Με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του νέου υπουργού Παιδείας ήρθε στο φως της δημοσιότητας παλαιότερο άρθρο του, με το οποίο αρνείται τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ισχυριζόμενος ότι το γεγονός αυτό ουδέποτε υπήρξε.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι η Γενοκτονία, την οποία αρνείται ο υπουργός, έχει αναγνωριστεί από εκατοντάδες ιστορικούς σε όλο το κόσμο και έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά από πλήθος επιστημονικών μελετών και άρθρων, καθώς και από τον πιο έγκυρο επιστημονικό οργανισμό στον κόσμο για το θέμα των γενοκτονιών, που είναι η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS) το 2007.
Επίσης, έχει αναγνωριστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο το 1994 και το 1998, από 20 πολιτείες της Αμερικής, το Κοινοβούλιο της Νότιας Αυστραλίας, την Κύπρο και τη Σουηδία. Ενώ, πέρσι το Ελληνικό Κοινοβούλιο προχώρησε με το νόμο 4285/2014 (ΦΕΚ Α΄ 191/10.9.2014) στην ποινικοποίηση της άρνησης της Γενοκτονίας όλων των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής που έχουν αναγνωριστεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Φυσικά δεν θα προσπαθήσω να πείσω για γεγονότα που έχουν γίνει. Άλλωστε έχουν αποφανθεί για το θέμα αυτό πολύ πιο ειδικοί από μένα. Οι απόψεις του καθενός είναι απολύτως σεβαστές και ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του, αρκεί αυτό να αφορά γεγονότα που επιδέχονται αμφισβήτηση. Όχι όμως για πραγματικά γεγονότα, που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση και τα οποία προσβάλλουν και διχάζουν το λαό –σε μια περίοδο που επιβάλλεται να είμαστε ενωμένοι– και που δικαιώνουν άδικες πράξεις και ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Επιπλέον, όταν κάποιος εκπροσωπεί έναν ολόκληρο λαό και μάλιστα από την ευαίσθητη και συμβολική θέση του υπουργού Παιδείας, που αποτελεί την «καρδιά» κάθε χώρας, οφείλει να είναι προσεκτικός, να μην διχάζει την κοινωνία και προπαντός να τεκμηριώνει όσα λέει και γράφει. Αν λοιπόν έχει οποιαδήποτε άλλη γνώμη, φέρει και το βάρος της απόδειξής της και την ευθύνη των ισχυρισμών του.
Γιατί αυτές οι απόψεις δεν αποτυπώνουν την ιστορία και την αλήθεια. Επιπλέον, διχάζουν και μας προσβάλουν, πρωτίστως ως ανθρώπους, ως Έλληνες και ως Πόντιους και Μικρασιάτες, που ζήσαμε το δράμα της γενοκτονίας μέσα στα ίδια μας τα σπίτια και στις οικογένειές μας.
Πριν από λίγες μέρες η άρνηση του εβραϊκού Ολοκαυτώματος και οι αντισημιτικές θέσεις από έτερο υπουργό της κυβέρνησης είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσή του από την υπουργική θέση που κατείχε μέσα σε δώδεκα ώρες. Ορθώς λοιπόν η κυβέρνηση έπραξε το αυτονόητο και επανόρθωσε τη λάθος επιλογή, γιατί οι συγκεκριμένες απόψεις ήταν ρατσιστικές. Αντιστοίχως, πώς θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την άποψη του κ. Φίλη; Γιατί υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση; Υπάρχει ρατσισμός δύο ταχυτήτων; Υπάρχει δικαιολογημένος ρατσισμός; Υπάρχει καλός και κακός ρατσισμός;
Επιπλέον, οφείλει να γνωρίζει ο υπουργός ότι οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες δεν υποκινούνται από σκοτεινούς κύκλους ή από κάποιο ατέρμονο μίσος προς τους γείτονες Τούρκους, όπως αφήνει να εννοηθεί μέσα από το άρθρο του. Αντιθέτως, επειδή είμαστε άνθρωποι που έχουμε ζήσει την προσφυγιά, την απώλεια, τη Γενοκτονία και το ρατσισμό, είμαστε δημοκράτες, σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη, την ιστορία και τον πολιτισμό μας, και εμφορούμαστε από αγνή αγάπη και σεβασμό στον συνάνθρωπο. Τον ίδιο σεβασμό και την ίδια αγωνιστικότητα δείχνουμε απέναντι στην αρμενική Γενοκτονία, στο εβραϊκό Ολοκαύτωμα και σε κάθε άδικη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ας μην μας ζητούν λοιπόν, με τέτοιες απόψεις και δηλώσεις, να αρνηθούμε και να ξεχάσουμε. Αντιθέτως, θυμόμαστε και υπερασπιζόμαστε με όποιον τρόπο μπορούμε την ιστορία και το δίκαιο. Γι’ αυτό περιμένουμε ο πρωθυπουργός να πράξει το αυτονόητο – άλλωστε η τελευταία πράξη μιας Γενοκτονίας είναι η άρνησή της.
Έφη Χ. Μαυροπούλου
