Οι φορολογικοί παράδεισοι του πλανήτη
Κέρδη τρισεκατομμυρίων διαφεύγουν από την εφορία σε παγκόσμιο επίπεδο, εξαιτίας των «οικονομικών παραδείσων» που υπάρχουν σε αφθονία στον πλανήτη. «Οικονομικοί παράδεισοι» θεωρούνται οι χώρες και τα κράτη που έχουν θεσπίσει πολύ μικρές φορολογικές επιβαρύνσεις έως και φοροαπαλλαγές για να προσελκύουν ξένους επενδυτές. Χάρη στις ειδικές φορολογικές διατάξεις και τους νόμους που διέπουν το φορολογικό σύστημά τους, όποιος ξένος επενδυτής δημιουργήσει μια εταιρεία με έδρα στο έδαφός τους καταβάλλει πολύ μικρότερη φορολογία από εκείνη που θα πλήρωσε αν την είχε ιδρύσει στη χώρα του.
Τουλάχιστον σαράντα τέτοια οικονομικά καταφύγια υπάρχουν στη λίστα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, τα οποία αποτελούν πόλο έλξης για επιχειρηματίες, διάσημους καλλιτέχνες με απολαβές εκατομμυρίων δολαρίων και μεγιστάνες, που γλιτώνουν μυθικά ποσά λόγω της πολύ χαμηλής, σχεδόν ανύπαρκτης φορολογίας. Οι λεγόμενες οffshore εταιρείες κάνουν θραύση σε αυτούς τους οικονομικούς παράδεισους για τους λίγους!
Ο όρος offshore σημαίνει «μακριά από τις ακτές». Επειδή δημιουργήθηκε στην Αγγλία που είναι ένα μεγάλο νησί, ο όρος αυτός κατέληξε να σημαίνει «εκτός επικράτειας». Σήμερα αποτελεί διεθνή όρο, που δηλώνει την επιχειρηματικότητα που δημιουργείται σε κάποιον «φορολογικό παράδεισο».
Κέντρα τέτοιας «ημιπαράνομης» αλλά και νόμιμης παράλληλα δραστηριότητας βρίσκονται κυρίως σε τροπικά νησιά, που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζονται παράδεισοι λόγω του φυσικού κάλλους τους, όπως οι Νήσοι Κέιμαν, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι που «φιλοξενούν» περίπου 1,5 εκατ. υπεράκτιες εταιρείες, σχεδόν δηλαδή το 40% του παγκόσμιου αριθμού, οι Μπαχάμες, οι Βερμούδες, τα νησιά Σαμόα, η Μάλτα, τα Νησιά Μάρσαλ στον Ειρηνικό Ωκεανό, όπου ο έλεγχος των υπεράκτιων εταιρειών θεωρείται πολύ δύσκολος και πολλά άλλα ακόμη!
Υπάρχουν όμως και οι ήπιας φορολογικής μεταχείρισης οικονομικοί προορισμοί, όπως η Ελβετία, το Δουβλίνο, το Ντελαγουέαρ των ΗΠΑ και βέβαια η Λιβερία και ο Παναμάς, που είναι από τους πρώτους διδάξαντες του Οffshore Company. Το Μαυροβούνιο και η Βοσνία κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Λουξεμβούργου και να μετατραπούν σε νέους φορολογικούς παράδεισους στην Ευρώπη.
Ενα εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως οι περισσότερες από τις χώρες που προσφέρουν φορολογικό καταφύγιο έχουν αριθμό κατοίκων μικρότερο από το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ την ίδια στιγμή συγκεντρώνουν περίπου το 35% του παγκόσμιου πλούτου μέσω των offshore εταιρειών.
Απόλυτη μυστικότητα
Εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, ευρώ, γεν, μάρκα παίζονται καθημερινά στις διεθνείς αγορές, προερχόμενα από επενδυτές χωρίς όνομα. Τα κεφάλαια αυτά ανήκουν σε κωδικούς offshore και επενδυτικών εταιρειών με έδρα χώρες που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι.
