Μετά από περίπου πέντε δεκαετίες συνεχούς παρουσίας στα δρώμενα του ποντιακού ελληνισμού, ο μέχρι πρότινος πρόεδρος της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων (ΔΙΣΥΠΕ) Γιώργος Παρχαρίδης επέλεξε να μην θέσει εκ νέου υποψηφιότητα στις εκλογές για το νέο ΔΣ του Σώματος που έγιναν στο πλαίσιο του 8ου Παγκόσμιου Συνέδριου Ποντιακού Ελληνισμού. Αποδεχόμενος την πρόσκληση του pontos-news.gr μας μίλησε για την απόφασή του αυτή, αλλά και για το ταξίδι, που ο ίδιος το περιέγραψε ως «πάρα πολύ δύσκολο». Ταξίδι που του έδωσε χαρά και ικανοποίηση και άλλες τόσες φορές πόνο και φρίκη, «γιατί υπήρχαν πάρα πολλές δημοκρατικές αντιπαραθέσεις, οι οποίες ξέφυγαν πολλές φορές από τα όρια», όπως εξομολογείται. «Ευτυχώς σε αυτές τις αντιπαραθέσεις», ανέφερε, «δεν υπήρχε ίχνος κομματισμού».
«Κρίνω ότι είναι μια σωστή ενέργεια, διότι δεν έπρεπε να συνεχίσω ακόμα περισσότερο, γιατί δεν θέλω να είμαι κολλημένος σε καρέκλα», τόνισε για την αποχώρησή του.
«Μετά από 50 χρόνια συνεχούς παρουσίας στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, και από διάφορα μετερίζια προσφοράς, αποφάσισα να αποχωρήσω πλέον, από το χώρο αυτό. […] Δηλώνω βέβαια –επειδή είναι πάρα πολλά χρόνια και τα κύτταρά μου είναι γεμάτα από τον ποντιακό ελληνισμό– ότι θα είμαι απλός στρατιώτης και θα είμαι συμπαραστάτης όταν μου το ζητήσει».
Στην ερώτησή μας τι δεν πρόλαβε να υλοποιήσει στη διάρκεια όλων αυτών των ετών, στάθηκε στην τροποποίηση του καταστατικού της ΔΙΣΥΠΕ. «Να γίνει ένα καταστατικό που θα προβλέπει να είναι μέσα όλες οι ομοσπονδίες του κόσμου, χωρίς κανέναν αποκλεισμό», ανέφερε. Τόνισε επίσης ότι θα έπρεπε να επανέλθουν στη ΔΙΣΥΠΕ οι ομοσπονδίες των ανατολικών χωρών (καθώς αποχώρησαν) και να γίνουν μέλη επίσης, οι ομοσπονδίες της ΠΟΠΣ και των Παλλινοστούντων. «Κατ’ αυτό τον τρόπο πραγματικά δεν θα υπήρχε καμιά απουσία και θα ήταν όλες οι ομοσπονδίες μαζί. Θα βλέπαμε τα αποτελέσματα και τα καλά αυτής της ενότητας», υπογράμμισε ο Γιώργος Παρχαρίδης.
Ο Γ. Παρχαρίδης και από πίσω του ο πρόεδρος της ΠΟΕ Χρήστος-Δημήτριος Τοπαλίδης (φωτ.: Φίλιππος Φασούλας)
«Δυστυχώς δεν κατάφερα να κάνουμε την τροποποίηση του καταστατικού, γιατί κι εδώ προσκρούσαμε στις τρεις ομοσπονδίες-μέλη της ΔΙΣΥΠΕ (ΟΣΕΠΕ, Παμποντιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ και Καναδά και Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας) που αρνούνται συνεχώς, μα συνεχώς, το διάλογο. Δεν έρχονταν σε συνέδρια, σε συνελεύσεις μας, σε έκτακτα συνέδρια για την τροποποίηση του καταστατικού», κατήγγειλε.
Και συνέχισε: «Αυτοί όμως προτίμησαν τον δρόμο των καναλιών και των facebook» για να ακουστούν οι απόψεις τους και τις προτάσεις τους. Ευχήθηκε το πρώτο θέμα που θα θέσει το νέο ΔΣ στο τραπέζι να είναι το θέμα της τροποποίησης «και πάλιν» του καταστατικού.
Βιβλίο για τη ζωή και τη δράση του
Ο απερχόμενος πρόεδρος της ΔΙΣΥΠΕ, ο οποίος είναι καθηγητής καρδιολογίας, αποκάλυψε στο pontos-news.gr ότι έχει ήδη ξεκινήσει να γράφει βιβλίο για τη ζωή και την ενασχόλησή του με τον ποντιακό ελληνισμό. «Δύο είναι οι μεγάλες μου αγάπες, η καρδιολογία και ο Πόντος», ανέφερε. Ταυτόχρονα διέψευσε κατηγορηματικά ότι στόχος του ήταν η ενασχόληση με την πολιτική μέσω του ποντιακού χώρου.
«Το μόνο που ήθελα ήταν να ασχοληθώ υπερκομματικά με τον ποντιακό χώρο και με την καρδιολογία, την επιστήμη που διάλεξα», σημείωσε.
Οι μεγάλοι σταθμοί της δράσης του
Ο Γιώργος Παρχαρίδης ξεκίνησε, όπως μας λέει ο ίδιος, το 1967 από την Ένωση Ποντίων Φοιτητών Θεσσαλονίκης. «Ως πρόσφυγες δεύτερης γενιάς και νέοι σπουδαστές, φτιάξαμε ένα σωματείο το οποίο ήταν το μεγαλύτερο εθιμοτυπικό στο πανεπιστήμιο, αντιμετωπίζοντας παρόλα αυτά τις οικονομικές, και όχι μόνο, δυσκολίες. Η δράση της Ένωσής μας ήταν μεγάλη», είπε. Στη συνέχεια, όταν αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, ασχολήθηκε με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, από το 1972-1984. Από το 1981 μέχρι το 1984 εξελέγη πρόεδρος της Λέσχης. Όταν τον εξέλεξαν για πρώτη φορά, ήταν 39 ετών και αυτό, όπως τονίζει, αποτελούσε ανατροπή της καθιερωμένης αντίληψης που ήθελε τον πρόεδρο να είναι πάνω από 60 ετών.
Ο Γιώργος Παρχαρίδης στο 12ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών της ΠΟΕ στην Ξάνθη (φωτ.: Φίλιππος Φασούλας)
Το 1985 προέδρευσε στο 1ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού που έγινε στη Θεσσαλονίκη, στο «συνέδριο αγάπης», όπως το αποκάλεσε. Το 2004 συνεργάστηκε με πρωτοβάθμια σωματεία για τη σύσταση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, στο τιμόνι της οποίας έμεινε για δέκα ολόκληρα χρόνια. Στη συνέχεια, το 2013, πήρε τα ηνία της ΔΙΣΥΠΕ για τέσσερα χρόνια και κατάφερε με τους συνεργάτες του νόμιμα και δημοκρατικά, όπως αναφέρει, να κάνουν «ένα πολύ επιτυχημένο συνέδριο παρά την απουσία ορισμένων ομοσπονδιών».
Στο τέλος της συζήτησής μας δεν παραλείπει να πει ένα ευχαριστώ στην αείμνηστη σύζυγό του Φούλα και στα τρία του παιδιά, που τους στέρησε πολύτιμο χρόνο μαζί του.
Βασίλης Καρυοφυλλίδης