«Έρχουνταν χρόνε δύσκολα»,
Στέλιο, ετραγώδνες
με το γλυκύν λαλία σ’
προφητικά εμίλ’νες”…
Ανέντροποι πολιτικοί,
έκλεφταν τα παράδας,
τη λαού το υστέρημαν,
εσένγκαν σε πελιάδας…
Ελίτ μικρά εσώρευεν,
τα δανεικά παράδας,
βουνόν οι φόροι ‘ς σον λαόν,
τα χρέη ’ς σην Ελλάδαν….
Ατώρα με μνημόνια,
ζητούν να εφτάμ’ θυσίας,
για την Ελλάδαν, λένε μας,
να δίτε τεσά τα ψ’χήα..
Για ποιαν Ελλάδαν, ερωτώ! (Βουλήν & Κολωνάκιν;…)
Σταθέστε ρε παιδία…
Ακρίτας έν’ πάντα ο λαόν,
σ’ όλεν την Ιστορίαν…
Για να μη χάτε η γλώσσα τη ψύ’ς εμουν,
Ιορδάνης Στεφανίδης
