Το βιβλίο δύο αξιωματικών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, που έζησαν από κοντά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, αναδεικνύει μια σειρά επιχειρημάτων που τεκμηριώνουν την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου και δράσης με στόχο ακόμη και τη συνοχή της χώρας.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Δημοκρατία, οι αξιωματικοί Ιωάννης Σταμούλης και Νικόλαος Διαμαντής, μέσα από το βιβλίο τους που κυκλοφόρησε για τη σκοτεινή εκείνη περίοδο, παραθέτουν συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία συνδέουν τις φωτιές με την επιχείρηση ανατροπής του Κώστα Καραμανλή.
Ο τίτλος του βιβλίου «Οι Ασύμμετρες Πυρκαγιές του 2007 στην Ελλάδα» (εκδόσεις Αλεξίπυρο) παραπέμπει σε αφύσικα γεγονότα και ενώ ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει ακόμα και σήμερα τις αιτίες και τους δράστες των πυρκαγιών εκείνων. «Ο χαρακτήρας των εμπρησμών αυτών ξεπέρασε το σύνηθες, συγκρότησε μια στρατηγική εγκληματικής δράσης λαμβάνοντας το αντικειμενικό κριτήριο του πολιτικού εγκλήματος», τονίζεται στο βιβλίο των δύο αξιωματικών που κατείχαν τότε σημαντικές θέσεις στην υπηρεσία τους.
Tο βιβλίο των Ιωάννη Σταμούλη- Νικόλαου Διαμαντή
Διαβάστε παρακάτω ενδιαφέροντα επιχειρήματα που παρουσιάζονται στο βιβλίο και ενισχύουν την άποψη για ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου:
- Ανάπτυξη 1.567 πυρκαγιών σε όλη την Επικράτεια κατά το πρώτο εικοσαήμερο του Ιουλίου, διπλάσιων (!) σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
- Έναρξη των περισσότερων πυρκαγιών το διάστημα 8 μ.μ.έως 10 μ.μ., κατά το οποίο υπάρχει επιχειρησιακή υστέρηση των πυροσβεστικών επιχειρήσεων. Αφενός εκείνες τις ώρες εκείνες δεν υπάρχει δυνατότητα χρήσης εναέριων πυροσβεστικών μέσων, ενώ είναι δύσκολη και η επιχείρηση των επίγειων μέσων λόγω του σκότους και αφετέρου είναι καταπονημένο το προσωπικό, ενώ εκείνο το διάστημα πραγματοποιείται και η αλλαγή στις βάρδιες.
- Εύρεση εμπρηστικών μηχανισμών καθώς και ταυτόχρονη ανάφλεξη σε πολλά διαφορετικά σημεία κατά τη διάρκεια της νύχτας.
- Επανάληψη με μεγάλη ένταση του παράξενου φαινομένου των ψευδών αναγγελιών για ενάρξεις πυρκαγιών στην περιοχή της Αττικής, ψευδών πληροφοριών για εύρεση νεκρών στις περιοχές όπου μαίνονταν οι πυρκαγιές, καθώς και ψευδών πληροφοριών για πτώση εναέριων μέσων.
- Οι επιθέσεις σε βάρος πυροσβεστών. Χαρακτηριστικό είναι το συμβάν στις ανεμογεννήτριες στον Δήμο Μαρμαρίου Ευβοίας, όταν πλήρωμα πυροσβεστικού οχήματος, με δύο συμβασιούχους πυροσβέστες, στην προσπάθειά του για την κατάσβεση της πυρκαγιάς δέχτηκε επίθεση από άγνωστο άτομο, το οποίο εμπόδισε την επέμβασή τους. Αποτέλεσμα ήταν η πυρκαγιά να πάρει διαστάσεις και να χρειαστεί να επιχειρήσουν περισσότερες επίγειες δυνάμεις και εναέρια μέσα.
- Οι ενάρξεις πυρκαγιών σε αυτό το χρονικό διάστημα προβάλλονταν σε real time από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων αυτής της ζώνης, γεγονός που ανατροφοδοτεί την κρίση και πολλαπλασιάζει τον πανικό.
Εικόνα από την καταστροφική πυρκαγιά στην περιοχή της Μεγαλόπολης, το 2007 (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Νικήτας Κώτσιαρης)
Βιωματικά, τονίζουν ο Ιωάννης Σταμούλης και ο Νικόλαος Διαμαντής, «το σύνολο των επιχειρούντων στα πύρινα μέτωπα αλλά και οι κάτοικοι των πυρόπληκτων περιοχών αισθάνονταν ότι μετέχουν και είναι θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου. Ακήρυχτος μεν, πραγματικός πόλεμος δε, που στόχευσε εναντίον της εθνικής ασφάλειας και της πολιτικής προστασίας της πατρίδας μας».
