Το περασμένο σαββατοκύριακο ένα αεροπλάνο με επιβάτες τους Ρώσους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, Λαβρόφ και Σοϊγκού, δεν ολοκλήρωσε την πτήση του προς την Κωνσταντινούπολη, αλλά έστριψε και προσγειώθηκε στη Σεβαστούπολη. Η συνάντησή τους με τον Τσαβούσογλου ματαιώθηκε. Αιτία ήταν διαφωνίες στο θέμα της Λιβύης. Το επεισόδιο θεωρώ ότι επιβεβαιώνει πως ούτε η Ρωσία ούτε οι ΗΠΑ έχουν συμφέρον να επιτρέψουν στην Τουρκία να αποκτήσει σταθερή, αυτοδύναμα ισχυρή παρουσία στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Και δεν θα της το επιτρέψουν ούτε η μία, ούτε η άλλη.
Στο προσκήνιο ο Ερντογάν φαίνεται ότι υλοποιεί σταδιακά τα σχέδια του. Ωστόσο, δεν έχει εξασφαλίσει τίποτα το σταθερό και μόνιμο.
Ο Τούρκος πρόεδρος είναι ίσως τόσο ευάλωτος όσο ήταν ο Βενιζέλος όταν θριάμβευε με τη Συνθήκη των Σεβρών, λίγο πριν από την καταστροφή της Σμύρνης. Η ματαίωση της πτήσης ήταν προσβλητική και το μήνυμα ξεκάθαρο προς τον Ερντογάν, ότι δεν είναι ούτε θα γίνει ισότιμος. Ούτε καν περιφερειακή δύναμη, όπως φιλοδοξεί. Μια τόσο περιφρονητική συμπεριφορά δεν είναι κίνηση ξαφνικής οργής από ψυχρόαιμους όπως ο Λαβρόφ, αλλά έχει προσχεδιαστεί και αποβλέπει στο φρονηματισμό του αλαζόνα συνέταιρου.
Οι Ρώσοι βομβάρδισαν τους Τούρκους που προχωρούσαν να πάρουν τη Σύρτη, επιβεβαιώνοντας τη σκληρή στάση τους. Η Άγκυρα ζήτησε εξηγήσεις από τον Πεσκόφ, εκπρόσωπο του Πούτιν, αλλά η Μόσχα παίζοντας το παιχνίδι «από τον Άννα στον Καϊάφα», τους παράπεμψε μία βαθμίδα χαμηλότερα, στην εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα. Η Ζαχάροβα –της εμπιστοσύνης του Πούτιν και Λαβρόφ–, θα διοριστεί, λένε, πρεσβευτής στην Ελλάδα, απέναντι (θα λέγαμε) στον Πάιατ. Αν επαληθευτεί, να περιμένουμε εκπλήξεις – ας ανασκουμπωθούμε, η Ελλάδα γίνεται κέντρο εξελίξεων.
Πριν από ένα-δυο φεγγάρια ο Ρώσος πρεσβευτής στην Αθήνα Αντρέϊ Μασλόφ –σύμφωνα με τις εντολές από τη Μόσχα, ευθυγραμμισμένες με τη δυτική οπτική– είπε ότι αν υπάρξει αντιπαράθεση με την Τουρκία, η Ελλάδα θα είναι μόνη της. (Ένα δωράκι στον Ερντογάν.) Το περασμένο σαββατοκύριακο, όμως, άλλαξαν οι εντολές και ο Μασλόφ με συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έστρωσε χαλί φιλίας και στήριξης στην Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία.
Οι Ρώσοι ήλπιζαν, φαίνεται, προ διμήνου ότι ο Ερντογάν θα ήταν συνεννοήσιμος. Όταν πείστηκαν ότι έκαναν λάθος, το δωράκι έγινε χαστούκι.
Επικρατούσα άποψη είναι ότι ένοπλη αναμέτρηση Ελλάδας-Τουρκίας είναι η χαρά της Ρωσίας επειδή θα καταρρεύσει η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Ο Τραμπ, όμως, απειλεί ήδη με διάλυση τη Συμμαχία, θεωρώντας τη «obsolete», απαρχαιωμένη. Οι Γερμανοί μιλούν για αυτόνομη ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη, ο Μακρόν δηλώνει ότι «το ΝΑΤΟ έχει πάθει εγκεφαλικό». Λείπει μόνο η ευνοϊκή συγκυρία, ώστε οι τρεις επιθυμίες να γίνουν μια πραγματικότητα.
