Προσφάτως ένας από τους γνωστούς Έλληνες πρέσβεις που αφυπηρέτησαν έλεγε πως ήταν λάθος η δοκιμή που έκανε το Ιράν με την εκτόξευση μεσαίου βεληνεκούς βαλλιστικού πυραύλου. Στον διπλωμάτη υπήρξε αντίλογος, πως τα κριτήρια και ο τρόπος που σκέπτεται η ηγεσία και ο λαός μιας ασιατικής χώρας δεν είναι τα δυτικά. Και ο πρέσβης προβληματίστηκε.
Το ίδιο συμβαίνει και με την Τουρκία, στην οποία συμβιεί αναγκαστικά ένα πλήθος λαών, εθνοτήτων, φυλών, ενώ υπάρχει πληθώρα ιδεολογιών, θρησκευμάτων και άλλων ιδιαιτεροτήτων. Ο μέσος όρος, όμως, της τουρκικής σκέψης και συμπεριφοράς είναι ασιατικός.
Ένας διακεκριμένος τούρκος δημοσιογράφος, ο Σεμίχ Ιντίζ, αμφισβήτησε στην ιστοσελίδα al-monitor το θετικό αποτέλεσμα της τηλεφωνικής συνομιλίας Τραμπ-Ερντογάν. Άλλωστε και οι δύο πλευρές είναι εξαιρετικά επιφυλακτικές στις δημόσιες δηλώσεις τους. Ο Ιντίζ, όμως, θεωρεί πως ανεξαρτήτως του αποτελέσματος ο Ερντογάν είναι κερδισμένος και μόνο από το γεγονός ότι συνομίλησε με τον Αμερικανό πρόεδρο. Διότι, όλα στην Τουρκία ενόψει του δημοψηφίσματος είναι «θέμα κοινής γνώμης».
Και η πλειονότητα της τουρκικής κοινής γνώμης εκτιμά ένα ισχυρό κράτος και, βεβαίως, έναν ισχυρό ηγέτη.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, παρά τις αποτυχίες του σε όλους τους τομείς, καταφέρνει και περνά την αντίληψη ότι είναι ένας ικανός και ισχυρός ηγέτης. Και η δυνατότητά του να συνομιλήσει με τον Αμερικανό πρόεδρο, σχετικά γρήγορα από την ανάδειξή του στο προεδρικό αξίωμα, ενισχύει αυτήν την εικόνα.
Όσοι έτυχε να παρακολουθήσουν διαδήλωση ή πορεία Γκρίζων Λύκων στη γειτονική χώρα, θα αντιλήφθηκαν ότι αυτά που κάνουν στην Ελλάδα οι «αντιεξουσιαστές» είναι πορεία νηπιαγωγείου. Ο φανατισμός και η βαρβαρότητα κυριαρχούν. Το διαχρονικά βάρβαρο και γενοκτόνο πρόσωπό της η Τουρκία το δείχνει σε κάθε ευκαιρία.
Αστυνομικοί απομακρύνουν αλεβίτες από το χωριό Καμπάκντερε του νομού Μπαλίκεσιρ
Χθες στο ιστολόγιο Ινφογνώμων γινόταν αναφορά στην ισοπέδωση ολόκληρου χωριού αλεβιτών πέρσι μετά τις εκλογές, επειδή από την εκλογική διαδικασία δεν προέκυψε ούτε μία ψήφος υπέρ του κυβερνώντος κόμματος AKP. Προς γνώσιν και συμμόρφωση.
Βεβαίως αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στην ισοπέδωση ολόκληρων χωριών στο τουρκικό Κουρδιστάν από τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού. Οι σκληροτράχηλοι, όμως, Κούρδοι, όχι μόνο δεν το βάζουν κάτω αλλά δείχνουν εντυπωσιακή αποφασιστικότητα να επιτύχουν τους στόχους δημιουργίας κρατικής υπόστασης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η ποντιακή επιμονή για αναγνώριση της Γενοκτονίας των χριστιανικών λαών της Ανατολής από τους Τούρκους δικαιώνεται με την επανάληψη ανάλογων πρακτικών από την Τουρκία. Ίσως ήρθε η ώρα η διεθνής κοινότητα να αναθεωρήσει τη στάση της και να βάλει στην καθημερινή ατζέντα το αίτημα των Ποντίων, Αρμενίων και Ασσυρίων.
