Γεννήθηκε στο χωριό Τσίτη της επαρχίας Χαλδίας και σπούδασε στη σχολή της Αργυρούπολης και στο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, από το οποίο αποφοίτησε το 1912. Στις παραμονές του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου κατέφυγε στη Ρωσία, και συγκεκριμένα στην Τασκένδη, για να αποφύγει τη στράτευσή του στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Στη διάρκεια της παραμονής του στη Ρωσία εργάστηκε ως δάσκαλος, για περίπου 10 χρόνια, στο ελληνικό σχολείο της Τασκένδης.
Το 1930 ήρθε στην Ελλάδα, όπου υπηρέτησε ως δάσκαλος σε διάφορα σχολεία της κεντρικής και της δυτικής Μακεδονίας, και στη συνέχεια της Θεσσαλονίκης ως το 1961, οπότε παραιτήθηκε.
Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο ο Αβραμάντης ασχολήθηκε και με τη συγγραφή. Στα χρόνια που έζησε στη Ρωσία αρθρογραφούσε σε ελληνικές εφημερίδες που εκδίδονταν εκεί. Στην Ελλάδα ήταν τακτικός συνεργάτης του λαογραφικού-ιστορικού περιοδικού Ποντιακή Εστία. Συν τοις άλλοις, επιμελήθηκε την έκδοση της Ιστορίας της ιεράς μονής Παναγία Γουμερά, των Γ. Κανδηλάπτη, Π. Μελανοφρύδη και Λ. Λαζαρίδη.