«Οι συνομιλίες Ρωσίας-Τουρκίας για τη Λιβύη θα συνεχιστούν», δήλωσαν και οι δύο πλευρές, με δεδομένο το ρωσικό χαστούκι. Ο Ερντογάν θέλει να ελέγχει τα λυβικά πετρέλαια και να επηρεάζει τμήμα της Μεσογείου, αυτό τον πονάει. Και εκεί τον χτύπησαν οι Ρώσοι.
Συνεπώς, ανοίγεται προοπτική όπου ΗΠΑ και Ρωσία θα παίζουν το θεατρικό «οι γάτοι με το ποντικάκι Ερντογάν», και εμείς θα προτάσσουμε τα στήθη μας στις απειλές του. Αν οι «Μεγάλοι» αποφασίσουν να μας αναθέσουν έναν τέτοιο ρόλο, εκόντες-άκοντες θα τον επωμισθούμε. Ο Μασλόφ είπε, π.χ., ότι η Ελλάδα πρέπει να μετέχει στις «πολυμερείς προσπάθειες» επίλυσης του Λιβυκού. Το δώρο έχει τη γλύκα του, αλλά το γλυκό μπορεί να έχει δηλητήριο. Ιδίως αν βλέπεις τον εαυτό σου μόνο στο ρόλο του πειθήνιου υπηρέτη, έχοντας την αυταπάτη ότι αν προσκυνάς θα σε αφήσουν στην ησυχία σου – για την ακρίβεια, ότι θα σε αφήσουν στην κακομοιριά σου.
Η ελληνική ελίτ δεν καταλαβαίνει ότι αν οι ισχυροί παίκτες σε χρειαστούν, θα σε βγάλουν από τη ναφθαλίνη και θα σε βάλουν στα κάρβουνα. Ρώσοι και Αμερικανοί ενοχλούνται από τον Ερντογάν επειδή θέλει μερίδιο από πράγματα που θεωρούν ιδιοκτησία τους και μιλάει σαν Μεγάλη Δύναμη, ενώ μετά βίας φοράει το κοστούμι του γίγαντα με πήλινα πόδια. Αν η Τουρκία ήταν πολιτικά και στρατιωτικά τόσο ισχυρή όσο καυχάται, θα μας είχε ήδη επιτεθεί, χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Κατά τ’ άλλα, οι ανόητοι θα μιλάνε στην Αθήνα για το «ξανθό γένος» και άλλοι ανόητοι θα λένε για τους «πάντα προδότες Ρώσους».
Οι ισχυροί παίκτες (Μόσχα- Ουάσινγκτον) αδιαφορούν για τις ηλιθιότητες και δουλοπρέπειες των μικρών, όπως για παράδειγμα η αποπομπή των Ρώσων διπλωματών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ο ισχυρός παίκτης μπορεί να είναι φιλικός το πρωί, τυπικά ευγενής το μεσημέρι, εχθρικός το απόγευμα, κι αύριο βλέπουμε.
Ο Αμερικανός πρεσβευτής Πάιατ επανέλαβε ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, σε συγχορδία με τον Μασλόφ που είπε το ίδιο. Και πρόσθεσε: «Είμαστε σε στενή επικοινωνία με την ελληνική κυβέρνηση, ακόμα και σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών. Το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης δεν συνάδει με τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας». Τη στενή επικοινωνία Αθήνας-Μόσχας την ακούμε πρώτη φορά, εκτός αν σε κάποια σκοτεινή γωνιά οι δυο Μεγάλοι συντονίζονται και απομένουν μόνο οι εθνομηδενιστές, ως «άχρηστοι ηλίθιοι» να ψέλνουν προς το Μαξίμου το «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα».
ΥΓ: Τα ελληνικά ΜΜΕ αποφύγαν να προβάλουν την αποκάλυψη ότι ο Ερντογάν είχε καταρτίσει σχέδιο εισβολής στην Ελλάδα (και στην Αρμενία) από το 2014. Η ύπαρξη του σχεδίου, αλλά όχι οι λεπτομέρειές του, αποκαλύφθηκαν υποτίθεται από τύχη το 2016, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία. Το πιο ενδιαφέρον σημείο είναι η αναφορά σε Σελτζούκο ναύαρχο που είχε καταλάβει τα νησιά Λέσβος, Σάμος, Χίος και Ρόδος. αλλά τα ανάκτησε σχεδόν αμέσως ο Βυζαντινός στρατηγός Κ. Θαλασσινός καταστρέφοντας τον τουρκικό στόλο. Ο Ερντογάν ασκεί εκφοβισμό. Αν πετύχει είναι η μισή νίκη.
Απόστολος Αποστολόπουλος