Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τις εκβολές του Ασκάνιου ποταμού, ένα ναυτικό μίλι από την παραλία της Κερασούντας. Οι αρχαίοι Έλληνες την ονόμαζαν Αρητιάδα προς τιμή του θεού Άρη, σήμερα λέγεται Γκιρεσούν Αντασί (Giresun Adası), δηλαδή το νησί της Κερασούντας. Το μοναδικό νησί που κατοικούνταν στη νότια ακτή του Εύξεινου Πόντου έχει κηρυχθεί προστατευόμενος αρχαιολογικός και φυσικός χώρος, αφού αποτελεί τόπο αναπαραγωγής πουλιών.
Και ενώ λίγο-πολύ οι ανασκαφές έχουν δώσει απαντήσεις για το αρχαίο παρελθόν της Αρητιάδας (το νησί ταυτιζόταν με τις Στυμφαλίδες Όρνιθες και τους Αργοναύτες), το ενδιαφέρον τώρα επικεντρώνεται στο βυζαντινό της παρελθόν. Οι ανασκαφείς ελπίζουν ότι ο νέος κύκλος ερευνών θα αποκαλύψει πολλά περισσότερα για αυτό το σημαντικό θρησκευτικό κέντρο στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου. Και πράγματι, τα νέα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά: Μια εκκλησία, ένας πύργος, ένα μοναστήρι και έξι βυζαντινοί τάφοι έχουν έρθει στο φως.
(Φωτ.: Facebook / Gökhan Kırca)
Μιλώντας στο Anadolu, o επιστημονικός σύμβουλος, καθηγητής Αρχαιολογίας Γκαζενφέρ Ιλτάρ σημείωσε ότι αν και οι ανασκαφές μόλις ξεκίνησαν στο συγκεκριμένο σημείο, ήδη ανακαλύφθηκαν σημαντικά τεχνουργήματα. Πιο σημαντικά από όλα είναι τα κομμάτια τοιχογραφιών σε κόκκινο, κίτρινο και πράσινο που φέρεται να κοσμούσαν την εκκλησία.
«Είναι η πρώτη φορά που βρίσκουμε τοιχογραφίες. Επίσης βρήκαμε κομμάτια ψηφιδωτού που πιστεύουμε ότι ανήκαν σε παλάτι που βρίσκεται κάτω από την εκκλησία. Επίσης εντοπίσαμε και ίχνη άλλων οικοδομημάτων», συμπλήρωσε.
Δυστυχώς οι λαθρανασκαφείς άφησαν μόνο μικρά κομμάτια από τα ψηφιδωτά και κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της σημερινής ανασκαφής. Ευτυχώς οι τάφοι… μίλησαν στους ανθρωπολόγους, οι οποίοι αναφέρουν με βεβαιότητα ότι σκελετοί ανήκουν σε άνδρες που βρίσκονταν στην τρίτη δεκαετία της ζωής τους.
(Φωτ.: Anadolu)
Σύμφωνα με τον Γκαζενφέρ Ιλτάρ, τα ερείπια του νάρθηκα της εκκλησίας θα αποκαλυφθούν πλήρως, καθώς, όπως τόνισε, για τους αρχαιολόγους είναι πολύ σημαντικές οι πληροφορίες που μπορούν να δώσουν για τον τρόπο ζωής στο νησί. Τα περισσότερα ευρήματα χρονολογούνται στον 13ο αιώνα, και, όπως υποστήριξε ο καθηγητής Αρχαιολογίας, οι ανασκαφές πρέπει να τελειώσουν ώστε να ακολουθήσουν εργασίες αποκατάστασης και αναστήλωσης το συντομότερο δυνατό, «διαφορετικά το νησί θα εξαφανιστεί».