Η πρώτη φορά που ξεδιπλώθηκε στο κινηματογραφικό πανί η ιστορία του Ηλία Μεταλλίδη από το Κιλκίς, του αντάρτη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ήταν στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Λίγο προτού ολοκληρωθεί το φεστιβάλ, η δουλειά του Νίκου Νούλα με τίτλο Γεια σας και καλή αντάμωση ως νικητές! βρήκε το δρόμο για τις κινηματογραφικές αίθουσες.
Το ντοκιμαντέρ κάνει σήμερα πρεμιέρα στην Αθήνα, στις 20:00 στο «Αλκυονίς New Star Art Cinema».
Το παρών θα δώσουν τόσο ο 91χρονος Ηλίας Μεταλλίδης όσο και ο σκηνοθέτης Νίκος Νούλας. Σήμερα η είσοδος θα είναι δωρεάν ενώ τις υπόλοιπες ημέρες η γενική είσοδος είναι στα 5 ευρώ.
Ο 91χρονος σήμερα Ηλίας Μεταλλίδης με τον σκηνοθέτη Νίκο Νούλα
Ο λοχαγός του ΔΣΕ Ηλίας Μεταλλίδης, αν και είναι το κεντρικό πρόσωπο, αφηγείται σε πρώτο πληθυντικό περιγράφοντας τους αγώνες του κινήματος που υπηρέτησε. Στην ταινία καταγράφονται οκτώ μήνες αντάρτικης ζωής, από τον Δεκέμβριο του 1948 που μετακινείται σε Γράμμο-Βίτσι, μέχρι τον Αύγουστο του 1949 οπότε τραυματίζεται στο Λέσιτς και μεταφέρεται σε νοσοκομείο της Αλβανίας. Από εκεί ο Ηλίας Μεταλλίδης θα καταλήξει στην Τασκένδη.
Τμήμα του ΔΣΕ. Στην πάνω σειρά, δεύτερος από δεξιά, ο Ηλίας Μεταλλίδης
Η αφήγηση ξεκινά την παραμονή των Χριστουγέννων του 1948 όταν ο νεαρός Κιλκισιώτης, που έχει δυόμισι χρόνια να δει τους δικούς του, και την κοπέλα του τη Μαρίκα, κινείται με μια φάλαγγα ανταρτών στα χωριά του κάμπου, και σχετικά κοντά στο χωράφι της οικογένειάς του. Μετά από επίμονα παρακάλια, ο υπεύθυνος του τμήματος τού επιτρέπει να αποκοπεί προσωρινά και να πάει στο χωράφι.
Ο ίδιος περιγράφει πώς φορτωμένος με το όπλο, τα εφόδια και την ποντιακή λύρα, φτάνει στο χωράφι, γράφει ένα σημείωμα και το κρύβει κάτω από μια μεγάλη πέτρα. Το πρόχειρο εκείνο γράμμα κατέληγε με τη φράση «γεια σας και καλή αντάμωση ως νικητές!» – φράση που τελικά έγινε τίτλος στο ιστορικό ντοκιμαντέρ του Νίκου Νούλα.
____
- Ο Ηλίας Μεταλλίδης γεννήθηκε το 1925 στην Ξηρόβρυση του νομού Κιλκίς. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής κρατήθηκε και βασανίστηκε στις φυλακές Παύλου Μελά. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1946 εντάχθηκε στις δυνάμεις του ΔΣΕ. Μέσα σε τρία χρόνια συμμετείχε σε 114 μάχες και τραυματίστηκε τέσσερις φορές. Τιμήθηκε με δύο μετάλλια ανδρείας: για τη συμμετοχή του στη μάχη του χωριού Κάντσικο στις 4 Απριλίου του 1949 και στη μάχη Πατώματα του χωριού Λυκόραχη.