Σενέρ Λεβέντ, Τουρκοκύπριος αρθρογράφος στην εφ. «Πολίτης»
Αφήστε τις γέφυρες που θα φτιάξετε. Μιλήστε μου για το πόσοι αθώοι άνθρωποι υπάρχουν στις φυλακές σας και υποφέρουν για χρόνια. Μην προσπαθείτε να τα εξηγήσετε όλα με την πολιτική. Αυτό δεν ωφελεί σε τίποτε άλλο από το να συγκαλύψει τα κακά. Μην μου μιλάτε για τα συμφέροντα των κρατών.
Μιλήστε για τους θανάτους.
Μιλήστε για τους καπνούς από τις εκρήξεις βομβών και τα παιδιά που τρέχουν κραυγάζοντας μέσα από τα ερείπια για να σώσουν τη ζωή τους. Μιλήστε μου για το μουσείο κομμένων κεφαλών στη Ράκα, τα κουφάρια που σαπίζουν στα μπουντρούμια του Χαλεπίου και τις γυναίκες που πωλούνται προς μερικές εκατοντάδες δολάρια αλυσοδεμένες στα παζάρια της Μοσούλης.
Ο Σενέρ Λεβέντ στο οδόφραγμα της οδού Λήδρας στην ελεύθερη Λευκωσία
Δεν ξέχασα ποτέ το ολόγυμνο μικρό κοριτσάκι που έτρεχε κλαίγοντας μπροστά στα κομάντο του θανάτου σε εκείνον τον δρόμο μέσα στη σκόνη στο Βιετνάμ. Γι’ αυτό να μου μιλήσετε. Εσύ καταραμένο Facebook γιατί κάλυψες κάποια μέρη εκείνης της φωτογραφίας επειδή ήταν ολόγυμνη; Μήπως νόμισες πως ήταν πορνογραφία; Εκπλήττομαι και για το δικό σου μυαλό.
Άστε τις κουβέντες που λένε ότι θα μοιραστεί η χώρα, θα διαμελιστεί. Μιλήστε για το πώς μια μητέρα έβαλε στην κατάψυξη το πτώμα του παιδιού της για να μην μυρίζει, επειδή δεν της επιτρεπόταν να το θάψει. Μιλήστε για τις γυναίκες πολεμίστριες τις οποίες στρατιώτες έγδυσαν και άφησαν εντελώς γυμνές, αφού τις σκότωσαν, τις έδεσαν σε ένα όχημα και τις έσυραν στην πλατεία.
Μην μιλάτε για το πώς ανεβαίνει και κατεβαίνει η τιμή του πετρελαίου. Μιλήστε για το πώς ζώνονται στο κορμί τους δυναμίτη τα μικρά παιδιά που μετατρέπονται σε κομάντο αυτοκτονίας. Μην μου μιλάτε για τις εισαγωγές και τις εξαγωγές σας. Να βουλιάξουν στα βάθη της γης και οι εισαγωγές και οι εξαγωγές σας. Δεν θέλω καν να ακούω τα έσοδά σας από τον τουρισμό. Μιλήστε μου για τις μανάδες που τα δάκρυά τους τρέχουν σαν ποτάμι και ψάχνουν για χρόνια τους «δολοφονηθέντες από αγνώστους» αγνοούμενούς τους.
(Φωτ.: EPA / Tolga Bozoglu)
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είστε φιλελεύθεροι, νεοφιλελεύθεροι, ρεφορμιστές, σοσιαλδημοκράτες, μουσουλμάνοι, χριστιανοί, βουδιστές, σουνίτες, σιίτες, Άγγλοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Τούρκοι ή Έλληνες.
Μια και μοναδική περιγραφή υπάρχει για εσάς. Είστε κακοί. Πολύ κακοί.
