Επίσημα πιστοποιητικά δεν υπήρχαν, αλλά οι συγγενείς της πίστευαν ότι γεννήθηκε το 1905. «Η επιβεβαίωση έρχεται από τον άντρα της. Τον περνούσε δύο χρόνια. Για εκείνον, επειδή πήγε στο στρατό, υπήρχαν έγγραφα που έδειχναν ότι είχε γεννηθεί το 1907. Άρα η γιαγιά Παρθένα σήμερα είναι 110 ετών και γεννήθηκε μάλλον καλοκαίρι», έλεγε πριν από λίγο καιρό στο pontos-news.gr η Παναγιώτα Κυριλλίδου, συγγενής της από τη μεριά της προγιαγιάς της.
Η 110χρονη γιαγιά Παρθένα, όπως ήταν πιο γνωστή, κηδεύτηκε το Σάββατο στη Γαλανόβρυση Ελασσόνας. Μέχρι και την τελευταία στιγμή, με πλήρη διαύγεια, μιλούσε για τον τόπο της, το Ασαρτσούχ του νομού Σεβάστειας του Πόντου, για τις θηριωδίες που διέπραξαν τα «τσογλάνια οι Τούρκοι», όπως τους αποκαλούσε, για τα πρώτα χρόνια της μετεγκατάστασης και της προσφυγιάς.
Οι μαρτυρίες από την τελευταία Πόντια πρώτης γενιάς αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη.
«Στο χωριό όλοι τη φώναζαν τσάτσα, δηλαδή θεία. Πατέρας της ήταν ο Ακρίτας Σαχινίδης και μητέρα της η Μαρία Κυριλλίδου. Στην Ελλάδα ήρθε το 1923 ή το 1924. Τον περισσότερο χρόνο ζούσε στο Τσιφλίκ, το παρχάρι που ήταν κοντά στο Ασαρτσούχ», εξηγεί η Παναγιώτα Κυριλλίδου.
Η γιαγιά Παρθένα έκανε συνολικά επτά παιδιά. «Βίωσε έντονα το θάνατο», μας λέει η δισέγγονή της από την πλευρά του αδερφού της. Από τα παιδιά της τα δύο πέθαναν, και τα άλλα δύο (η Ευρώπη και ο Λάκης) ήταν «άπορα», δηλαδή είχαν κάποια νοητική αναπηρία. Σήμερα από τα παιδιά της είναι στη ζωή ο Κώστας που ζει στην Αθήνα και ο Γιάννης που ζει στον Καναδά.
«Ο άντρας της όταν πέθανε πρέπει να ήταν κάτω από 40 ετών. Έμεινε νωρίς χήρα. Ζούσε με τον αδερφό της Λάζαρο. Η γυναίκα του, η προγιαγιά μου, πέθανε στη γέννα της δεύτερης κόρης, οπότε η γιαγιά Παρθένα φρόντισε και τα ανίψια της», αναφέρει η Παναγιώτα.
Η ίδια θυμάται ότι ποτέ δεν μιλούσε απότομα, ότι ήταν σκληροτράχηλη, μπορούσε να αντεπεξέλθει στα πάντα, και ότι ήταν εκεί για όλους. «Την αδερφή μου, για παράδειγμα, όταν ήταν πολύ μωρό την πήγαιναν στην τσάτσα να τη λούσει», θυμάται η Παναγιώτα.
Η μαρτυρία της γιαγιάς Παρθένας Σαχινίδου περιλαμβάνεται στο υλικό που συγκέντρωσε η Παναγιώτα Κυριλλίδου για τις ανάγκες τις πτυχιακής της εργασίας για την καταγωγή των Κυριλλιδαίων και την πορεία τους από το Ασαρτσούχ στη Γαλανόβρυση Ελασσόνας. «Δεν την διέκοψα για να τη ρωτήσω, ο λόγος της είχε ροή. Εγώ ποντιακά έμαθα από τη γιαγιά μου και την τσάτα», καταλήγει η Παναγιώτα.