Στο φως της δημοσιότητας φέρνει tovima.gr το έγγραφο της συμφωνίας (δείτε ΕΔΩ) ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ που υπεγράφη την Πέμπτη στο Κάιρο από τον Νίκο Δένδια και τον Σάμεχ Σούκρι.
Το κείμενο της συμφωνίας αποτελείται από πέντε άρθρα.
Στο προοίμιο αναφέρεται ρητώς ότι «τα δύο κράτη αναγνωρίζουν τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS)», ενώ στο Άρθρο 1 ορίζεται ότι «οι δύο πλευρές συμφώνησαν σε μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή».
Επίσης, τονίζεται ότι αν η Ελλάδα ή η Αίγυπτος ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση ΑΟΖ με άλλο κράτος που μοιράζεται θαλάσσιες ζώνες και με τις δύο χώρες, θα πρέπει να προηγηθεί διαβούλευση και ενημέρωση. Σχετικά με τους φυσικούς πόρους, προβλέπεται συμφωνία κοινής εκμετάλλευσης για όσους εκτείνονται και στις δύο ΑΟΖ.
Τι περιλαμβάνει η συμφωνία
«Υποδειγματική συμφωνία που κατοχυρώνει πλήρως τα εθνικά συμφέροντα», χαρακτήρισε την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο ο υπουργός Εξωτερικών σε συνέντευξή του το βράδυ της Παρασκευής στο OPEN.
Αφού ξεκαθάρισε ότι η συμφωνία δεν «στρέφεται κατά κάποιου άλλου», έκανε γνωστό ότι αμέσως μετά την επιστροφή του από το Κάιρο η Ελλάδα απέστειλε το κείμενο και τους χάρτες σε όλες τις χώρες της ΕΕ, και βεβαίως στη γερμανική προεδρία.
«Εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα και είναι στα όρια που εμείς θα θέλαμε, μέχρι τον 27,59 παράλληλο», εξήγησε.
Ο Νίκος Δένδιας ανέφερε ότι δεν περιλαμβάνονται οι ακτές του συμπλέγματος του Καστελόριζου και ένα τμήμα των ακτών της Ρόδου, «γιατί αυτές θα χρησιμοποιηθούν σε επόμενη οριοθέτηση και με την Αίγυπτο και με την Κύπρο, και αν το θελήσει σε κάποιο μακρινό ορίζοντα, με την Τουρκία».
Το ίδιο ισχύει και για ένα μεγάλο κομμάτι των ακτών της Κρήτης. «Δεν είναι ότι έμεινε κάτι απ’ έξω και εγκαταλείφθηκε», επανέλαβε και τόνισε πως ένα από τα πλεονεκτήματα αυτής της συμφωνίας είναι ότι για τη σύναψή της χρησιμοποιήθηκε μόνο πολύ μικρό κομμάτι των ακτών της Κρήτης. Ό,τι έμεινε εκτός θα χρησιμοποιηθεί για μελλοντική οριοθέτηση με τη Λιβύη, ή ένα μικρό κομμάτι και με την Αίγυπτο, «όταν η Λιβύη αποκτήσει μια ισχυρή κυβέρνηση».