Του Αλέξανδρου Δρίβα*
Η Τουρκία αιμορραγεί. Σαφώς αυτή η αιμορραγία γίνεται ορατή σε όσους αντιλαμβάνονται την αμερικανική εξωτερική πολιτική, και όχι σε όσους περιμένουν ένα ρινγκ όπου γροθιές και λακτίσματα λαμβάνουν χώρα.
Η Τουρκία έπαθε μεγάλη ζημιά και να φανταστούμε πως την παθαίνει χωρίς ο Αμερικανός πρόεδρος να έχει δείξει ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο. Ας προχωρήσουμε στα επιχειρήματα που αποδεικνύουν ότι η Αμερική εξοστράκισε την Τουρκία μέσα από το ψήφισμα για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.
Τα ψηφίσματα κυρώσεων και αναγνώρισης της αρμενικής Γενοκτονίας αποτελούν ιστορικά σημεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.
Το αμερικανικό πολιτικό σύστημα απέδειξε ότι λειτουργεί και χωρίς τη στήριξη του προέδρου. Η Αμερική έχει ανάγκη να δείξει σε αδύναμα κράτη την αλληλεγγύη της για να σβήσει τα κακώς κείμενα με το θέμα των Κούρδων. Η Αρμενία είναι μια τέτοια χώρα, η οποία μάλιστα φιλοξενεί και βάση ελικοπτέρων της Ρωσίας. Όπως καταλαβαίνουμε, κάθε κίνηση έχει τη δική της σημασία.
Η Αμερική έμμεσα θεωρεί ότι χτυπώντας την Τουρκία, χτυπά τη Ρωσία. Άρα, έχει συνειδητοποιήσει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα και «βαθύ κράτο» που τόσο κατηγορούσαν ορισμένοι υπέρ του προέδρου Τραμπ ότι Τουρκία και Ρωσία είναι στρατηγικοί εταίροι, μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Αυτό μπορούμε να αντιληφθούμε ότι οδηγεί στην αυτόματη γεωστρατηγική αναβάθμιση όλων εκείνων των χωρών που η Τουρκία θεωρεί εχθρούς της. Η Μόσχα, η οποία στήριζε την Αρμενία, έρχεται σε μεγάλη αμηχανία τώρα που το Ερεβάν ευχαριστεί δημοσίως τις ΗΠΑ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος μέχρι τώρα δεχόταν τρομερή πίεση από δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων. Πλέον έχουμε απτά παραδείγματα αυτής της πίεσης. Το Κογκρέσο ψήφισε την καθαίρεση του Αμερικανού προέδρου και η στρατηγική των πολιτικών του αντιπάλων φτάνει στο σημείο όπου η Γερουσία πρόκειται να εξετάσει την περίπτωση καθαίρεσής του, αλλά και το πακέτο κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, ξεχωριστά.
Μια ανταλλαγή μεταξύ Τραμπ και Γερουσίας ίσως να κατοχυρώσει στον Τραμπ προσωρινή πολιτική επιβίωση, μιας και δεν είναι προς το συμφέρον της υπερδύναμης να πέσει σε πολιτική δίνη σε περίπτωση καθαίρεσής του. Στους πολιτικούς αντιπάλους του Τραμπ, οι οποίοι πολλαπλασιάστηκαν μετά από την απόφασή του να αφήσει την Τουρκία να δράσει στη Συρία, αρκεί το ότι ο Τραμπ θα φθείρεται μέρα με τη μέρα προχωρώντας προς την αντίστροφη μέτρηση των αμερικανικών εκλογών του Νοεμβρίου του 2020. Ταυτόχρονα θα κατοχυρώσουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Συρία, τα οποία κινδυνεύουν από τις πρόσφατες αποφάσεις του Αμερικανού προέδρου.
Από πού αλλού φαίνεται ότι οι Αμερικανοί έχουν πάρει τις αποφάσεις τους σχετικά με την Τουρκία και ότι τα ψηφίσματα αυτά μόνο συμβολικά δεν είναι; Δεν είναι τόσο η αντίδραση της Τουρκίας που μίλησε περί αποικιών. Η Τουρκία διατηρούσε τη δύναμή της στις ΗΠΑ μέσω εταιρειών lobbying και οργανισμών οι οποίοι εργάζονταν για την «ειδική σχέση» μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας. Το πολιτικό marketing είναι η αιχμή του δόρατος της Τουρκίας, η οποία έπεισε τη Δύση μέχρι ότι είναι και δημοκρατία. Αυτή τη στιγμή η ηγέτιδα δύναμη του δυτικού κόσμου ονομάζει «γενοκτόνο» την Τουρκία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη φήμη της χώρας και το brand του ονόματός της.
Θα ακολουθήσουν και άλλες καταδίκες των ΗΠΑ για το τουρκικό ποινικό μητρώο στις διεθνείς σχέσεις; Ίσως.
Πάντως ο ελληνισμός έχει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να πιέσει για τα δίκαιά του και για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Δεδομένης της πολύ καλής περιόδου των ελληνοαμερικανικών σχέσεων οφείλουμε να μεριμνήσουμε και εμείς για τα δικά μας δίκαια σε Ελλάδα και Κύπρο. Η φήμη της Τουρκίας δέχεται ισχυρό πλήγμα και αυτό θα επηρεάσει και τον τουρισμό, καθώς ακόμη και για ηθικοπλαστικούς λόγους πολλοί πολίτες της Δύσης δε θέλουν να επισκεφτούν μια χώρα που έχει παρόν και παρελθόν διεθνούς ταραξία. Εμείς τα γνωρίζαμε γιατί ζούμε στην ίδια γειτονιά με την Τουρκία.
Να είμαστε βέβαιοι ότι μέσω του ψηφίσματος της Γενοκτονίας από το Κογκρέσο πάρα πολλοί άνθρωποι στον κόσμο έμαθαν για πρώτη φορά τι έκανε η Τουρκία. Το σίριαλ των αμερικανοτουρκικών σχέσεων συνεχίζεται και το παρακολουθούμε με μόνη βεβαιότητα ότι οι σχέσεις των δύο χωρών επιδεινώνονται σταθερά, παρά την αμέριστη στήριξη που παρείχε στην Τουρκία ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος.
____
* Ο Αλέξανδρος Δρίβας είναι PhD Cand στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Αναδημοσίευση από το hellasjournal.com.