Τόσο κακοί που δολοφονείτε παιδιά, πετροβολάτε γυναίκες, απαγχονίζετε αθώους και ισοπεδώνετε χωριά και πόλεις με τα τανκ και τα αεροπλάνα σας. Μην μου μιλάτε για τα σχέδιά σας περί οικονομικής ανάπτυξης την ώρα που ζουν στο όριο της φτώχειας τα πέντε από τα εφτά δισεκατομμύρια ανθρώπων του πληθυσμού της γης, και πολλοί εργαζόμενοι κοπιάζουν για το δικό σας σουλτανάτο προς ένα δολάριο την ημέρα. Πόσο απεχθές.
Να βουλιάξουν στα βάθη της γης και οι Σύνοδοι Κορυφής σας, και οι ομιλίες σας για την περιβαλλοντική ρύπανση, και η εσωτερική σας πολιτική, και η εξωτερική σας πολιτική και οι στρατιωτικές σας ασκήσεις και τα προγράμματα βοήθειάς σας. Πάρτε και βάλτε εκεί που ξέρετε κάθε τι που γράφετε στα πακέτα των τσιγάρων σάμπως και μας σκέφτεστε πολύ, αφότου μας δηλητηριάζετε με κάθε είδους δηλητήριο!
Άστε τις γέφυρες που θα φτιάξετε. Μιλήστε μου για το πόσοι αθώοι άνθρωποι υπάρχουν στις φυλακές σας και υποφέρουν για χρόνια. Ενδιαφέρεστε πολύ για τις στατιστικές; Τότε υπολογίστε όχι τις στατιστικές για το κόστος ζωής, αλλά για το πόσους έχετε δολοφονήσει μέχρι σήμερα, πόσους υποβάλατε σε βασανιστήρια, πόσους υποβάλατε σε ηλεκτροσόκ και πόσες γυναίκες βιάσατε.
(Φωτ.: EPA / Thomas Hodel)
Ας μένουν για εσάς οι συζητήσεις σας περί προεδρικού συστήματος ή κοινοβουλευτικού. Δεν θέλω καν να τις ακούω. Οι ενταξιακές σας διαπραγματεύσεις; Να πάνε στον διάολο! Μιλήστε μου για το πώς σκοτώσατε τον Χραντ Ντινκ, τον Ταχίρ Ελτσί, τον Μουσά Αντέρ.
Ας μείνουν για εσάς οι μιναρέδες σας. Μιλήστε μου για το πώς τους κάνατε σπαθιά. Ας μείνουν δικοί σας οι θόλοι. Ας μείνουν δικά σας τα τζαμιά. Μιλήστε μου για το πώς κάνετε τους θόλους κράνη και τα τζαμιά στρατόπεδα.
Μιλήστε μου για το πώς μετατραπήκατε σε τέρας όταν μεγαλώσατε, ενώ ήσασταν τόσο αθώοι ως παιδιά. Αν θα μιλήσετε για την Τουρκία, πείτε μου για την καταπίεσή της, και όχι για τις ομορφιές της Κωνσταντινούπολης.
Αν θα μιλήσετε για την Κύπρο, μιλήστε για την τελευταία πνοή που άφησαν εκείνοι που εκτελέστηκαν. Μην μιλάτε για τον τουρισμό της Κύπρου, αλλά για το σε ποιους λάκκους, σε ποια πηγάδια ρίξατε τους αγνοούμενούς μας τα οστά των οποίων αναζητούμε ακόμα.
Μιλήστε μου για το πώς καταφέρατε να κάνετε εχθρούς μεταξύ τους ακόμα και εκείνους που ζούσαν μαζί σε χωριά που έσμιγε ο ήχος της καμπάνας με τη φωνή του μουεζίνη, πώς πείσατε τον λαό αυτού του νησιού να ζει σε δύο χωριστές περιοχές και πώς αποκτήσατε αυτές τις ασυνήθιστες ικανότητες.
Ιδανικά, ιδέες κ.λπ. Ας πάνε στον διάολο. Άστε τα αυτά κατά μέρος. Μόνο μια περιγραφή υπάρχει για εσάς. Είστε ένα μνημείο κακίας. Δεν μπορώ καν να σας καταραστώ.
Αν πιστεύετε σε κάποιον θεό, ούτως ή άλλως ανήκετε στην κόλαση!
