Οι προσπάθειες παγκοσμίως να ελεγχθεί η κεραυνοβόλα διάδοση του κορονοϊού φαίνεται ότι κάπως αποδίδουν. Οι ηγεσίες, πάντως, σχεδιάζουν ήδη την επόμενη μέρα. Η Covid-19, εκτός από ασθένεια, ήταν εξαρχής όπλο ποδηγέτησης του πλήθους και αποδυνάμωσης του γεωπολιτικού «εχθρού». Χαρακτηριστικά, ο Τραμπ μίλησε για «κινέζικο ιό»· το Πεκίνο ανταποδίδοντας τη φιλοφρόνηση τον κάλεσε να αποκαλύψει τι γνωρίζουν οι Αμερικανοί για τον ιό, υπονοώντας ότι οι ΗΠΑ έχουν την πατρότητα της κατασκευής του. Στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να αποδείξει την πατρότητα του ιού.
Έχει ήδη ειπωθεί ότι η παγκοσμιότητα του κορονοϊού έπληξε την παγκοσμιοποίηση. Ωστόσο, η σύγκρουση των οπαδών της παγκοσμιοποίησης με τους θιασώτες της εθνικής κυριαρχίας οξύνεται.
Είναι τυχαίο ότι η ΕΕ εγκατέλειψε στην τύχη της την Ιταλία; Η πολιτική και οικονομική κατάσταση της Ιταλίας προδιέγραφε ήδη προ κορονοϊού πορεία εξόδου της από την Ένωση, με συνέπεια τώρα οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο να εκβιάζουν, αδιαφορώντας για την τύχη της. Ο Σαλβίνι, ο πιθανότερος νικητής των προσεχών εκλογών, καλλιεργούσε το κλίμα εξόδου όταν ήταν ισχυρός υπουργός, και η Γερμανία τον εξοβέλισε από την κυβέρνηση.
Χωρίς Βρετανία και Ιταλία η ΕΕ καταντάει άνοστο ανέκδοτο και η κυριαρχία της Γερμανίας θλιβερό παρελθόν. Οι μόνοι που έτειναν χείρα βοηθείας ήταν η Ρωσία, η Κούβα και η Κίνα, όταν η φιλοευρωπαϊκή ιταλική κυβέρνηση είδε τον Χάρο με τα μάτια της και (πολύ καθυστερημένα) τους ζήτησε βοήθεια. Έξαλλοι οι Ιταλοί κατεβάζουν τις σημαίες της ΕΕ από τα κτήρια που στεγάζουν τα γραφεία της και ανεβάζουν τις σημαίες της Κίνας, κίνηση ισχυρού συμβολισμού για τις διαθέσεις του κόσμου.
Στην ουρά του κορονοϊού καλλιεργείται στη Δύση ο φόβος για τον «κίτρινο κίνδυνο» που μπουμπούκιασε τη δεκαετία του 1950 με αφορμή τον πόλεμο στην Κορέα και στόχο την Κίνα του Μάο.
Είναι τυχαίο ότι ο Μακρόν (παιδί του Ρότσιλντ) εκβίασε τον Μπόρις Τζόνσον να επιβάλει την πολιτική της απομόνωσης του πληθυσμού που ακολουθεί η ΕΕ; Τι τον νοιάζει τον Μακρόν που έβλεπε απαθής (μαζί με τη Μέρκελ) την κατάρρευση της Ιταλίας το τι θα πάθει η εκτός Ένωσης Βρετανία;
Η πολιτική Τζόνσον είναι μύγα στη σούπα των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Τη λεγόμενη «ανοσία της αγέλης» που θεωρεί ότι ο αριθμός των θυμάτων (νεκρών) θα είναι ισοδύναμος με τη μέθοδο της καραντίνας, αλλά χωρίς τις ζημιές στην οικονομία, ακολουθούν χοντρικά η Ολλανδία, η Σουηδία, αλλά και η Λευκορωσία, όλες με ελάχιστα ή καθόλου κρούσματα/θανάτους, όπως και η Πορτογαλία. Ο Τραμπ δηλώνει ότι το πλήγμα από την οικονομική ύφεση θα είναι ασύγκριτα χειρότερο από την πανδημία. Η Κίνα, αντιθέτως, εφάρμοσε μαζικά και αυστηρά την καραντίνα και ο κορονοϊός ελέγχθηκε, τουλάχιστον προσώρας.