Λαμβάνοντας υπόψη ότι την εποχή των πυρκαγιών και μάλιστα στην κορύφωσή τους προκηρύχθηκαν, υπό την πίεση των γεγονότων, εθνικές εκλογές (16η Σεπτεμβρίου 2007), οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι «η άσκηση πολιτικής βίας και ο επηρεασμός του εκλογικού σώματος ίσως να αποτελούσε και έναν από τους αντικειμενικούς σκοπούς των δραστών».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το απόσπασμα του βιβλίου το οποίο αναφέρεται στην προσέγγιση της Ρωσίας από τον Κώστα Καραμανλή και στις επιλογές του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
«Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε θεωρήσει, προγενέστερα των πυρκαγιών, ότι θα ήταν προς το συμφέρον της χώρας η σύναψη μιας σειράς συμφωνιών με τη Ρωσία, και προσανατόλισε την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησής του και της χώρας προς την κατεύθυνση αυτήν. Οι επερχόμενες συμφωνίες, για τη διέλευση των ενεργειακών αγωγών και τη διαχείριση της ενέργειας, κυρίως θα λάμβαναν χώρα τη χρονική περίοδο της θητείας της επόμενης κυβέρνησης, η οποία θα έβγαινε από τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου».
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής (φωτ.: flickr.com / neadhmokratia)
Ακόμη, υπογραμμίζεται στο βιβλίο πως όταν αυτές οι πυρκαγιές βγήκαν στη δημοσιότητα και έγιναν γνωστές οι προθέσεις της τότε κυβέρνησης, «πραγματικά ενόχλησαν πολλούς». Οι συγγραφείς συνεχίζουν σχολιάζοντας: «Επιπλέον, ο Καραμανλής είχε εξοργίσει τις ΗΠΑ και με τις συνεχείς αρνήσεις του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Από το “όχι” στο Βουκουρέστι για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ μέχρι την άρνησή του να κάνει δήλωση κατά της Ρωσίας, όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Γεωργία, ο κ. Καραμανλής έδειχνε να απομακρύνεται συνεχώς από τους Αμερικανούς, οι οποίοι μάλιστα τον είδαν να παραγγέλνει 450 άρματα μάχης από τους Ρώσους και να συναντιέται οκτώ φορές με τον Πούτιν. Όταν δε αποφάσισε να προχωρήσει τη συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν φέρεται να τον προειδοποίησε για τις επιθέσεις που σίγουρα θα δεχόταν».
Μαζικές καταστροφές και αθώα θύματα
Ο πύρινος εχθρός, λένε οι δύο αξιωματικοί, με τις καταστροφικές, βίαιες εκδηλώσεις του, επί της ουσίας, «προσπάθησε να επιβάλει την πολιτική του άποψη-θέληση επί του αντιπάλου, δηλαδή του κυρίαρχου πολιτικού καθεστώτος και πιθανόν της ίδιας της εθνικής οντότητας της πατρίδας μας. Οι εμπρηστές λειτούργησαν χωρίς κανόνες και συναισθηματισμούς. Οι πράξεις τους στόχευαν σε μαζικές καταστροφές, με απώλειες αθώους ή απλούς κατοίκους. Ένας πόλεμος, “εσωτερικός πόλεμος”, που σαφώς και δεν είναι αυθύπαρκτος αλλά πιθανότατα μπορεί να αποτελεί μέρος ενός πολιτικού σκοπού, σε συνδυασμό με την ψυχολογία, άλλες κοινωνικές δράσεις, όπως η προπαγάνδα, η συγκεκαλυμμένη δράση μέσω άλλων πολιτικών μορφωμάτων. Ένας τέτοιος πόλεμος μπορεί να έχει τις ρίζες του σε πολιτικούς σκοπούς, υπακούοντας σε ηγετική ομάδα ή πολιτικό μόρφωμα ή χώρα».
Από τα αξιοσημείωτα, που υπενθυμίζουν οι συγγραφείς, είναι η αποκάλυψη στην οποία είχε προχωρήσει τον Δεκέμβριο του 2011 ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ, η οποία «επιβεβαίωνε την εγκληματική δράση της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ στην Ελλάδα. Παραδέχθηκε ότι τουλάχιστον την εποχή της πρωθυπουργίας της Τανσού Τσιλέρ το 1995-1997 Τούρκοι πράκτορες έκαιγαν τα ελληνικά δάση. Ήταν η εποχή με τις μεγάλες πυρκαγιές στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και της Μακεδονίας, όπου είχαν υπάρξει μεν πληροφορίες στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες για εμπρησμούς από τους Τούρκους πράκτορες, αλλά οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σημίτη δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν περισσότερο συγκεκριμένες πληροφορίες».