Η ανωνυμία είναι το δεύτερο μεγάλο ατού των εταιρειών αυτών. Με τη χρήση offshore εταιρειών επιτυγχάνεται κάλυψη των περιουσιακών στοιχείων του πραγματικού ιδιοκτήτη. Υπάρχει τραπεζικό απόρρητο που προστατεύει από ελέγχους, ενώ δεν υφίστανται συναλλαγματικοί περιορισμοί. Τέλος, προσφέρουν απόλυτη ευελιξία, καθώς το Δ.Σ. της εταιρείας μπορεί να συνέλθει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Αυτό δίνει δυνατότητα για δραστηριότητα πέρα από κάθε νόμο. Και δεν εννοείται μόνον η φοροδιαφυγή ή η φοροελάφρυνση. Μέσω των offshore γίνεται ξέπλυμα χρήματος, διακινούνται κεφάλαια για το οργανωμένο έγκλημα και τρομοκρατικές δραστηριότητες. Τεράστια κεφάλαια διακινούνται χωρίς να φαίνεται ποιος, πού και για ποιο σκοπό προορίζονται, απολύτως ανεξέλεγκτα, υπό τη νομική κάλυψη της ανώνυμης επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Απώλειες
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι Γερμανοί αποφεύγουν φόρους ύψους 30 δισ. ευρώ ετησίως. Η εφορία της Βρετανίας υπολογίζει ότι χάνει περίπου 1-1,5 δισ. λίρες κάθε χρόνο μόνον από τους Βρετανούς που έχουν μεταναστεύσει στο Μονακό. Σύμφωνα με την ανεξάρτητη αρχή Tax Justice Network (Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης), η αξία των κεφαλαίων και καταθέσεων που ελέγχονται από άτομα και υπεράκτιες εταιρείες αγγίζει τα 11,5 τρισ. δολάρια!
Στην προσπάθειά τους να βάλουν φρένο, οι ΗΠΑ φορολογούν τους Αμερικανούς κανονικά, όπου κι αν είναι η εταιρεία τους, εκτός εάν είναι διατεθειμένοι να αποκηρύξουν την υπηκοότητά τους! Ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, οι διαδικασίες είναι εκνευριστικά αργές μέχρι να τους διαγράψει η αμερικανική εφορία, ενώ συνήθως η τακτική αυτή συνδυάζεται με προβλήματα εισόδου στις ΗΠΑ, εάν θελήσουν να επισκεφθούν συγγενείς και φίλους. Στη Βρετανία, ο νόμος δίνει τη δυνατότητα να διατηρούν την υπηκοότητά τους αν δηλώνουν κάτοικοι εξωτερικού και να μη φορολογούνται, φτάνει να περνούν τη μισή εβδομάδα στο εξωτερικό! Σπάσιμο νεύρων δηλαδή!
ΠΑΝΑΜΑΣ: Ο νούμερο 1 φορολογικός παράδεισος για όσους θέλουν να ιδρύσουν offshore εταιρείες. Η τεχνογνωσία είναι τέτοια που φτάνει μια αναζήτηση στο Internet για να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι οι offshore εταιρείες είναι το πλέον εξαγώγιμο είδος στη χώρα. Χιλιάδες γραφεία υπόσχονται να στήσουν μία τέτοια εταιρεία σε χρόνο μηδέν, εξασφαλίζοντας την απόλυτη εχεμύθεια και την εγγύηση της διακίνησης κεφαλαίων μακριά από κάθε ελεγκτική αρχή. Σε αυτήν τη χώρα της Κεντρικής Αμερικής υπάρχουν πάνω από εκατό τράπεζες. Υπολογίζεται δε ότι οι εταιρείες-βιτρίνα είναι εκατομμύρια στον Παναμά.
ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΪΝ: Από τα δημοφιλέστερα μέρη στην Ευρώπη με οffshore εταιρείες είναι το Λιχτενστάιν. Αυτό το κρατίδιο των 34.000 κατοίκων προσφέρει με τρομερές ταχύτητες τις χαμηλής φορολογίας υπηρεσίες του σε όποιον ξένο θελήσει να ιδρύσει μια εταιρεία στα εδάφη του. Συνήθως οι εταιρείες αυτές έχουν συγκεκριμένο σκοπό και διάρκεια ζωής. Πρόσφατα βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα όταν οι γερμανικές αρχές ανακάλυψαν μία οικονομική απάτη ύψους 4 δισ. ευρώ, στην οποία εμπλέκονταν περίπου 800 άτομα! Το σκάνδαλο ήταν τέτοιο που πολλές εμπλεκόμενες οικονομικές εταιρείες έκλεισαν τα γραφεία τους στην πρωτεύουσα Βαντούζ.
ΝΑΟΥΡΟΥ: Κάπου ανάμεσα στην Ιαπωνία και τη Νέα Καληδονία βρίσκεται η νήσος Ναουρού που προσφέρει την απόλυτη τραπεζική εχεμύθεια και την πλήρη κάλυψη στις συναλλαγές. Με 25.000 δολάρια μπορείς να ανοίξεις τράπεζα στο Ναουρού. Αυτό και μόνο εξηγεί γιατί υπάρχουν 450 χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, κοινώς τράπεζες, σε ένα νησί που έχει έκταση μόλις είκοσι τετραγωνικών χιλιομέτρων!
