατοίκους, από τους οποίους οι 3.000 ήταν Έλληνες, 1.000 Αρμένιοι και οι υπόλοιποι Τούρκοι.
Τα μέλη της ελληνικής κοινότητας κατοικούσαν κοντά στην παραλία, στην Πούντα και το Περιγιάλι. Ασχολούνταν, κυρίως, με την καλλιέργεια των φουντουκιών. Πολλοί ξενιτεύονταν για βιοποριστικούς λόγους σε γειτονικές πόλεις (Σαμψούντα, Φάτσα, Κοτύωρα) και τη Ρωσία. Τα εκπαιδευτήρια της κοινότητας (επτατάξιο αρρεναγωγείο και πεντατάξιο παρθεναγωγείο) βρίσκονταν στον περίβολο της Απάνω Εκκλησιάς (Κοιμήσεως της Θεοτόκου). Στην πόλη υπήρχε και δεύτερος μητροπολιτικός ναός (δισυπόστατος προς τιμήν των Αγίων Νικολάου και Δημητρίου).
