Ο καιρός θρηνεί την Μεγάλη Παρασκευή. Αλήθεια ή σύμπτωση;

Ο καιρός θρηνεί την Μεγάλη Εβδομάδα και ιδιαίτερα την Μεγάλη Παρασκευή με βαριά συννεφιά ή βροχή υποδηλώνοντας την θλίψη της φύσης για τα Πάθη του Κυρίου. Αυτό πιστεύουν οι περισσότεροι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Είναι όμως αυτό αλήθεια ή είναι μόνο συμπτώσεις;

Αν κρίνουμε από τον σημερινό ηλιόλουστο καιρό ή από κάποιες φορές που βρέχει την Μεγάλη Παρασκευή ή ακόμη κι ανήμερα το Πάσχα, τότε θα πρέπει να δεχθούμε ότι πρόκειται για σύμπτωση.

Η πεποίθηση για την συμμετοχή του καιρού στο Θείο δράμα, δημιουργήθηκε ίσως επειδή σύμφωνα με τις γραφές την στιγμή που ο Χριστός παρέδωσε το πνεύμα οι ουρανοί άνοιξαν και προκλήθηκε σφοδρή καταιγίδα.

Το Πάσχα είναι κινητή εορτή και ο ορισμός της ημερομηνίας του εξαρτάται άμεσα από την πρώτη Πανσέληνο μετά την Εαρινή Ισημερία. Συγκεκριμένα το Πάσχα «πέφτει» την πρώτη Κυριακή μετά από αυτήν την Πανσέληνο, η οποία πρακτικά γίνεται είτε στα τέλη Μαρτίου, είτε τον Απρίλιο. Αυτό ορίστηκε από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 330 μ.Χ. και τηρείται μέχρι σήμερα, με κάποιες λίγες εξαιρέσεις ή μια μικρή «ελαστικότητα».

Και ίσως το γιατί επελέγη αυτός ο τρόπος ορισμού να συνδέεται άμεσα με τις «βροχερές Μ. Παρασκευές».

Η Σελήνη και οι βροχοπτώσεις

Σύμφωνα με το astrology.gr η συσχέτιση των Σεληνιακών φάσεων με τον καιρό είναι μια πολύ… παλιά ιστορία στην λαϊκή παράδοση, ωστόσο από τις αρχές της δεκαετίας του 60 οι επιστήμονες αποφάσισαν να αφιερώσουν κι εκείνοι περισσότερο χρόνο στην μελέτη αυτής της σχέσης. Έτσι, το 1962 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Sciense μια μελέτη τριών μετεωρολόγων (Μπράντλεϊ, Γούντμπερι και Μπράϊερ) σύμφωνα με την οποία υπάρχει μια σαφής Σεληνιακή περιοδικότητα στις «σοβαρές» βροχές. Εξετάζοντας τα στοιχεία μιας πεντηκονταετίας, οι τρεις ερευνητές κατέληξαν ότι οι αιχμές των βροχοπτώσεων συμπίπτουν με την πρώτη και τρίτη εβδομάδα του κύκλου της Σελήνης και ιδιαίτερα στο διάστημα από 3 έως 5 ημέρες μετά την Νέα Σελήνη και την Πανσέληνο.

Στο ίδιο τεύχος του περιοδικού δημοσιεύθηκε και μια δεύτερη μελέτη δύο Νεοζηλανδών επιστημόνων (Άντερλεϊ και Μπόουεν), με παρεμφερή συμπεράσματα και την προσθήκη της υπόθεσης πως η έλξη της Σελήνης είναι πιθανόν να επηρεάζει την ποσότητα μετεωρητικής σκόνης που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα, αβαντάροντας έτσι την δημιουργία καταιγίδων.

Τις επόμενες δεκαετίες ακολούθησαν πολλές ακόμη σχετικές μελέτες που τελικά διαμόρφωσαν μια νέα μετεωρολογική πραγματικότητα «ανακαλύπτοντας» ξανά αυτό που ο λαός γνώριζε από παλιά. Ότι δηλαδή «μετά την Πανσέληνο, ανοίγουν οι ουρανοί». Μπορείτε να διαβάσετε και την σχετικά πρόσφατη (περσινή) δημοσίευση στο site Pyles.tv.

Και βέβαια σε σχέση με την Μ. Εβδομάδα η οποία «πέφτει» αμέσως μετά την Εαρινή Πανσέληνο, το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα είναι ότι με βάση πλέον τα επιστημονικά δεδομένα συγκεντρώνει υψηλές πιθανότητες να είναι βροχερή.