«Σε αυτήν τη δουλειά δεν πρέπει να πεις ποτέ τη λέξη κρυώνω, πεινάω, νυστάζω. Μόνο ο θάνατος δικαιολογεί την όποια απουσία από το καθήκον που έχεις ως ηθοποιός να εμφανίζεσαι στην παράσταση, και τη συνέπεια, την ακρίβεια και τον επαγγελματισμό σου οφείλεις πάντοτε να τα επιδεικνύεις». Είναι τα λόγια που είπε στην κόρη του Σόφη Ζαννίνου ο σπουδαίος ηθοποιός Ζαννίνο, κατά κόσμον Γιάννης Παπαδόπουλος, όπως τα μετέφερε η ίδια στο pontos-news.gr σε συνέντευξή της, φέρνοντας στο φως και άγνωστες πτυχές από τη ζωή του πατέρα της.
Ήταν 27 Μαΐου 1995 όταν ο Ζαννίνο αποχαιρέτησε αυτόν τον κόσμο, έχοντας προσφέρει πάρα πολλά στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Ο Γιάννης Παπαδόπουλος του Θεόφιλου, με ρίζες από την Κερασούντα και την Σαμψούντα, όπως μας αποκάλυψε η κόρη του, είχε γεννηθεί στις 21 Αυγούστου στον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης.
Ξεριζωμένος, ήρθε με τους γονείς του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα, όπου έχασε τον πατέρα του παιδί ακόμα και χρειάστηκε να στηρίξει τη μητέρα του. Η πρώτη του δουλειά ήταν στα μπαλέτα Ραμασόφ, όπου εργάστηκε ως χορευτής πριν περάσει στο σανίδι ως ηθοποιός.
Η ιδιαίτερη πληθωρική φυσιογνωμία του και ο τρόπος ερμηνείας του αγαπήθηκαν πολύ από τον κόσμο, παρά το γεγονός ότι ο Ζαννίνο έπαιζε πάντοτε δεύτερους ρόλους, συχνά πλάι στον Θανάση Βέγγο. Είχε όμως συμμετάσχει και σε διεθνείς παραγωγές (όπως το Εξπρές του Μεσονυχτίου), αφήνοντας και εκεί τις καλύτερες εντυπώσεις με τη σοβαρότητα, τον επαγγελματισμό αλλά και την αρχοντιά του.
