Στις 27 Νοεμβρίου 2018 δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο Τύπο και στο διαδίκτυο ένα σημαντικό άρθρο της Μάρθας Παρασκευά-Γιατρού με τίτλο «Το μεταναστευτικό, ασύμμετρη απειλή για την κυπριακή κοινωνία». Με το άρθρο της, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την απειλή αφελληνισμού και εξουδετέρωσης της εθνικής και θρησκευτικής μας ταυτότητας από τα ανεξέλεγκτα μεταναστευτικά κύματα που κατακλύζουν την Κύπρο τα τελευταία χρόνια.
Με αφορμή το άρθρο, χρήσιμο είναι να θιγεί και μια άλλη πτυχή του προβλήματος, που σχετίζεται με το ρόλο και την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία στο θέμα αυτό.
Προβαίνει σε ενέργειες δημογραφικής αλλοίωσης της Κύπρου, όχι μόνον στις κατεχόμενες περιοχές όπου πέτυχε το στόχο της με τους παράνομους Τούρκους εποίκους (που έγιναν πλειοψηφία έναντι των Τουρκοκυπρίων) και την εκρίζωση των Ελλήνων (εγκλήματα πολέμου που παραμένουν ατιμώρητα), αλλά και στις ελεύθερες περιοχές, με την προώθηση από το έδαφός της προσφύγων που προέρχονται από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας, στην πλειονότητα τους άνδρες μουσουλμάνοι. Η διακίνησή τους γίνεται με μικρά σκάφη που αποπλέουν από τις νότιες ακτές της Τουρκίας έναντι της Κύπρου (κυρίως από την περιοχή Μερσίνας) και αποβιβάζονται κυρίως σε ακτές των κατεχομένων εδαφών μας και από εκεί προωθούνται διά ξηράς στις ελεύθερες περιοχές από σημεία μεταξύ των οδοφραγμάτων/σημείων διέλευσης της εκτεταμένης γραμμής αντιπαράταξης που δεν επιτηρείται επαρκώς. Προφανώς υπάρχει διασύνδεση του τουρκικού κράτους με δουλέμπορους-διακινητές, και συνεργασία με πυρήνες στην Κύπρο. H Τουρκία εκμεταλλεύεται την κρίση στη Συρία και χρησιμοποιεί τούς πρόσφυγες, που εισέρχονται στο έδαφός της από την εμπόλεμη ζώνη της χώρας αυτής, ως μέσο δημογραφικής αλλοίωσης της Κύπρου που εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική της για έλεγχο ολόκληρης της νήσου, την οποία ακολουθεί από τη δεκαετία του 1950 στη βάση των εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ.
Η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) παρουσιάζει αδυναμία στον τομέα της αποτροπής και παρεμπόδισης εισόδου στις ελεύθερες περιοχές προσφύγων που προωθεί η Τουρκία από το έδαφός της. Οι αδυναμίες εστιάζονται: (1) Στο γεγονός ότι η ΚΔ δεν ασκεί έλεγχο στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου και (2) Στις αδικαιολόγητες ελλείψεις προσωπικού και μέσων της Αστυνομίας και της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ) στους επιχειρησιακούς τομείς τους και στην ανάγκη ανακατανομής του διατιθέμενου προσωπικού και των μέσων τους.
Συγκεκριμένα:
Η αστυνομία, λόγω χαμηλής επάνδρωσης και περιορισμένων μέσων, δεν αναπτύσσει ικανοποιητική περιπολιακή δραστηριότητα με ναυτικά και αεροπορικά μέσα στον θαλάσσιο χώρο, ούτε στη γραμμή αντιπαράταξης με εποχούμενα περίπολα σε ευαίσθητες περιοχές μεταξύ των οδοφραγμάτων/σημείων διέλευσης. Το έργο της περιορίζεται κυρίως στην υποδοχή και διαχείριση των εισερχομένων και όχι στην αποτροπή και απαγόρευση εισόδου τους με τοπικά διαθέσιμες δυνάμεις επέμβασης.
Η ΕΦ στη γραμμή αντιπαράταξης έχει περιορισμένες δυνατότητες επιτήρησης και έγκαιρης προειδοποίησης λόγω ελλείψεων σε μέσα και της αδικαιολόγητης μείωσης της στρατιωτικής θητείας και των φυλακίων της γραμμής αντιπαράταξης χωρίς να έχει μειωθεί η Τουρκική απειλή, με αποτέλεσμα η συνδρομή της προς την αστυνομία για άμεση επέμβαση προς απαγόρευση εισόδου προσφύγων από Τουρκία να είναι περιορισμένη. Το ίδιο συμβαίνει και στον θαλάσσιο χώρο, όπου η συνδρομή της ΕΦ προς την αστυνομία είναι περιορισμένη, λόγω ελλείψεων σε ναυτικά και αεροπορικά μέσα.