Πολλοί, ακόμα και στην Ελλάδα, θεωρούν πως ο Ταγίπ Ερντογάν είναι πρότυπο ισχυρού ηγέτη. Είναι, όμως; Εξαρτάται τι σημασία δίνουμε στην έννοια.
Εάν ισχυρός ηγέτης είναι ο αποτελεσματικός ηγέτης, ο Τούρκος πρόεδρος είναι το ακριβώς αντίθετο. Παρά τις αρχικές επιτυχίες του, στα δύσκολα ακολούθησε μια αποτυχημένη πολιτική φέροντας τη χώρα του και το λαό της σε μεγάλα αδιέξοδα. Δεν συνέλαβε πολιτικά την πορεία των εξελίξεων και υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του. Αρχίζει να εισπράττει τα επίχειρα των επιλογών του.
Για να επανέλθουμε στο θέμα της τηλεφωνικής συνομιλίας Τραμπ-Ερντογάν, από το οποίο ξεκινήσαμε, αν και δεν διέρρευσε απολύτως τίποτε εκτός από μια διπλωματική ανακοίνωση, ο Τούρκος πρόεδρος αναμενόταν να πιέσει ώστε να σταματήσει η υποστήριξη του αμερικανικού Πενταγώνου προς τους Κούρδους της Συρίας, και να παραδοθεί ο αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν, μέντορας του Ερντογάν και, σήμερα, φανατικός εχθρός του.
Οι δύο ηγέτες δεσμεύτηκαν να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία σε όλες της τις μορφές αλλά, οι μορφές αυτές δεν είναι κοινές, φαίνεται, στην Ουάσιγκτον και την Άγκυρα. Η Τουρκία θεωρεί τρομοκράτες τους Κούρδους της Συρίας, τους οποίους οι ΗΠΑ εφοδιάζουν, ακόμα και με τανκς, για να αντιμετωπίσουν τους φανατικούς ισλαμιστές.
Άνδρες της συριακής κουρδικής πολιτοφυλακής YPG
Όπως έγραψε η Washington Post, υψηλά ιστάμενοι Αμερικανοί στρατηγοί είχαν ζητήσει από τον Μπαράκ Ομπάμα να εξοπλίσει τους Κούρδους της Συρίας για να καταλάβουν την Ράκκα, οιωνεί πρωτεύουσα του ISIS. Ο Ομπάμα μετέθεσε την εφαρμογή της απόφαση στον Τραμπ. Τέτοιες αποφάσεις δεν υλοποιούνται γρήγορα.
Το Πεντάγωνο επί Τραμπ έστειλε δύο φορές τεθωρακισμένα, ως ενίσχυση στους Κούρδους της Συρίας, και δεν απορρίπτει την πρόταση των Αμερικανών στρατηγών που έγινε στον πρώην πρόεδρο. Αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε από το Πεντάγωνο να διερευνήσει και άλλες επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας συνεργασίας τουρκικών στρατευμάτων με μια αραβική δύναμη που θα μπορούσε να βοηθηθεί από την αυξημένη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία.
Ο προαναφερθείς δημοσιογράφος Σεμίχ Ιντίζ έγραψε στο al-monitor πως οι Τούρκοι έχουν αφήσει πολλά κενά στο πώς θα αντικαταστήσουν τους Κούρδους μαχητές. Δεν απάντησαν, επίσης, στο πόσα στρατεύματα είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν για να αντικαταστήσουν τους Κούρδους.
Μάλλον μέχρι τώρα όλα έγιναν για να παρασχεθεί τροφή στην τουρκική κοινή γνώμη.
Μήπως εκεί δεν απέβλεπε και η βόλτα των Τούρκων στρατηγών στα Ίμια, η οποία τους εξέθεσε στα σκεπτόμενα τμήματα της τουρκικής κοινής γνώμης;
Παντελής Σαββίδης