Πάντως, η εποχική γρίπη προκαλεί ετησίως 60.000 θανάτους, ενώ ο κορονοϊός έχει «μόνο» 10.000, αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Ο Ρ. Ντ. Στιλ, πρώην υψηλόβαθμος πράκτορας της CIA και φίλος του Αμερικανού προέδρου, υποστηρίζει ότι η πανδημία είναι «απάτη», ότι ο Τραμπ εργάζεται για την επιβράδυνση της οικονομίας διεθνώς, και ότι σχεδιάζει διαγραφή των χρεών παγκοσμίως ώστε οι δυτικές οικονομίες να γίνουν ανταγωνιστικές ως προς την Κίνα.
Οι στόχοι του Τραμπ, κατά τον Στιλ, δεν είναι ανιδιοτελείς. Επιβράδυνση της οικονομίας σημαίνει οικονομική καθήλωση της Κίνας. Οι δυτικές οικονομίες είναι ουσιαστικά στάσιμες, ενώ η κινεζική εξακολουθεί να τρέχει με χίλια – συνεπώς, προέχει η αποδυνάμωσή της ως ανταγωνιστή. Η διαγραφή των χρεών πλήττει τον παρασιτικό χαρακτήρα των ευρωπαϊκών ελίτ, ιδίως της Γερμανίας που επιζεί απομυζώντας τις οικονομίες των άλλων Ευρωπαίων, όπως οι Βαλτικές χώρες και η Ελλάδα.
Στα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ υπάρχουν ήδη αναφορές (και κυβερνητικές αποφάσεις) για αναπόφευκτες(!) μειώσεις μισθών και συντάξεων. Με υπονοούμενο επιχείρημα των ιθυνόντων ότι έσωσαν τη ζωή μας και σε αντάλλαγμα πρέπει να τους δώσουμε το πορτοφόλι μας. «Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου» έλεγαν οι λήσταρχοι περασμένων εποχών στους ταξιδιώτες.
Ο ιός της προπαγάνδας
Οι «επιδημίες προπαγάνδας» δεν είναι λιγότερο θανατηφόρες από τους ιούς, αντιθέτως έχουν προκαλέσει ποταμούς αίματος. Τον αντικομμουνισμό διαδέχθηκαν τα περί τρομοκρατίας, η ισλαμοφοβία και οι τζιχαντιστές, όλα σ’ ένα αιματηρό πακέτο. Αυτός ο συρφετός στην πραγματικότητα ήταν δημιούργημα των μυστικών υπηρεσιών των δυτικών χωρών και υπηρέτης τους. Τελικά ο μύθος της τρομακτικής απειλής τους ηττήθηκε στη Συρία. Και πλέον έχει απομείνει ο Ερντογάν να προσπαθεί να σώσει τους τζιχαντιστές στο Ιντλίμπ ώστε να μείνει κατακτητής στη Συρία. Ο Ερντογάν κάνει το λάθος να εκβιάζει κάποιον κατά πολύ ισχυρότερο, τη Ρωσία. Έκανε και δεύτερο λάθος, προς το εσωτερικό, προσπαθώντας να αποκρύψει ότι ο κορονοϊός μπήκε και στην Τουρκία, όπως ήταν φυσικό.
Το κοκτέιλ του ιού της παραπαίουσας τουρκικής οικονομίας με τον κορονοϊό και τον ιό των ανεκπλήρωτων τουρκικών φιλοδοξιών μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο.
Πάντως, για να ελαφρύνουμε κάπως, τα βάσανά μας θα τελειώσουν σύντομα λέει, καθώς γνωστή αστρολόγος προβλέπει ότι περί τα τέλη Απριλίου θα βρεθεί το εμβόλιο του ιού που θα έχει γνωρίσει κι αυτός εφήμερη θλιβερή διασημότητα. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο κορονοϊός θα αλλάξει τη ζωή μας. Όσο την άλλαξε, θα έλεγα, η ισπανική γρίπη του 1918 με τα 50 έως 100 εκατομμύρια νεκρούς την επομένη της σφαγής του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και τις παραμονές του Δεύτερου. Εκτός αν….
Απόστολος Αποστολόπουλος
