Φιλοποίμην Στεφανίδης (1873-1961)

Λαμπρό δείγμα ανθρώπου που έβαζε το συλλογικό πάνω από το ατομικό, ο Φιλοποίμην Στεφανίδης έκανε πράξη στη ζωή του ολόκληρη την προσφορά.

Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 1873 και μετά τις σπουδές του στην Ιατρική και τη Φιλοσοφική στην Αθήνα, μεταβαίνει στη Βαυαρία για να συνεχίσει την εκπαίδευσή του. Εκεί, το 1897, μαθαίνει για τον πόλεμο που έμεινε στην ιστορία ως «ατυχής» λόγω της ήττας της Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και κατατάσσεται εθελοντής στον ελληνικό στρατό. Επιστρέφει στο Βερολίνο και έπειτα μεταβαίνει στην Αγία Πετρούπολη από τη στρατιωτική ιατρική ακαδημία της οποίας αναδεικνύεται διδάκτωρ, το 1902.

Τρία χρόνια αργότερα παντρεύεται την Αικατερίνη, κόρη του Βλαδίμηρου Παρασκευά, με την οποία κάνουν τρία παιδιά.

Δύο γιους και μια κόρη, τη Σόνια, η οποία γεννήθηκε το 1907.

Τα παιδιά είναι μικρά και εκείνος γιατρός, όμως και πάλι το καθήκον τον καλεί. Με την οικογένειά του έρχεται στην Ελλάδα για να πολεμήσει στους Βαλκανικούς Πολέμου (1912-1913). Η βάση του πια είναι η Ελλάδα κι από εδώ στρατεύεται στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το τέλος της και ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τις μακραίωνες πατρίδες της Ιωνίας και του Πόντου τον βρίσκουν πλέον στην Κρήτη. Εγκαθίσταται στο Ηράκλειο όπου ανοίγει χειρουργική κλινική.

Ο πόλεμος του ’40 είναι η επόμενη πρόκληση για τον Φιλοποίμενα Στεφανίδη, που είναι πια κοντά στα 70.

Η προσφορά του είναι αυτή τη φορά σε κάτι που πολύ έχει ανάγκη ο στρατός: Στην ιατρική περίθαλψη. Την ίδια ώρα, οι δυο του γιοι, ο Βλαδίμηρος και ο Κωνσταντίνος, είναι στην πρώτη γραμμή του μετώπου ως υγειονομικοί αξιωματικοί, και η κόρη του Σόνια στον Ερυθρό Σταυρό. Φυσικά αυτό πριν αρχίσει την εκπαίδευσή της στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και στη σχολή αλεξιπτωτιστών της RAF, από όπου βγήκε ως η πρώτη Ελληνίδα αλεξιπτωτίστρια και μάλιστα σε καιρό πολέμου.

Ο Φιλοποίμην Στεφανίδης πέθανε το 1961.