Στις 16 Ιουλίου 2018 συναντήθηκαν οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο Ελσίνκι. Σύμφωνα με δημοσιεύματα Τούρκων αναλυτών, Τραμπ και Πούτιν εκτός των άλλων συζήτησαν και συμφώνησαν για την επόμενη μέρα στη Συρία.
Αμέσως μετά το πέρας της συνάντησης, είδαμε αντιπροσωπεία των Κούρδων της Συρίας να επισκέπτεται τη Δαμασκό και να συμμετέχει σε συνομιλίες με αντιπροσωπεία του συριακού κράτους, επικεφαλής της οποίας ήταν ο υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Συρίας. Στις συνομιλίες εκείνες, που είναι αδιανόητο να έγιναν χωρίς την έγκριση –αν όχι την παρότρυνση– της Ρωσίας, οι Κούρδοι ζήτησαν αυτονομία και η συριακή πλευρά τούς πρότεινε μια συμφωνία δώδεκα σημείων.
Η συμφωνία προβλέπει την αποχώρηση των κουρδικών στρατευμάτων από τις επαρχίες Ράκας και Ντερ εζ Ζορ και την παραχώρηση μερικής αυτονομίας στην περιοχή ανατολικά του Ευφράτη και κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία.
Εάν τα παραπάνω αποτελούν μέρος της συμφωνίας Τραμπ-Πούτιν, για την επόμενη μέρα στη Συρία, για την Άγκυρα γεννάται ένα βασανιστικό ερώτημα: Τι αποφάσισαν οι δύο μεγάλοι για την επαρχία Ιντλίμπ, όπου η Τουρκία διαθέτει (με βάση τη συμφωνία της Αστάνας) για τη δημιουργία Ζωνών Αποκλιμάκωσης 12 παρατηρητήρια επανδρωμένα με στρατό, ειδικές δυνάμεις και πράκτορες της ΜΙΤ. Να σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται στο χάρτη, στην ίδια επαρχία η Ρωσία έχει 10 παρατηρητήρια και το Ιράν 7.
Το ερώτημα αυτό γίνεται ακόμα πιο βασανιστικό, για τους παρακάτω λόγους:
- Πρώτον, γιατί αν η Τουρκία αναγκαστεί να αποχωρήσει από το Ιντλίμπ, θα χάσει μεγάλο μέρος του ζωτικού χώρου που είχε σχεδιάσει να αποκτήσει, για να είναι ένας από τους παράγοντες που θα καθορίσουν την επόμενη μέρα στη Συρία.
- Δεύτερον, αν η Τουρκία αναγκαστεί να αποχωρήσει από το Ιντλίμπ, ξέρει ότι θα έλθει η σειρά της ανακατάληψης του Αφρίν από το στρατό του Άσαντ. Μάλιστα, οι Κούρδοι πρότειναν στην κυβέρνηση Άσαντ να συμμετέχουν με αρκετές χιλιάδες στρατό στην επιχείρηση ανακατάληψης του Ιντλίμπ, υπό τον όρο η επιχείρηση να συνεχιστεί για την ανακατάληψη του Αφρίν.
- Τρίτον, αν η Τουρκία χάσει το Αφρίν, θα έλθει η σειρά της περιοχής Αλ Μπαμπ και Τζαραμπλούς, που έχει καταλάβει με την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη».
Όμως, αν γίνουν όλα αυτά η Τουρκία θα έχει εξοβελιστεί από τη Συρία, ενώ την ίδια στιγμή Ρωσία και ΗΠΑ θα έχουν συμφωνήσει στη δημιουργία του δεύτερου αυτόνομου κουρδικού κράτους, και μάλιστα τη φορά αυτήν κατά μήκος των συνόρων της. Άλλωστε, γι’ αυτό η Τουρκία έχει χτίσει ένα τείχος 880 χλμ. Νομίζει ότι με το τείχος αυτό θα αναχαιτίσει τις εξελίξεις!
