Νίκος Παπαβραμίδης (1907-1995)

Γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Πόντου το 1907, αλλά μεγάλωσε στην Τραπεζούντα, όπου εργαζόταν ο Κρωμναίος πατέρας του.

Έμαθε να παίζει λύρα από την ηλικία των 10-12 ετών. Η πρώτη λύρα του μάλιστα ήταν καμωμένη από τον ίδιο με κλωστές καρουλιού – παιχνίδι, με άλλα λόγια, ο ίδιος όμως έκανε τάχα ότι παίζει, προκαλώντας το ενδιαφέρον των μικρότερων παιδιών που έτρεχαν από πίσω του.

Ο πατέρας του, όταν διαπίστωσε την αγάπη του για τη λύρα, παράγγειλε σε κάποιον μαραγκό να του φτιάξει μία, την οποία του την έδωσε αποβραδίς για να πει τα κάλαντα. Από τότε αφοσιώθηκε στη λύρα και δεν ήθελε να πάει στο σχολείο.

Όταν έμαθε ο δάσκαλος τι συνέβαινε, του είπε γελώντας: «Τα γράμματα φαντάγματα, υιέ μ’ τη λύραν παίξον».

Το 1923, με την Ανταλλαγή, έφηβος ήρθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Το καράβι, στο οποίο πλήρωσαν ναύλο, τους άφησε στη Μακρόνησο, όπου έμειναν σε σκηνές τρεις μήνες, και από εκεί πήγαν και εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά. Μαζί του είχε και τη λύρα και άρχισε να παίζει, μαθαίνοντας τους σκοπούς των τραγουδιών από μεγαλύτερους λυράρηδες.

Ο Παπαβραμίδης φέρεται να είχε δάσκαλο τον σπουδαίο λυράρη Δήμο (τον «Κωνσταντά»).