Επίστευαν πως την παραμονή των Θεοφανίων ανοίγουν οι ουρανοί και ό,τι ζητήσεις γίνεται. Κατά την ημέρα των Φώτων, στα Πέρματτα Ικονίου, μετά τη Λειτουργία στην εκκλησία, ο παπάς ακολουθούμενος απ’ τους πιστούς κατευθυνόταν σε μια τοποθεσία που λεγόταν Πουνάρ-μπασί (= κεφαλόβρυσο). Εκεί υπήρχε και η ομώνυμη βρύση, κτιστή και σκεπαστή.
Το νερό έπεφτε σε μια μαρμάρινη γούρνα και εκεί ακριβώς έριχνε ο παπάς το σταυρό.
Απ’ την παραμονή της γιορτής στόλιζαν τη βρύση με κλαδιά από πεύκα και τοποθετούσαν κοντά τα εξαπτέρυγα και τα λάβαρα της εκκλησίας, χρωματιστά φανάρια, υφάσματα και διάφορα τάματα. Αφού διάβαζε ο παπάς κι έριχνε το σταυρό, οι άνθρωποι του χωριού έπιναν, πότιζαν τα ζώα τους και εγέμιζαν τις στάμνες τους με το αγιασμένο νερό. Τέλος ο παπάς εγύριζε στα σπίτια και ράντιζε με τον αγιασμό.
Σε περιοχές του Ικονίου όπου βρισκόταν κοντά ποταμός, γινόταν εκεί η κατάδυση του Σταυρού.
- Πηγή: mikrasiatwn.wordpress.com.