Εάν το μοντέλο που έχουμε στο μυαλό μας σχετικά με την καθημερινότητα στα ευρωπαϊκά… σπιτικά 4.000 χρόνια πριν είναι ο άνδρας περιπλανώμενος πολεμιστής και η γυναίκα ήσυχη νοικοκυρά, τότε θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Και αυτό διότι, σύμφωνα με νέα γερμανική επιστημονική έρευνα, στο τέλος της εποχής του Λίθου και στην αρχή της εποχής του Χαλκού, οι γυναίκες της δυτικής Ευρώπης ήταν αυτές που ταξίδευαν σε μακρινές αποστάσεις!
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Φίλιπ Στοκχάμερ από το Πανεπιστήμιο Λούντβιχ Μαξιμίλιανς του Μονάχου, εξέτασαν γενετικά και αρχαιολογικά στοιχεία από 84 άτομα (πολλά ήταν μέλη ίδιων οικογενειών), που πέθαναν μεταξύ του 2500 και του 1650 π.Χ. στην περιοχή Λεχ, νότια του Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας.
Αυτό, λοιπόν, που διαπίστωσαν ήταν ότι (περιέργως) η πλειονότητα των γυναικών προερχόταν από άλλες περιοχές, ενώ η πλειονότητα των ανδρών ήταν από τα γύρω μέρη.
Μάλιστα οι ερευνητές πλέον μπορούν να εκτιμήσουν βάσιμα ότι η κινητικότητα μεμονωμένων γυναικών ήταν ένα εκτεταμένο φαινόμενο στην κεντρική Ευρώπη, για μια περίοδο τουλάχιστον 800 ετών. Μάλιστα, οι γυναίκες μπορεί να μετακινούνταν ακόμα και 300-500 χιλιόμετρα μακριά από τη γενέτειρά τους, ενώ οι άνδρες συνήθως παρέμεναν στον τόπο τους.
«Όλοι ξέρουμε τις ιστορίες για τους άνδρες πολεμιστές που πολεμούσαν και έφερναν τροφή στην οικογένεια, ενώ οι γυναίκες και τα παιδιά έμεναν στο σπίτι. Όμως φαίνεται πως τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά. Η μελέτη μάς δείχνει ότι σχεδόν κανένας άνδρας δεν ταξίδευε, ενώ αντίθετα δύο στις τρεις γυναίκες το έκαναν», δήλωσε ο Φίλιπ Στοκχάμερ.
Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), επισημαίνεται ότι έχει υποτιμηθεί ο σημαντικός ρόλος που έπαιξαν οι γυναίκες στην ανταλλαγή ιδεών και πολιτισμικών αντικειμένων, ενθαρρύνοντας έτσι την υιοθέτηση και την εξάπλωση τεχνολογικών καινοτομιών.