Το φρέσκο ψωμί που ψηνόταν σε κοινής χρήσης φούρνο, τεμαχιζόταν και μοιραζόταν στα συγγενικά σπίτια, το ονόμαζαν στον Πόντο χουλέν (το), σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού.
Μια ανάλογη προσφορά γινόταν και κατά τη συγκομιδή φρούτων ή και λαχανικών, ενώ στο πλαίσιο της αλληλεγγύης υπήρχε και προσφορά γάλακτος σε όσες οικογένειες καθυστερούσε η γέννα της αγελάδας τους.
Τη λέξη χουλέν χρησιμοποιεί στην Καμπάνα του Πόντου ο Φίλων Κτενίδης με την έννοια του θερμού (εσκέρται τ’ αίμαν το χουλέν, ντ’ εφέκετεν ’ς σον κόσμον…).
- Διαβάστε την Καμπάνα του Πόντου και σε έμμετερη ελεύθερη απόδοση.