ΖΟΥΓΚ: Το Zουγκ στην Ελβετία είναι το βασίλειο της αδιαφάνειας. Οι κάτοικοι έχουν συμφιλιωθεί απόλυτα με το status της ελεύθερης οικονομικά ζώνης για ξένους επενδυτές. Χάρη σε έναν νόμο του 1928, το πιο μικρό ελβετικό καντόνι είναι ένα δημοφιλές καταφύγιο για τις πολυεθνικές. Τα καντόνια έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν ελεύθερα τους φορολογικούς συντελεστές. Οι όλο και μεγαλύτερες επενδύσεις στο Ζουγκ έχουν ως αποτέλεσμα οι φόροι να μειώνονται όλο και περισσότερο με τα χρόνια, δίνοντας έναυσμα στους ξένους επενδυτές για ακόμη περισσότερες offshore εταιρείες στα εδάφη του, που σημαίνει ανεξέλεγκτο χρήμα από κάθε άποψη!
ΒΕΡΜΟΥΔΕΣ: Αν εξασφαλίσεις τη μόνιμη κατοικία στις Βερμούδες, μπορείς να ελπίζεις σε ένα οικονομικό μέλλον δίχως φόρους! Το θέμα είναι ότι οι μη ντόπιοι πρέπει να αγοράσουν σπίτι της τάξεως του ενός εκατ. δολαρίων για να θεωρηθούν μόνιμοι κάτοικοι, πληρώνοντας ταυτόχρονα εφάπαξ φόρο 22% επί της αξίας του σπιτιού. Εξυπνη κίνηση! Στις Βερμούδες βρίσκονται οι έδρες δεκαέξι ασφαλιστικών εταιρειών, από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, όπως η Αxa, η AGF και η ΜΜΑ.
ΜΟΝΑΚΟ: Στο πριγκιπάτο του Μονακό δεν επιβάλλεται καθόλου φόρος εισοδήματος στους ξένους επενδυτές και δεν υπάρχει έλεγχος προέλευσης των χρημάτων που κατατίθενται στα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας. Στο κρατίδιο των 32.000 κατοίκων, δικαίωμα φοροαπαλλαγής έχουν όσοι δεν είναι Μονεγάσκοι και όσοι δεν είναι Γάλλοι! Υπάρχει βέβαια και ένα βαρύ ΦΠΑ, που φτάνει μέχρι και το 30% για τα πολυτελή προϊόντα. Το Μονακό είναι ένα από τα τρία φορολογικά καταφύγια της υφηλίου που αρνούνται πεισματικά να συνεργαστούν με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και να δώσουν στοιχεία. Τα άλλα δύο κράτη είναι η Ανδόρα και το Λιχτενστάιν.
ΜΠΑΧΑΜΕΣ: Στο πανέμορφο νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής είναι άγνωστες οι έννοιες του φόρου εισοδήματος, του φόρου κεφαλαιουχικών κερδών και των φόρων κληρονομιάς και δωρεών. Το μόνο μειονέκτημά του είναι ο φόρος με συντελεστή 1% που επιβάλλεται στην ακίνητη περιουσία των μη μόνιμων κατοίκων. Οσο για τις επιχειρήσεις που εδρεύουν στις Μπαχάμες, ο μόνος φόρος που πληρώνουν είναι ένα ετήσιο τέλος που δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ.
ΝΗΣΙΑ ΚΕΪΜΑΝ: «Παγκόσμιος πρωταθλητής» των offshore είναι τα Νησιά Κέιμαν, απ’ όπου ξεκινούν περισσότερα από δύο τρισ. δολάρια από τα δώδεκα τρισ. δολάρια που διακινούνται μέσω των offshore και προέρχονται κυρίως από τις ΗΠΑ.
Τα νησιά Κέιμαν αποτελούν και τον αγαπημένο φορολογικό παράδεισο των Ελλήνων επιχειρηματιών, στην ίδια κατηγορία προτίμησης με τον Παναμά. Κάθε μορφή φορολογίας είναι άγνωστη για τους κατοίκους των πανέμορφων αυτών νησιών της Δυτικής Καραϊβικής. Οσο διάφανα είναι τα νερά τους, τόσο αδιαφανείς είναι οι διαδικασίες και οι παροχές σε όσους τα επιλέγουν για να κάνουν offshore business!
ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ: Το Λουξεμβούργο θεωρείται «φορολογικός παράδεισος», χωρίς όμως να «προκαλεί» όπως άλλα κράτη. Αυτό που δίνει αέρα για οικονομικές επενδύσεις χωρίς βαριά φορολογία είναι κυρίως το ευέλικτο τραπεζικό σύστημά του και το ότι προστατεύει, μέσα σε νόμιμα πάντα πλαίσια, το τραπεζικό απόρρητο!
Της Μαίρης Κοντολούρη
Πηγή: espressonews.gr
