Μπορεί να γεννήθηκε και να μεγάλωσε στην Αθήνα η Κατερίνα Στεφανίδη, παρ’ όλα αυτά παραδέχεται πως το ποντιακό στοιχείο στην ιδιοσυγκρασία της είναι έντονο. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια που πριν από λίγες μέρες μας έκανε υπερήφανους με την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στην Πράγα, μίλησε στο pontos-news.gr, σε μια συνέντευξή διαφορετική από αυτές που έχει συνηθίσει ως σήμερα.
Όπως έχουμε αναφέρει σε πρόσφατο ρεπορτάζ μας, η 25χρονη άλτρια κρατάει από τις αλησμόνητες πατρίδες. Ο πατέρας της, Γιώργος, έχει καταγωγή από τον Πόντο, και η μητέρα της, Ζωή, από τη Μικρά Ασία. «Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτά που έχω καταφέρει μέχρι τώρα, και φυσικά για το τελευταίο μου μετάλλιο. Ελπίζω τα πράγματα να συνεχίσουν να πηγαίνουν το ίδιο καλά», μας λέει από την Αμερική όπου έχει επιστρέψει μετά τους αγώνες και συνεχίζει τις σπουδές και τις προπονήσεις.
Η Κατερίνα με τα χρώματα του Πανεπιστημίου της στην Αμερική
Όταν της τονίσαμε ότι οι Πόντιοι πανηγύρισαν το μετάλλιό της με περισσότερο ενθουσιασμό καθώς την θεωρούν «δικό τους παιδί», μας απάντησε: «Θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που παρακολουθεί και ενδιαφέρεται για την αγωνιστική μου καριέρα τα τελευταία χρόνια. Τα μηνύματα που δέχομαι μετά από κάθε επιτυχία είναι αμέτρητα και με χαροποιούν πολύ. Και φυσικά, είμαι πολύ περήφανη για την καταγωγή μου».
Η Κατερίνα πιστεύει ότι στην ιδιοσυγκρασία της υπάρχουν πολλά στοιχεία που διαχρονικά χαρακτήριζαν (και χαρακτηρίζουν) τους Έλληνες των αλησμόνητων πατρίδων, όπως η αγωνιστικότητα, το κουράγιο, η αισιοδοξία και η πίστη στον στόχο. «Σίγουρα νιώθω πως με χαρακτηρίζουν όλα αυτά. Άλλωστε, ένας μεγάλος αθλητής χρειάζεται τέτοια στοιχεία στο χαρακτήρα του για να πετύχει τους στόχους του».
Μαζί με την μητέρα τηςΖωή και τον πατέρα της Γιώργο
Η 25χρονη άλτρια έχει ακούσει από τους γονείς της για τη δημιουργικότητα των Ελλήνων στην Ανατολή τα χρόνια πριν από τον ξεριζωμό, και αφενός νιώθει περηφάνια για τις ρίζες της, αφετέρου εκφράζει την επιθυμία να ταξιδέψει κάποια στιγμή στον τόπο που έζησαν οι οικογένειες των γονιών της: «Δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν έχω καταφέρει να πάω στις περιοχές καταγωγής των γονιών μου. Δεν είχα την ευκαιρία αυτή, αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να συμβεί στο μέλλον».
Πάντως, φροντίζει να μην απέχει από πολιτιστικές δραστηριότητες. «Έχω πάει σε αρκετές εκδηλώσεις ποντιακών συλλόγων. Αλλά δεν θα έλεγα πως έχω προσπαθήσει ποτέ σοβαρά να χορέψω κάποιον παραδοσιακό χορό. Αν το έκανα, άλλωστε, μάλλον θα τρέχαμε στα… επείγοντα περιστατικά! Δεν είναι και τόσο εύκολοι οι χοροί αυτοί αν δεν έχεις κάνει καλή εξάσκηση πρώτα».
Στην ορκωμοσία της στην Αμερική
Ρωτήσαμε την Κατερίνα για την καθημερινότητά της στην Αμερική κι αν είναι ευχαριστημένη εκεί, και μας είπε: «Η ζωή μου εδώ είναι πολυάσχολη. Είμαι από το πρωί στο πανεπιστήμιο και μετά πηγαίνω στην προπόνηση. Έπειτα φαγητό και ύπνο. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα όταν κάνεις μαζί διδακτορικό και πρωταθλητισμό. Η Ελλάδα μού λείπει – κυρίως όταν φεύγω το φθινόπωρο για να επιστρέψω στην Αμερική. Έχω έρθει σε επαφή με την ελληνική κοινότητα τόσο εδώ στο Φοίνιξ, όπου βρίσκομαι, όσο και στην Καλιφόρνια. Κάθε φθινόπωρο υπάρχουν ένα-δυο μεγάλα ελληνικά φεστιβάλ στο Φοίνιξ, και πάντα φροντίζω να πηγαίνω».
Όσο για το μέλλον της και αν είναι πλέον συνυφασμένο με τις ΗΠΑ, μας λέει: «Έτσι όπως είναι τα πράγματα και με αυτά που έχω στο μυαλό μου σχετικά με την καριέρα μου, θεωρώ το πιθανότερο να μείνω στην Αμερική. Θα ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά τα πράγματα δεν είναι εύκολα».
Κλείνοντας τη συνέντευξή μας με την Πόντια αθλήτρια, της ζητήσαμε να αναφερθεί στις άμεσες αγωνιστικές της επιδιώξεις: «Ο στόχος για το καλοκαίρι είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Πεκίνο, καθώς και μια μεγαλύτερη επίδοση από το 4,77. Από κει και πέρα θέλω να πάει καλά η προπόνηση και να είμαι υγιής ώστε να προετοιμαστώ κατάλληλα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το 2016».