Οι εγγενείς αδυναμίες της Αστυνομίας και της ΕΦ, από πλευράς προσωπικού και μέσων, επηρεάζουν σοβαρά τη μεταξύ τους συνεργασία, που είναι τελείως αναγκαία στην ξηρά και τη θάλασσα.
Πέραν τούτου η αποτελεσματικότητά τους επηρεάζεται αρνητικά και από την πολιτική των κυβερνήσεών μας, που δίδουν το βάρος στην υποδοχή και διαχείριση των παράνομα εισερχομένων, παρά στην αποτροπή και απαγόρευση εισόδου τους.
Ευαίσθητες περιοχές στη γραμμή αντιπαράταξης παρουσιάζουν κενά στην επιτήρηση και φύλαξή τους, καθώς και περιοχές των ακτών της Κύπρου, και έχουν γίνει πύλες εισόδου προσφύγων που διακινεί η Τουρκία από το έδαφός της το οποίο δεν αποτελεί εμπόλεμη ζώνη. Τους τελευταίους μήνες του 2018 έγινε μόνιμη η επωδός στα δελτία ειδήσεων των ΜΜΕ της ΚΔ ότι «πρόσφυγες (περί τα 30 άτομα κάθε φορά) αποβιβάζονται στην ακτή του κατεχόμενου Λιμνίτη από πλοιάρια προερχόμενα από τη Μερσίνα της Τουρκίας, τα οποία παρακολουθεί η λιμενική αστυνομία της ΚΔ, περνούν με τα πόδια στις ελεύθερες περιοχές από αφύλακτα σημεία της γραμμής αντιπαράταξης και εντοπίζονται στη περιοχή του χωρίου Πύργος». Σημειώνεται ότι η δύναμη 30 ανδρών ισοδυναμεί με διμοιρία στρατού και αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει σοβαρά την ΚΔ και ιδιαίτερα το υπουργείο Άμυνας και την ΕΦ. Το φαινόμενο αποδεικνύει ότι υπάρχουν κενά στη γραμμή αντιπαράταξης, που παρέχουν τη δυνατότητα στις Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής (ΤΔΚ) να διεισδύουν στις ελεύθερες περιοχές από συγκεκριμένα σημεία της με δυνάμεις αυτού του επιπέδου χωρίς να γίνονται αντιληπτές, και αυτό συνιστά μείζον πρόβλημα ασφάλειας. Απαιτείται επείγουσα αναθεώρηση της πολιτικής που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια στο θέμα του ελέγχου και επιτήρησης της γραμμής αντιπαράταξης (δυνάμεις, φυλάκια, περίπολα, μέσα της ΕΦ).
Υπάρχει αδήριτη ανάγκη να εγκύψει η ΚΔ στο μεταναστευτικό πρόβλημα με βαρύτητα στη δημογραφική αλλοίωση που μεθοδεύεται από την Τουρκία (εποικισμός Κατεχομένων – προώθηση από το έδαφός της προσφύγων στις ελεύθερες περιοχές) και να λάβει αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισής του χωρίς καμία χρονοτριβή. Η επιθετικότητα της Τουρκίας σε βάρος του ελληνισμού της Κύπρου είναι συνεχής και αδίστακτη. Η ΚΔ, πέραν της προσφυγής της στα ΗΕ, την ΕΕ και άλλους διεθνείς οργανισμούς, πρέπει και η ίδια να λαμβάνει αποτελεσματικά μέτρα προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της και αυτό προϋποθέτει πολιτική βούληση και ενίσχυση της αμυντικής θωράκισής της.
Οι ΤΔΚ όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά ενισχύονται συνεχώς, με πρόσφατη εκείνη του πυροβολικού και των αρμάτων τους, και αναπτύσσουν επιθετική δράση όπως πρόσφατα στην ουδετέρα ζώνη στην περιοχή του χωρίου Δένεια. Η ΕΦ και η Αστυνομία που είναι οι φορείς υλοποίησης των απαιτήσεων εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας της ΚΔ, πρέπει επειγόντως να ενισχυθούν από την πολιτεία στους επιχειρησιακούς τομείς ευθύνης τους στην ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα (προσωπικό, μέσα, οπλικά συστήματα), αλλά και να προβούν άμεσα σε ανακατανομή του υφιστάμενου προσωπικού και των μέσων τους προς κάλυψη των κενών σε ευαίσθητες περιοχές της ξηράς και των ακτών που παρουσιάζουν τρωτότητα στον τομέα της παράνομης εισόδου προσωπικού στην επικράτεια της ΚΔ. Πέραν τούτου και ο πολιτικός κόσμος καθώς και τα ΜΜΕ πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στο πρόβλημα που αποτελεί μείζον θέμα εθνικής ασφάλειας.
Φοίβος Κλόκκαρης
Αντιστράτηγος ε.α.
