Μετά τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης, μεγαλειώδης ήταν η συγκέντρωση του λαού και στην Αθήνα σήμερα. Οι αναγκαίες, σε τέτοιες στιγμές, ισορροπίες κρατήθηκαν, ο λαός εκδήλωσε με το παρών του τη βούλησή του, ο μεγάλος Θεοδωράκης πραγματοποίησε μια ιστορική ομιλία.
Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, είναι τραγικό λάθος οι χαρακτηρισμοί πατριώτες και προδότες.
Δεν υπάρχουν προδότες, υπάρχουν διαφορετικές προτάσεις αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός. Και σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα του λαού είπε πως ζητά από την κυβέρνηση να διαπραγματευτεί στη βάση ότι δεν θέλει τη λέξη «Μακεδονία» στην ονομασία της γειτονικής χώρας.
Οι συγκεντρωμένοι και στην Αθήνα, όπως και στη Θεσσαλονίκη, δεν εκδήλωσαν κανενός είδους μίσος για τους γείτονές μας. Ζήτησαν, όπως συμβαίνει παντού σε δημοκρατικά καθεστώτα, να καταγραφεί η φωνή τους. Και αυτό είναι απολύτως αποδεκτό. Ο λαός μίλησε, η εκλεγμένη κυβέρνηση είναι που θα λάβει ή δεν θα θελήσει να λάβει το μήνυμα και να προχωρήσει αναλόγως τη διαπραγμάτευση.
Ο Θεοδωράκης εξέφρασε με την ομιλία του τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αλλά ιδιαιτέρως και των αριστερών εκείνων που βίωσαν ή έβγαλαν τα συμπεράσματά τους από την εμφυλιακή εξέλιξη του «μακεδονικού». Η Αριστερά είναι ευαίσθητη στο θέμα αυτό διότι τη δίχασε, την πλήγωσε και την έφερε σε δύσκολη θέση στις δεκαετίες ’40, ’50, ’60. Έχει ωριμάσει, έχει καταλάβει το παιχνίδι που παίζεται, έχει επανεξετάσει τη θέση της. Ο Θεοδωράκης, γνώστης αυτής της εξέλιξης, με τη σοφία του 90χρονου ανθρώπου που έζησε δύσκολες στιγμές, έδωσε το στίγμα του προβλήματος.
Οι γείτονές μας έχουν το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού, χωρίς όμως να επιχειρούν να υφαρπάξουν την ιστορία και την ταυτότητα άλλων. Τέλος, μια αναφορά του σε «αριστερόστροφο φασισμό» πρέπει να μας προβληματίσει. Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ της Αριστεράς που πολέμησε για τις ιδέες της και της σημερινής εξουσιομανούς Αριστεράς, που προσπαθεί να παραμείνει στην εξουσία με κάθε τίμημα.
Η εξέλιξη του ζητήματος είναι πλέον θέμα της κυβέρνησης αλλά ο αρχικός ενθουσιασμός για λύση μάλλον μειώνεται.
Η ηγεσία της γειτονικής χώρας δεν είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει τίποτε πέραν μιας σύνθετης ονομασίας για διεθνή χρήση. Δεν συζητά ούτε ταυτότητα, ούτε εθνικότητα, ούτε ονομασία της γλώσσας. Εκκρεμής παραμένει η συζήτηση και για την ονομασία της γειτονικής χώρας στο εσωτερικό. Σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία, η κυβέρνηση, αν διαβάσει θετικά το μήνυμα της συγκέντρωσης, μπορεί να βοηθηθεί στην πολιτική της. Οι πρώτες αντιδράσεις της, όπως εκφράστηκαν με τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, δείχνουν πως δεν θέλει να το κάνει.