Όμως τι πιθανότητες υπάρχουν να συμβούν όλα αυτά και πόσο επικίνδυνα είναι για την ειρήνη στην περιοχή;
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι στις περιοχές Ιντλίμπ – Αφρίν – Αλ Μπαμπ, η Τουρκία έχει οδηγήσει περί τις 70.000 τζιχαντιστές και Τουρκομάνους – όλοι τους εκπαιδευμένοι και χρηματοδοτούμενοι το τελευταίο διάστημα από την Άγκυρα και την Ντόχα. Μάλιστα, υπό το πρίσμα των εξελίξεων, προσπαθεί να ανεβάσει τον αριθμό αυτό στις 100.000, για να αποτρέψει μια επιχείρηση ανακατάληψης των περιοχών αυτών από το στρατό της Συρίας.
Ωστόσο ο Άσαντ φέρεται αποφασισμένος να προχωρήσει στην ανακατάληψη του Ιντλίμπ και των άλλων δύο περιοχών, όπως δήλωσε ο ίδιος, και όπως δήλωσε και ο εκπρόσωπος της Συρίας στον ΟΗΕ, Τζαφέρι: «Είναι δικαίωμα της Συρίας να ανακαταλάβει όλα τα εδάφη, του Ιντλίμπ συμπεριλαμβανομένου, που έχει καταλάβει η Τουρκία. Η συμφωνία για τη δημιουργία Ζωνών Αποκλιμάκωσης έχει συγκεκριμένη χρονική ισχύ. Αυτό το χρονικό όριο δεν μπορεί να επεκταθεί χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησης της Συρίας. Οι Οθωμανοί κατέλαβαν αυτά τα εδάφη επί τέσσερις αιώνες. Θέλουμε να τονίσουμε ότι εμείς τη φορά αυτή ξέρουμε πώς θα τους εκδιώξουμε από τα εδάφη μας».
Επειδή πολλοί αναγνώστες μας θα αναρωτηθούν «πώς είναι δυνατόν να γίνουν όλα αυτά από τη στιγμή που υπάρχει ένα τόσο μεγάλο και ισχυρό πλέγμα συμφωνιών και σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας», να αναφέρουμε ότι ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Πούτιν στη Συρία, Αλεξάντρ Λαβρεντίεφ, έκανε την εξής δήλωση για το θέμα: «Όταν έλθει η ώρα, θα επιμείνουμε όλα τα τουρκικά στρατεύματα να αποσυρθούν από τις περιοχές που ελέγχουν στη Συρία».
Πριν κλείσουμε το άρθρο μας, να επισημάνουμε και ένα άλλο σχετικό και εξαιρετικής σημασίας ζήτημα.
Πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι στις σχέσεις με τη Ρωσία ρίχνει τη σκιά του το θέμα του Τελ Ριφάτ, που είναι ένα ξεχωριστό πρόβλημα».
Τι είναι αυτό; Μια περιοχή εφαπτόμενη με την επαρχία Αφρίν, που την απελευθέρωσαν από το Ισλαμικό Κράτος με τη βοήθεια της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας οι Κούρδοι του YPG, και συνεχίζουν να ελέγχουν από κοινού με τους Ρώσους και τους Σύριους, προς μεγάλη απογοήτευση της Τουρκίας, η οποία πιέζει τη Ρωσία να εκδιώξει τους Κούρδους από την περιοχή.
Έχουμε να πούμε πολλά, γιατί εισερχόμαστε στην πιο κρίσιμη φάση πριν από το τέλος του πολέμου στη Συρία, και με την εκδήλωση της επιχείρησης απελευθέρωσης του Ιντλίμπ θα τεθούν σε δοκιμασία οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία, ενώ με τις ΗΠΑ έχουν φθάσει στο χειρότερο σημείο των σχέσεων των δυο χωρών.
Απλώς να αναφέρουμε στους αναγνώστες μας ότι οι ΗΠΑ φέρονται να έχουν δώσει διορία στην Τουρκία για την απελευθέρωση του πάστορα Μπράνσον και των λοιπών κρατουμένων μέχρι την επόμενη Τετάρτη, με τη λίρα το πρωί της Παρασκευής να σημειώνει πτώση της τάξεως του 15% και την ισοτιμία να φθάνει το ένα δολάριο προς 6,44 λίρες Τουρκίας.
Προσοχή λοιπόν, και τα μάτια αλλά και τα… αυτιά μας δεκατέσσερα.
Οι σοβαρές εξελίξεις δεν είναι προ αλλά εντός των θυρών…